กวีกระวาด/ชาคริต โภชะเรือง

 

บ่วง-จะสิ้นสุดลงที่เรา

 

เธอไยกริ่งเกรงนักกับความเป็นแม่

เขาเล่าทำไมหวาดกังวลกับความเป็นพ่อ

 

กลัวสูญสิ้นอิสรภาพ

หวั่นกลัวพันธะแห่งอนาคตที่อาจเกิด

 

แม้นมีกี่ล้านเหตุผลในการปฏิเสธ

 

เราต่างเป็นพ่อคนแม่คน

หลายร้อยหลายล้านปีมาแล้ว

เฉกเช่นปู่ย่าตายาย

 

แท้จริงแล้ว บุตรของเธอหาได้เลือกเธอไม่

หากแต่เป็นการเดินทางเพื่อที่จะไปถึงวันสิ้นสุด

เธอเคยเห็นพระพุทธองค์หรือไม่?

 

เธอกำลังให้กำเนิดพุทธะ

บ่วง-จะสิ้นสุดลงที่เรา

ส่งต่อ

เช่นนี้แล้วไฉนเล่าเธอจึงไม่แย้มยิ้ม ปลื้มปีติ