มิ่งสรรพ์ ขาวสะอาด สรุปยุทธศาสตร์การท่องเที่ยวของไทยไว้น่าสนใจ (กรุงเทพธุรกิจ 11 สิงหาคม 2559) โดยแบ่งเป็นสามแนวทางชัดเจน คือ พระโดดกำแพง ชายสี่บะหมี่เกี๊ยว และผัดไทย

พระโดดกำแพง อาหารชั้นเลิศ ราคาแพง ปรุงด้วยวัตถุดิบหายาก ใช้สำหรับยุทธศาสตร์การท่องเที่ยว ที่มุ่งสู่ตลาดบน Hi-end market

แม้ว่าจำนวนนักท่องเที่ยวกลุ่มนี้จะไม่มาก แต่กำลังซื้อสูง หากต้องมีการรักษาสภาพแวดล้อมให้ดี สวยงาม และเป็นธรรมชาติ

ในขณะที่อาคารสิ่งก่อสร้างต้องแปลกตา พิเศษ และประณีต

ข้อจำกัดน่าจะอยู่ที่ความรู้ความสามารถและการรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อมของคนไทย

ชายสี่บะหมี่เกี๊ยว อาหารจานด่วน ราคาถูก ซื้อหาได้ทั่วไป โดยคุณภาพอาหารเป็นไปตามราคาและวัสดุที่ใช้ที่มีอยู่ทั่วไป เหมาะกับยุทธศาสตร์การท่องเที่ยวที่มุ่งสู่ตลาดล่าง ที่จำนวนนักท่องเที่ยวนั้นมหาศาล แต่กำลังซื้อต่ำ

นักท่องเที่ยวกลุ่มนี้ยังไม่สนใจกับคุณภาพของธรรมชาติหรืออาคารสถานที่ แค่พอหลับนอนอิ่มสบายเท่านั้น

ยุทธศาสตร์นี้อาจเหมาะกับนักลงทุนรายย่อย ที่พร้อมกระจายทำลายบ้านเมืองไปทั่วทุกพื้นที่ เพื่อรองรับกองทัพนักท่องเที่ยว ที่จะมาพร้อมกับความโกลาหล

ส่วน ผัดไทย อาหารที่คนไทยคิดดัดแปลงมาเมื่อไม่ถึงร้อยปี ที่ปัจจุบันกลายเป็นอาหารประจำชาติไปแล้วนั้น มีข้อดีที่สามารถดัดแปลงให้หรูหรา เพิ่มราคาเป็นพันเป็นหมื่นได้ ถ้าใช้กุ้งแม่น้ำหรือล็อบสเตอร์

หรือจะกดราคาแค่ร้อยแค่สิบ เพียงใส่กุ้งตัวเล็กๆ หรือวิญญาณกุ้งแทน

ต้องยอมรับว่ายุทธศาสตร์ดังกล่าว นอกจากจะเข้าใจได้ง่ายแล้ว ยังง่ายในทางปฏิบัติ โดยเฉพาะทางด้านอาคารสถานที่และสภาพแวดล้อม

 

มองบ้านมองเมืองจึงขอเสนอให้ท่านรัฐมนตรีหญิงผู้แข็งขัน มอบนโยบายแบ่งพื้นที่ตามสภาพที่เป็นอยู่

อย่างเช่น เกาะพีพีและเกาะช้าง กลุ่มหนึ่ง

สมุย ภูเก็ต และหัวหิน กลุ่มหนึ่ง

ชะอำ บางแสน และพัทยา อีกกลุ่มหนึ่ง

เช่นเดียวกับมาตรการรักษาสภาพธรรมชาติ การควบคุมคุณภาพของสิ่งก่อสร้าง และระดับการให้บริการ ที่ต้องดำเนินการแตกต่างกันไป

ยุทธศาสตร์นี้จะช่วยให้เมืองไทยไม่เป็นจับฉ่าย ข้าวยำ หรือแกงโฮะเช่นในปัจจุบัน ที่ไปไหนๆ ล้วนมีสภาพเละเทะ นักท่องเที่ยวปะปน มีแต่ความสับสนอลหม่านทั่วไป

เสนอให้ยกพัทยาสำหรับนักท่องเที่ยวจีนกลุ่มใหญ่ ที่มาซื้อครีมหอยทากกับดูโชว์กะเทย

แต่สงวนเกาะเสม็ดสำหรับนักท่องเที่ยวจีนกลุ่มน้อยที่อยากสัมผัสทะเลสีคราม เสนอให้ชะอำขายบะหมี่ แล้วยกระดับให้หัวหินขายพระโดดกำแพง

 

หรืออย่างเมืองเชียงใหม่ กำหนดให้พื้นที่เมืองเก่าขายผัดไทยโบราณไม่ใส่กุ้งหรือใส่แค่กุ้งแห้ง พื้นที่แม่ริมต้องยกระดับขายผัดไทยกุ้งสด แต่ถ้าเป็นม่อนแจ่ม อ่างขาง และเชียงดาว ต้องขายแต่ผัดไทยล็อบสเตอร์เท่านั้น

เช่นเดียวกับบนเกาะภูเก็ต ต้องกำหนดว่า จะขายชายสี่บะหมี่เกี๊ยวได้ ที่หาดป่าตอง ขายผัดไทยกุ้งสด ที่หาดกะตะ ขายผัดไทยกุ้งใหญ่ ที่หาดสุรินทร์ และขายพระกระโดดกำแพง ที่เกาะพีพี เท่านั้น