การ์ตูนที่รัก/นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์

โตเกียว กูล เล่ม 4

 

คาเนกิมีเพื่อนสนิทชื่อฮิเดะ หลังจากเหตุการณ์การตายของนักสืบกูลมาโดะแล้ว หนังสือพิมพ์ รายการทีวี และหนังสือเล่มเกี่ยวกับกูลออกเผยแพร่มากขึ้น ฮิเดะตั้งสมมุติฐานให้คาเนกิฟังโดยไม่รู้ว่าตัวเองกำลังนั่งอยู่กับครึ่งคนครึ่งกูลที่อยู่ในเหตุการณ์

“การฆ่ามือปราบกูลไปสองคนรอบนี้เป็นการแก้แค้นมากกว่าล่าเหยื่อ เหตุเพราะมือปราบกูลได้ฆ่าแม่ของเด็กสาวกูลคนหนึ่งตาย ผู้ร้ายรอบนี้มีสองคนคือลูกสาวของกูลตัวแม่ที่ถูกฆ่า และกูลสวมหน้ากากที่ชื่อว่ากระต่าย”

สมมุติฐานแม่นยำดังจับวาง ทำเอาคาเนกิใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

 

โทกะมีเพื่อนร่วมชั้นชื่อโยริโกะ โยริโกะเห็นโทกะออกอาการซึมเซาเหงาหงอยก็ออกอาการเป็นห่วงเว่อร์ ยัดเยียดอาหารมนุษย์ให้กินทำเอาโทกะต้องอมอาหารไว้ก่อนแล้วไปเอาออกในห้องน้ำตามที่ได้ฝึกฝนมา

โยริโกะยังไม่หยุดเท่านั้นทำอาหารตามไปส่งถึงแฟลตที่ซึ่งหล่อนจะได้พบโทกะและฮินามิ เด็กสาวกูลที่แม่ถูกฆ่าตายอาศัยอยู่ด้วยกัน

เปิดตัว สึกิยามะ ชู ฉายานักชิม เขาเป็นชายหนุ่มรูปหล่อ ร่างสูง แต่งกายเนี้ยบ ทรงผมหวีเรียบร้อย วันนี้เขาตั้งใจมาที่อันเทคุเพื่อดูหน้าคาเนกิ นักสู้ตาเดียวที่เอาชนะ “พิราบ” คือมือปราบกูล วันถัดมาเขาเข้าไปตีสนิทกับคาเนกิเพิ่มเติมด้วยการชวนคุยเรื่องหนังสือนวนิยายของนักเขียนคนโปรดก่อนที่จะนัดกันไปร้านหนังสือ-กาแฟที่น่าสนใจแห่งหนึ่ง

เขาเป็นกูล แต่จะมาไม้ไหนกันแน่

 

เล่ม 4 นี้เหมือนช่วงพักหลังสงคราม เป็นช่วงเวลาที่คาเนกิจะได้เรียนรู้เรื่องลึกลับของกูลมากมายหลายเรื่อง

เรื่องแรกคือเรื่องการอยู่ด้วยกันระหว่างกูลและมนุษย์

“ถ้าฝ่ายแม่เป็นมนุษย์ ลูกของกูลที่อยู่ในท้องก็จะไม่ได้รับสารอาหารที่จำเป็นต่อชีวิต จนสุดท้ายก็อดตายอยู่ในครรภ์นั้นเอง” และ “ถ้าฝ่ายแม่เป็นกูล ถึงจะตั้งครรภ์ได้ ร่างกายก็จะเข้าใจผิดคิดว่าเด็กทารกคืออาหารแล้วจะดูดซึมตัวเด็กไปจนหมด”

แต่มีข่าวลือว่าลูกผสมที่เกิดมาสำเร็จก็มีอยู่ มันจะมีพลังเหนือกูลและมนุษย์รวมกัน แล้วมันกินได้ทั้งหมด ที่สำคัญคือมันมีตาสีแดงข้างเดียวเหมือนคาเนกิ!

เรื่องที่สองยิ่งเหนือความคาดหมาย คืนที่เครนยักษ์ถล่มจากยอดตึกลงมาทับกูลริเสะตาย แล้วคาเนกิได้ไตของริเสะมาทดแทนนั้น เรื่องที่เกิดขึ้นมิใช่อุบัติเหตุ ที่แท้แล้วมีใครบางคนตั้งใจฆ่าริเสะ

คาเนกิรู้ต่อไปด้วยว่านักชิมสึกิยามะเคยมีปากเสียงกับริเสะ ริเสะเป็นกูลที่กินมนุษย์เพื่อดำรงชีวิต ในขณะที่สึกิยามะเป็นนักปรุงและนักชิมที่พิถีพิถัน การกินเนื้อคนควรมีรสนิยม ดูจากการแต่งตัวของเขาแล้วก็เชื่อได้ว่าเขามีรสนิยมจริงๆ

คาเนกิมิใช่ลูกครึ่งกูล เขาเป็นครึ่งคนครึ่งกูลจากการผ่าตัด ข้อมูลที่เขาได้รับวันนี้ทำให้เขาสับสนจึงเดินไปที่เกิดเหตุในคืนนั้นและทันช่วยชีวิตหนุ่มกูลซกมกคนหนึ่งให้รอดจากการถูกกูลฝูงหนึ่งรุมทำร้าย เมื่อคาเนกิพาหนุ่มคนนั้นไปส่งบ้านจึงพบว่าเขาอยู่กินกับหญิงสาวที่เป็นมนุษย์คนหนึ่ง

ถึงตอนนี้คาเนกิพบว่าตัวเองได้ก่อเรื่องยุ่งยากมากมายให้สังคมกูล เริ่มตั้งแต่การเข้าไปอยู่ในสถานที่ที่ไม่ควรอยู่ตั้งแต่แรกในคืนที่ริเสะถูกฆ่าตาย และหลังจากที่เขาเป็นส่วนหนึ่งของการเอาชนะมือปราบกูลทำให้ชื่อเสียงของเขาขจรขจายพอๆ กับที่การหากินของกูลในเขตต่างๆ ยากลำบากขึ้น เช่น หนุ่มกูลที่อยู่กินกับหญิงสาวมนุษย์คู่นี้ เขาหิวเพราะหาเหยื่อได้ยาก

แต่เขาไม่กินคนรักของตัวเอง!

 

อ่านมาถึงตรงนี้ เราจะพบความขัดแย้งมากมายของเนื้อเรื่อง ลองแทนที่คำว่ากูลด้วยคนรวยหรือชนชั้นสูงที่กินเนื้อคนเป็นอาหาร แล้วแทนที่คำว่ามนุษย์ด้วยคนจนหรือชนชั้นต่ำ เราจะพบว่ามีความขัดแย้งในรูปประโยคหลายตำแหน่ง มิได้มีฝ่ายไหนได้เปรียบหรือดีกว่าเสมอไป

แล้วทำใหม่อีกครั้งด้วยการสลับตำแหน่งให้กูลเป็นชนชั้นต่ำและมนุษย์เป็นชนชั้นสูง เราจะพบความขัดแย้งอีกรูปแบบหนึ่งซึ่งไม่มีใครดีกว่าใคร จากนั้นทำอีกทีโดยการใช้คำว่าผิวขาว หรือผิวดำ แทนที่คำว่ากูล หรือมนุษย์ จะช่วยให้เข้าใจความแตกต่างของชาติพันธุ์หรือชนชั้นมากยิ่งขึ้นไปอีก

อาจจะชวนให้รู้สึกหดหู่ได้เหมือนกันว่าเราไม่มีทางออก

 

เมื่อถึงวันนัด นักชิมสึกิยามะพาคาเนกิไปที่ร้านหนังสือ-กาแฟที่โปรดปราน หลังจากนั้นจึงพาเขาไปที่ภัตตาคารกูล เป็นภัตตาคารหรูหราห้าดาวที่ไม่มีในเขต 20

สึกิยามะให้คาเนกิแยกตัวออกไปอาบน้ำแล้วแต่งกายใหม่ใส่สูทให้เรียบร้อยตามระเบียบของภัตตาคาร

คาเนกิพบว่ามีแขกคนนอกแบบเขาอีกสองคน เป็นนักวิจารณ์อาหารคนหนึ่ง และเป็นหญิงอ้วนอีกคนหนึ่ง

หลังจากนั้นสามคนถูกพาไปที่ห้องโถงกลางแห่งหนึ่ง ทันใดนั้นไฟรอบข้างสว่างพรึ่บ มีกูลไฮโซมากมายรายรอบบนอัฒจันทร์ พร้อมเสียงประกาศว่าวันนี้ภัตตาคารมีเมนูใหม่ 3 จาน นักชิมสึกิยามะอยู่บนอัฒจันทร์นั้นด้วย

ยักษ์ตนหนึ่งเดินออกมา มันมีหน้าที่ “แยกชิ้นส่วน” เมนูทั้งสามก่อนนำไปปรุง!

ยักษ์เป็นมนุษย์พิกลพิการตัวหนึ่ง มันเป็นสัตว์เลี้ยงของไฮโซกูลสาวใหญ่คนหนึ่งบนอัฒจันทร์ มันใช้เลื่อยเลื่อยนักวิจารณ์อาหารแล้วกระชากร่างขาดอย่างง่ายดาย

คาเนกิเข้ากั้นกลางระหว่างมันกับหญิงอ้วนแต่กลับถูกหญิงอ้วนเห็นแก่ตัวถีบหลังเข้าใส่ยักษ์ที่ถือเลื่อยรออยู่

คาเนกิพยายามต่อสู้ด้วยวิชาฝีมือที่อ่านจากหนังสือคู่มือป้องกันตัวพื้นฐานแต่พบว่าไม่สามารถทำอะไรยักษ์ได้มากนัก ในที่สุดดวงตาเขาเปล่งสีแดงข้างเดียว

“กูลตาเดียว!” เสียงโจษจันเซ็งแซ่รอบอัฒจันทร์ เขาคือกูลตาเดียวในตำนาน

แต่ไม่ทันที่เขาจะลงมือ สึกิยามะชิงแยกร่างยักษ์จากด้านหลังแล้วพาคาเนกิหลบออกจากภัตตาคารเสียก่อนที่จะถูกกูลทั้งฝูงรุม

จบเล่ม 4

 

หนังสือโตเกียว กูล ภาคออริจินอลนี้มีความยาว 14 เล่มจบ

เล่าเรื่องสิ่งมีชีวิตสองกลุ่มที่ไม่สามารถอยู่ร่วมกัน เหตุเพราะสังคมซับซ้อนเกินกว่าที่จะสรุปว่าถ้าพวกหนึ่งกินเนื้อคนเราต้องฆ่ามันให้หมด

การ์ตูนญี่ปุ่นชิ้นนี้บอกเราว่าเรื่องมิได้ง่ายขนาดนั้น

 

พิเศษ! สมัครสมาชิกนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์, ศิลปวัฒนธรรม และเทคโนโลยีชาวบ้าน ลดราคาทันที 40% ตั้งแต่วันนี้ – 30 มิ.ย. 63 เท่านั้น! คลิกดูรายละเอียดที่นี่