ปิยบุตร แสงกนกกุล : เรื่องสั้น “นรก”

คุณยอมที่จะอยู่กับสิ่ง ที่คุณรู้อยู่แล้วนะ ว่ามันไม่ถูกคุณต้องเปลี่ยน แต่คุณพร้อมยอมจำนนอยู่กับมันไปเรื่อยๆ
ทุกคนอยู่ในนรก อาศัยอยู่ในนรก แล้วทุกๆคนมีส่วนในนรกนี้ทั้งนั้น
ไม่อยู่กับมันก็สร้างกับมันมาโดยบังเอิญ
ปัญหาคือคนอยู่ในนรกทำไง
ด้านหนึ่งคืออยู่กับมันให้เป็นแล้วก็เป็นส่วนหนึ่งของนรก
กับอีกแบบหนึ่ง คุณขึ้นมาบอกว่าไอเนี่ย “นรก” ที่คุณร่วมสร้างขึ้นมา
แต่พวกผมเนี่ยจะร่วมสร้างแยกแยะว่าอะไรเป็นนรก อะไรไม่ใช่นรก นึกออกมะ
คนมันมีอยู่สองประเภท คุณรู้อยู่แล้วว่ามันเป็นอย่างนั้นแล้วคุณก็ทนอยู่กับมัน แล้วก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของมัน
กับอีกด้านหนึ่ง คุณขึ้นมาเพื่อปฏิเสธมันผมเชื่อว่าพลังแห่งการต่อต้าน ขัดขืน ไม่ยอมจำนนเป็นพลังแห่งการสร้างสรรค์
ณ วันที่มนุษย์มีคุณค่านะ เมื่อมนุษย์ยืนยันคำว่า “ไม่” คุณกล้าพูดคำว่าไม่ ที่มันดูเนกาทีฟ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่
แต่ด้านหนึ่งคำว่า “ไม่” คือ การสร้างสรรค์ ไม่แล้วมันจะนำไปสู่การสร้างอีกแบบนึง