ปฏิบัติการ “ดูด” อันมาจากพรรคพลังประชารัฐก่อให้เกิดสภาวะที่ อ่อนไหวในทางการเมืองอย่างกว้างขวาง และลึกซึ้ง

เหมือนกับ “เป้า” จะอยู่ที่ “เพื่อไทย”

ความมุ่งหมายอย่างแจ่มชัด ตรงไปตรงมา คือ สร้างความระ ส่ำระสาย ก่อให้เกิดความอ่อนแอ ภายในพรรคเพื่อไทย

ไม่ว่าจะโดยอำนาจ”เงิน”

ไม่ว่าจะโดยการล่อหลอกจาก “ตำแหน่ง” ประสานเข้ากับการให้คำสัญญาณในเรื่อง “คดีความ”

แต่เนื่องจากพรรคเพื่อไทยคืออวตารของพรรคพลังประชาชน และโดยเฉพาะอย่างยิ่งพรรคไทยรักไทย อันเป็นรากเหง้าและต้นตอของปัญหา ตั้งแต่รัฐประหารปี 2549 กระทั่งปี 2557

ประเด็นการดูด “เพื่อไทย” จึงอาจกลายเป็น “ประเด็น”

 

เหตุผลมูลฐานของการสร้างปรากฏการณ์ก่อนรัฐประหารไม่ว่าจะเมื่อเดือนกันยายน 2549 ไม่ว่าจะเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 คือ ปฏิบัติการด้านข่าวสารทางการเมือง

ในปี 2558 ปี 2559 คือ พรรคไทยรักไทย

ในปี 2561 คือ พรรคพลังประชาชน และในปี 2557 คือ พรรคเพื่อไทย

เพื่อทำลาย ไทยรักไทย พลังประชาชน เพื่อไทย

ทำลายให้เห็นความเลวร้ายไม่ว่าตัวของพรรค ไม่ว่าตัวบุคคลอันประกอบส่วนสร้างความเข้มแข็งภายใน ไทยรักไทย พลังประชาชน เพื่อไทย

เจตนาเพื่อ “ปูทาง” และสร้าง”เงื่อนไข”ให้การรัฐประหารมีความชอบธรรม

ในอีกด้านจึงเท่ากับสร้างมวลชนที่ในความคิดเคียดแค้นชิงชัง ไทยรักไทย พลังประชาชน เพื่อไทย อย่างลึกซึ้งจนเข้ากระดูกดำ

แล้ววันนี้พลังประชารัฐกลับดูดเอาคนของไทยรักไทย พลัง ประชาชน เพื่อไทย มาแล้ว “มวลมหาประชาชน” จะคิดอย่างไร

 

สถานะของพรรคพลังประชารัฐจึงตกอยู่บนทาง 2 แพร่งที่เปี่ยมด้วยความขัดแย้ง แหลมคม อย่างยิ่ง

1 ไม่แน่ว่าคะแนนจะได้หรือว่าจะเสีย

1 เพราะว่าคะแนนเดิมก็อาจไม่ไหลตามมาด้วย ขณะเดียว กัน 1 คะแนนของ “มวลมหาประชาชน” ก็ไม่น่าจะเห็นตามไปด้วย

นี่คือสถานะอันอยู่ระหว่างเขาควายของพรรคพลังประชารัฐ