ที่มา | มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 22 - 28 มีนาคม 2562 |
---|---|
คอลัมน์ | สุจิตต์ วงษ์เทศ |
เผยแพร่ |
สุโขทัย ไม่ใช่ราชธานีแห่งแรกของไทย แต่เป็นรัฐเล็กๆ ที่มีพัฒนาการจากชุมชนถลุงโลหะ 2,000 ปีมาแล้ว บนเส้นทางคมนาคมภายใน ห่างไกลทะเล
พบหลักฐานมานุษยวิทยาและโบราณคดีกระจายทั่วไปทั้งลุ่มน้ำยม-น่าน ภาคกลางตอนบน ของลุ่มน้ำเจ้าพระยา เช่น
- เครื่องมือเครื่องใช้สมัยโลหะ โดยเฉพาะเหล็ก 2,000 ปีมาแล้ว หรือราว พ.ศ.500
- โครงกระดูกคน และเครื่องมือเครื่องใช้สมัยแรกรับศาสนาใหญ่จากอินเดีย (ไทยเรียกสมัยทวารวดี) 1,500 ปีมาแล้ว หรือราว พ.ศ.1000
สุโขทัยห่างไกลทะเล เป็นรัฐเล็กๆ เหนือสุดอยู่อุตรดิตถ์, ใต้สุดอยู่นครสวรรค์, ตะวันออกถึงเพชรบูรณ์, ตะวันตกถึงตาก ไม่กว้างไกลถึงปัตตานีสุดแหลมมลายู ตามที่มีผู้ “ตู่” มานาน
คนเจ้าของวัฒนธรรมตั้งแต่สมัยโลหะเหล่านี้ รวมทั้งคนจากทิศทางต่างๆ เคลื่อนย้ายสมัยหลังๆ เข้ามาตามเส้นทางคมนาคมการค้าดินแดนภายใน ล้วนเป็นบรรพชนคนที่สถาปนารัฐสุโขทัย ซึ่งไม่เชื้อชาติไทย (เพราะเชื้อชาติไม่มีอยู่จริง) แต่เป็นคนหลายชาติพันธุ์ พูดหลายตระกูลภาษา ต่อมาใช้ภาษาไต-ไท เป็นภาษากลางสื่อสารกัน (นานเข้าก็กลายตนเป็นคนไทย)
คนเหล่านั้นไม่ได้อพยพถอนรากถอนโคนมาจากเทือกเขาอัลไต และไม่ได้มาจากอาณาจักรน่านเจ้า
รวมทั้งไม่เป็นข้ามอญกับขอม เพราะบางกลุ่มเป็นมอญ (พูดภาษามอญ) บางกลุ่มเป็นขอม (พูดภาษาเขมร) จึงไม่ต้องมีสงคราม “ปลดแอก” ตามประวัติศาสตร์ไทยแต่งใหม่เป็นนิยายบู๊
เครื่องมือโลหะ 2,000 ปีมาแล้ว
บ้านวังหาด ต.ตลิ่งชัน อ.บ้านด่านลานหอย จ.สุโขทัย
อารยธรรมอินเดียและจีน 1,500 ปีมาแล้ว [ทวารวดี] หลัง พ.ศ.1000