สนุกเกินคาด สนุกยิ่งขึ้นหากดูพากย์จีนแมนดาริน เฉินหลงพากย์เสียงมังกรหลง

เมื่อรู้เรื่องย่อหะแรกก็ว่าจะข้ามไปด้วยเนื้อเรื่องดูจะเหมือน Aladdin ของดิสนีย์เล่าเรื่องเด็กหนุ่มกำพร้าเป็นโจรลักเล็กขโมยน้อยในตลาดไปพานพบตะเกียงวิเศษและยักษ์จินนี่พร้อมพรสามประการ มีนางเอกคือเจ้าหญิงจัสมินผู้สูงศักดิ์ เมื่อดูหนังตัวอย่างก็เห็นจริงด้วยมังกรหลงพูดเร็วน้ำไหลไฟดับเหมือนโรบิน วิลเลียมส์ ไม่นับว่าสีชมพูแปร๊ดดังจะตัดกันกับจินนี่สีฟ้าของดิสนีย์ฉะนั้น

ครั้นเผลอนั่งดูในคืนหนึ่งปรากฏว่าสนุกตั้งแต่นาทีแรกและสนุกไปเรื่อยๆ แบบนอนสต๊อปทั้งที่มิใช่หนังเพลงและไม่ใช้เพลงช่วยเลย

ลำพังเนื้อเรื่อง มุข แก๊ก และการเคลื่อนไหวฉึบฉับผัวะผะก็ดูเพลิน

แต่ที่ดีกว่านั้นคือเรื่องเกิดในเมืองจีน มิหนำซ้ำพระเอกมิใช่ลูกกำพร้า หลายคนอาจจะไม่ทราบว่าอลาดินในหนังสือพันหนึ่งทิวาอาหรับราตรีอยู่เมืองจีน

คำวิจารณ์ที่ว่ามังกรอธิษฐานลอกแบบมาจากอลาดินของดิสนีย์จึงไม่เป็นความจริง

นี่คือต้นเรื่องต่างหาก

 

หนังเปิดเรื่องในเขตซอมซ่อของเซี่ยงไฮ้ เด็กชายติ่นกับเด็กหญิงลีน่าเป็นเพื่อนรักกัน ไปโรงเรียนด้วยกัน เล่นด้วยกันและหลงใหลมังกรเหมือนกัน

วันหนึ่งลีน่าต้องย้ายตามพ่อจากไปไกล แต่เด็กสองคนเกี่ยวก้อยสัญญาจะ “อยู่ด้วยกัน” ตลอดไป

ผู้เขียนอลาดินคือ Antoine Galland (1646-1715) เลขานุการในสถานทูตฝรั่งเศสที่คอนสแตนติโนเปิลเมื่อศตวรรษที่ 17 เขาทำหนังสือเอนไซโคลปิเดีย Biblioth?que Orientale ส่วนที่เกี่ยวกับตะวันออกกลางเวลานั้น คือชาวยุโรปผู้แปล Les mille et une nuits : Contes Arabes เป็นที่รู้จักกันภายหลังในชื่อ One Thousand and One Nights or Arabian Nights คือ พันหนึ่งทิวาอาหรับราตรี มีแปลไทยโดย เสฐียรโกเศศ-นาคะประทีป

พันหนึ่งทิวาอาหรับราตรีเป็นเรื่องราวของเปอร์เซียย้อนกลับไปได้ถึงศตวรรษที่ 14 อังตวนตีพิมพ์รอบแรกเป็นหนังสือ 7 เล่มระหว่างปี 1704-1706 ประกอบด้วยเรื่องเล่า 40 เรื่องแต่ไม่มีอลาดิน เมื่อพิมพ์จนครบจบสมบูรณ์ก็ไม่มีอลาดิน

เรื่องอลาดินมีปรากฏในฉบับพิมพ์ปี 1717 โดยได้มาจากเรื่องเล่าของชาวซีเรียเมือง Aleppo ชื่อ Hanna Diyab เมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม ปี 1709 นอกจากอลาดินยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่รู้จักกันดีคือ อาลีบาบากับโจรสี่สิบคน (Ali Baba and the Forty Thieves) ก็เป็นเรื่องได้มาจากดิยาบนี้เอง

เราไม่รู้ว่าดิยาบได้เรื่องเหล่านี้มาจากไหน จากอะเล็ปโปหรือระหว่างเดินทางจากตะวันออกกลางถึงฝรั่งเศส

มันกว่านั้นคือตามบันทึกของอังตวน อลาดินอยู่เมืองจีน เขียนไว้ชัดเจนว่า China ดูรูปประกอบได้ในวิกิพีเดีย แต่ว่าเนื้อเรื่องแสดงให้เห็นวัฒนธรรมอาหรับมากกว่า ลำพังชื่อจินนี่ (Genie, Jinni) ก็เป็นอาหรับอยู่แล้ว จินนี่มิใช่ยักษ์เป็นวิญญาณ เรื่องดั้งเดิมจินนี่อยู่ในตะเกียงมิใช่กาน้ำ เขามีแม่มิได้กำพร้า กับเรื่องเมืองจีนนี้นักวิชาการอาหรับว่าเวลานั้นชาวยุโรปอาจจะสับสนระหว่างตะวันออกไกลกับตะวันออกกลาง

(ข้อมูลจาก Was Aladdin Based on a Real Person? Here’s Why Scholars Are Starting to Think So. TIME https://time.com/5592303/aladdin-true-history/ โดย Olivia B Waxman 2019)

ดูการ์ตูนต่อ เวลาผ่านไป เซี่ยงไฮ้เติบโตมีตึกระฟ้ามากมาย ติ่นเป็นเด็กหนุ่มส่งเกี๊ยวตามบ้าน เขายังอาศัยอยู่กับแม่ขี้บ่นในห้องเล็กๆ ที่เดิมย่านเดิม มีบริเวณส่วนตัวแค่ผ้าม่านกั้น

เขาหนีโรงเรียนไปส่งเกี๊ยวหาเงินเพื่อจะเอาไปซื้อสูทใส่ออกเดตกับลีน่า

วันนี้ลีน่าเป็นสาวเต็มตัวและนางแบบโฆษณา มีบิลบอร์ดขนาดยักษ์ฉายรูปของเธอบนหลังคาตึก

ติ่นใส่สูทอย่างหล่อขึ้นไปหาสาวลีน่าบนบิลบอร์ด ที่แท้เขาออกเดตวิธีนี้นี่เอง ชีวิตช่างบัดซบจริงๆ

วันหนึ่งติ่นได้กาน้ำชาวิเศษมาจากเซียนที่สั่งเกี๊ยวดิลิเวอรี่กิน ในกาน้ำชาคือมังกรสีชมพูชื่อหลงผู้สามารถให้พรสามประการ มังกรหลงพูดไม่หยุดดั่งว่า เขาเร่งติ่นให้ขอพรแก้วแหวนเงินทองเร็วๆ เพราะถ้าทำได้ครบสิบคนเมื่อไรจะได้ไปเกิดใหม่เสียที

ระหว่างนั้นมีวายร้ายสามคนออกตามหากาน้ำชาวิเศษเช่นกัน คนหัวโล้นตัวสูงมีวิชาฝีมือร้ายกาจที่สุด เหตุพลิกผันให้ติ่นต้องขอพรวิเศษข้อแรกโดยเร็วคือวิชากังฟู หมดไปแล้วหนึ่งข้อ

วันนี้เป็นงานวันเกิดของลีน่า พ่อจัดงานเลี้ยงวันเกิดใหญ่โตให้มีแขกเหรื่อหรูหรามากมายแต่พ่อไม่มา พ่อทำเพียงสไกป์ผ่านแท็บเล็ตมาหาและฝากของขวัญวันเกิดที่ซ้ำกับของปีที่แล้วมาให้

ส่วนติ่นอับอายในความยากจนของสารรูปตนเองจึงขอพรจากมังกรหลงให้ได้เป็นคนรวยพร้อมรถหรูหนึ่งวัน ช่างมักน้อยเสียจริงๆ เขาขับเข้างานอย่างหล่อและได้พบลีน่าสมใจ

แต่ลีน่าจำเขาไม่ได้

เหตุหนึ่งเพราะมัวแต่รับแขกสร้างคอนเน็กชั่นเพื่อให้ได้คอนแทร็กต์ใหม่ๆ แก่พ่อ

สองคือมัวแต่เสียใจที่พ่อไม่มา

สามคือสามวายร้ายบุกเข้ามาในงาน เรื่องราวชุลมุนมากมายกว่าจะสงบ แล้วลีน่าก็จำติ่นได้ในนาทีหนึ่ง

ติ่นพาลีน่ากลับบ้านไปพบบ้านเดิม ซอยเดิม แม้ค้าแผงลอยเดิม ขนมข้างถนนเดิมๆ และเพื่อนบ้านเดิมๆ ที่ยังยากจน

คืนนั้นสองคนขึ้นไปเดตกันจริงๆ บนดาดฟ้า แต่แล้วเมื่อพ่อติดต่อมาโลกแห่งความเป็นจริงก็คืนสู่ลีน่า เธออำลาติ่นไปเพียงเท่านี้

คําพูดที่ว่ายินดีแลกทั้งหมดกับที่เห็นติ่นวันนี้ไม่จริงเลย เงินทองชื่อเสียงต่างหากที่สำคัญ ติ่นพร้อมจะขอพรข้อที่สามตามที่มังกรหลงแนะนำมาตลอดแล้ว นั่นคือเงินทองท่วมหัวสมบัติพัสถานมหาศาล

ปรากฏว่ามังกรหลงไม่ยอมให้! หาดูต่อนะครับ

มุขมังกรหลงชอบกินข้าวเกรียบกุ้งในซองนี้ดี เขาอยู่ในกาน้ำชาพันปีไม่เคยเห็นตึกระฟ้ากับแท็บเล็ต แต่ที่เขาตื่นเต้นที่สุดคือข้าวเกรียบกุ้งในซองซึ่งอร่อยมาก มุขถัดไปยิ่งเด็ดกว่าเมื่อเขาพบว่าไม่มีกุ้งจริงๆ ในซองเลย!

ที่แท้อะไรที่เห็นเป็นเปลือกทั้งนั้น •

 

การ์ตูนที่รัก | นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์

สะดวก ฉับไว คุ้มค่า สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ได้ที่นี่https://t.co/KYFMEpsHWj

— MatichonWeekly มติชนสุดสัปดาห์ (@matichonweekly) July 27, 2022