ที่มา | มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 25 - 31 ตุลาคม 2562 |
---|---|
คอลัมน์ | การ์ตูนที่รัก |
ผู้เขียน | นพ.ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์ |
เผยแพร่ |
การ์ตูนที่รัก/นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์
วันหนึ่งฉันเจอเพนกวิน
Penguin Highway
หนังดีเกินคาด สมคำเล่าลือ มิได้เปิดเผยตอนจบแต่ควรระวังเปิดเผยเนื้อเรื่องระหว่างอ่าน
หนังเล่าเรื่องเด็กชายอาโอยาม่า เรียนชั้นประถมสี่ เขาชอบเรียน เป็นเด็กเรียนเก่ง และเชื่อด้วยว่าตัวเองเก่ง เขาอยากเป็นผู้ใหญ่ และคอยถอยหลังนับวันที่เขาจะได้เป็นผู้ใหญ่อยู่ตลอดทั้งเรื่อง คืออีกสามพันกว่าวัน
อาโอยาม่าเป็นเด็กใฝ่รู้ อยากรู้ และชอบค้นคว้า เมื่อเขาพบอะไรที่ไม่รู้เขาจะทำเป็นโครงการส่วนตัว คือตั้งโปรเจ็กต์ มีสมุดบันทึก และจดทุกอย่าง
เขามีระเบียบวิธีการค้นคว้าที่ชัดเจนเป็นขั้นเป็นตอน ดูถึงตรงนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเด็กประถมสี่ญี่ปุ่นได้ขนาดนี้ทุกคนหรือเปล่า ยอมรับว่าน่าทึ่ง
อาโอยาม่าเล่าต่อไปว่า สาวๆ ก็จะหลงรักเขา เขาโตขึ้นก็จะแต่งงาน แต่เขาคงไม่เลือกเพื่อนๆ ในชั้น เพราะเขามีคนที่หมายปองแล้ว
เป็นสาวรุ่นพี่ทำงานที่คลินิกทันตกรรม
หากจะมีสักเรื่องที่คนดูที่มิใช่แฟนมังงะและอะนิเมะจะรู้สึกตะขิดตะขวงใจคือเรื่องนม นมของรุ่นพี่ออกจะมีขนาดใหญ่และสมบูรณ์ อาโอยาม่าชอบดูนมรุ่นพี่คนนี้มาก เขาถึงกับพูดว่านมของรุ่นพี่ไม่เหมือนนมของแม่ แล้วตลอดทั้งเรื่องเขาจะแวะเข้ามาที่นมของรุ่นพี่นี้เป็นระยะๆ
รุ่นพี่เคยพูดว่า “นี่เธอหยุดดูนมชั้นเสียทีได้มั้ย” เขาตอบทันทีว่า “ไม่ได้ดู”
บทสนทนาตอนนี้และอีกหลายตอนไม่มีอะไรที่อีโรติกเลย และเด็กปอสี่ก็จะยังไม่อีโรติกเท่าไรนักนอกจากโหยหาความอบอุ่นจากทรวงอกของสาวใหญ่ แต่คนดูหลายคนน่าจะขำไปจนถึงวาบหวามเอาได้ง่ายๆ เหมือนกัน
อาโอยาม่ามิใช่เด็กขาดรักจากพ่อ-แม่ เขามีพ่อที่น่าจะเป็นนักวิทยาศาสตร์ และมีแม่ที่เรียบร้อยดีไม่มีอะไรบกพร่อง แม่คอยดูแลอาหารการกินและเฝ้าไข้เมื่อเขาเจ็บป่วย
ความหมกมุ่นในรุ่นพี่ของอาโอยาม่าเป็นพัฒนาการปกติ
รุ่นพี่คนนี้ไม่มีชื่อ ตลอดทั้งเรื่องเราจะไม่รู้ชื่อของเธอ เธอเป็นสาวเต็มตัวแล้ว เสียงพากย์ในภาษาญี่ปุ่นไม่ไพเราะกรุ๊งกริ๊งๆ โนะๆ เนะๆ น่าฟังเท่าไรนัก ลองเปิดเสียงพากย์ไทยดูพบว่าใสปิ๊งเซ็กซี่สดใสมากกว่ามาก เธอรู้จักมักคุ้นกับอาโอยาม่าดีเพราะอาโอยาม่ามาทำฟันหลายครั้ง
ว่างๆ สองคนชวนกันเล่นหมากรุกที่ร้านกาแฟด้วย ซึ่งเล่นเก่งมากด้วยกันทั้งคู่
แน่นอนว่าอาโอยาม่าเล่นไปดูนมไป แต่รุ่นพี่ก็ได้สอนบทเรียนชีวิตอื่นๆ ให้แก่เขาโดยไม่รู้ตัว หรืออย่างน้อยก็เป็นผู้ฟังที่ดีเสมอ
วันหนึ่ง มีนกเพนกวินฝูงหนึ่งหลุดเข้ามาในเมือง เป็นที่น่าตื่นเต้นระคนแปลกใจของชาวเมือง แล้วจู่ๆ นกเพนกวินก็หายไป อาโอยาม่าชวนเพื่อนรักชื่ออุชิดะทำโครงการด้วยกัน ตั้งชื่อว่าเพนกวินไฮเวย์ คือทางเดินของนกเพนกวิน แล้วออกตามหาเพนกวินไปทั่วเมือง
แม้ว่าเด็กสองคนจะพบเพนกวินเป็นครั้งๆ แต่ก็สรุปผลมิได้เสียทีว่าเพนกวินมาจากไหนและหายไปไหน
พวกเขายังเหลือป่าข้างโรงเรียนอีกแห่งหนึ่งที่ไม่กล้ารุกเข้าไป
ที่โรงเรียนยังมีเด็กชายสามคนเป็นจอมเกเร หัวหน้าแก๊งชื่อซูซูกิ ซูซูกิจะคอยไล่แกล้งอาโอยาม่าและอุชิดะเสมอๆ ทำเอาสองคนต้องคอยวิ่งหนีหัวซุกหัวซุนอยู่เรื่อยๆ
จนกระทั่งวันหนึ่งอาโอยาม่าเอาคืนซูซูกิที่คลินิกทันตกรรมระหว่างที่ต่างคนต่างมารอทำฟัน เป็นฉากที่น่าสนุกและเมื่อรุ่นพี่ออกมาพบเข้าก็มีบทสนทนาที่ดีมากด้วย
มีนักเรียนหญิงมาใหม่อีกคนหนึ่งชื่อฮามาโมโตะ ฮามาโมโตะเล่นหมากรุกเก่งมาก เวลาเธอเล่นหมากรุกกับอาโอยาม่าเพื่อนๆ ทั้งห้องจะมารุมดูด้วยความตื่นเต้น สร้างความรำคาญใจไปจนถึงแค้นเคืองให้แก่ซูซูกิมากขึ้นไปอีก
หรือว่าที่แท้แล้วนักเลงปอสี่ซูซูกิมีใจให้แก่เด็กหญิงหน้าตาน่ารักและแสนจะฉลาดเฉลียวอย่างฮามาโมโตะเสียแล้ว
ซับพล็อตเรื่องเด็กประถมนี้เป็นส่วนที่ดีมากอีกส่วนหนึ่งของหนังทั้งเรื่อง
นอกจากนี้ ยังมีทรงกลมโปร่งใสขนาดใหญ่ตั้งอยู่ ดูเหมือนทรงกลมนั้นจะเป็นน้ำ แต่น้ำจะตั้งอยู่บนสนามหญ้าได้อย่างไรกัน ดูเหมือนโทนหนังจะหลุดไปทางแฟนตาซีแน่นอนแล้ว
ในเวลาไล่ๆ กัน ด้วยฝีมือการตั้งสมมุติฐานของอาโอยาม่าและการทดลองเป็นขั้นเป็นตอน เขาพบความสัมพันธ์ระหว่างรุ่นพี่และเพนกวิน
นอกเหนือจากเพนกวิน ดูเหมือนจะมีสัตว์ประหลาดตัวหนึ่งที่คอยไล่กินเพนกวินอีกด้วย
เมื่อถึงตอนนี้อาโอยาม่าสับสนกับการค้นพบของเขาและของฮามาโมโตะ อะไรๆ ไม่เป็นเหตุเป็นผลเอาเสียเลย เป็นคุณพ่อของเขาเองที่บอกเขาว่าให้เขียนทุกอย่างลงบนกระดาษ แล้วอย่าคิด ไปทำอย่างอื่น รอให้ทุกอย่างนั้นลอยขึ้นมาจากกระดาษแล้วเชื่อมต่อกันเอง ถึงตอนนั้นเขาจะได้คำตอบ
อาโอยาม่าทำตาม แต่เรื่องมิได้ง่ายขนาดนั้นแม้ว่าพ่อจะพูดถูกต้อง ครึ่งหลังของหนังจะสับสนอลหม่านมากขึ้นทุกทีแต่ก็ไม่อาจจะรบกวนซับพล็อตที่สำคัญของหนังได้เลย นั่นคือพัฒนาการของเด็กๆ ประถมสี่ และนมของรุ่นพี่
คงเล่าได้มากที่สุดเพียงเท่านี้
ที่พ่อของอาโอยาม่าสอนเขาคือส่วนสำคัญของการศึกษา คือการสังเคราะห์ (synthesize) การสังเคราะห์คือการสร้างสิ่งใหม่ขึ้นมาจากสิ่งที่มีอยู่แล้ว เป็นกระบวนการเรียนรู้ที่สำคัญของการศึกษาในประเทศพัฒนาแล้ว นั่นคือวางโครงสร้างและเปิดโอกาสให้เด็กนักเรียนทั้งประถมและมัธยมได้สังเคราะห์
เป็นเรื่องตรงข้ามกับการท่อง ติว สอบ ซึ่งจะเรียนจบมาแล้วทำได้แค่เลียนแบบ
สำหรับนักเรียน การสังเคราะห์มิได้แปลว่าเด็กต้องสร้างสิ่งมหัศจรรย์หรือนวัตกรรมเลิศหรู แต่เป็นเพียงขั้นตอนการเรียนรู้เท่านั้นเอง ให้เด็กๆ ได้เห็นข้อมูลที่มีอยู่ ฝึกสร้างความสัมพันธ์ระหว่างข้อมูลที่มี แล้วตั้งสมมุติฐานใหม่ขึ้นมา จากนั้นหาทางพิสูจน์สมมุติฐานด้วยการสังเกต จดบันทึก และทดลอง ปิดท้ายด้วยการสรุปผล ผลที่เด็กๆ ได้โดยมิได้ลอกใครมาคือการสังเคราะห์ ซึ่งไม่มีผิด-ถูก
วิธีที่พ่อของอาโอยาม่าแนะนำมีปรากฏในตำรา Executive Function (EF) จริงๆ เขียนทุกอย่างลงบนกระดาษแล้วรอให้มันเชื่อมเข้าหากัน
เหมือนเพนกวินไฮเวย์