หากมองจากบรรทัดฐานแห่ง “นักศีลธรรมนิยม” โดนัลด์ ทรัมพ์ ไม่ใช่ “คนดี” อย่างแน่นอน

ภาพลักษณ์ของทรัมพ์เด่นชัดในการเป็น “คนร้าย”

เริ่มจากภาพในการครองชีวิตก็ผ่านการแต่งงานมาแล้วถึง 3 หน

แต่งแล้วหย่า หย่าแล้วแต่ง

ยิ่งกว่านั้น จากการเผยแพร่คลิปของ”สื่อ”ระดับใหญ่ยักษ์ ทรัมพ์ก็มีพฤติ”กาม”ล่วงละเมิดทาง”เพศ”

มี”ตัวอย่าง”อย่างชนิด”ฉาวโฉ่”

ยิ่งกว่านั้น จากการขุดคุ้ยก็ปรากฏว่าทรัมพ์ใช้กระบวนการทางบัญชีหลบเลี่ยงภาษี

คดโกงและฉวยประโยชน์จากช่องโหว่ของกฎหมาย

การพูดการจา ไม่ว่าเมื่อเป็น”พิธีกร” ไม่ว่าเมื่อเป็น”นักการ เมือง” ก็รุนแรง ก้าวร้าว กระทั่งหยาบคาย

ภาพของเขาไม่ใช่”คนดี”อย่างเด่นชัด รู้สึกได้

แล้วทำไมชาวอเมริกันจึงเลือก โดนัลด์ ทรัมพ์ ให้เป็น”ประธานาธิบดี”

นี่คือ “ค่านิยม” ที่เปลี่ยนไปในสังคม”อเมริกา”

บางคนอาจจะให้คำตอบว่า ฮิลลารี คลินตัน ก็ใช่ว่าจะดีเลิศประ เสริฐศรี เมื่อเทียบกับ โดนัลด์ ทรัมพ์

เหมือนกับว่า ทรัมพ์ จะเลวน้อยกว่า คลินตัน

เหมือนกับว่า พลเมืองอเมริกาไม่มีทางเลือกอื่นใดจึงจำเป็นต้องเลือกคนแบบทรัมพ์

กระนั้น หากดูจาก”บทวิเคราะห์”ที่เรียงแถวกันมา

ผู้คนก็จะเริ่มมองเห็นบทบาทและความหมายภายในกระบวนการของ “การเลือกตั้ง”ตามความเป็นจริงมากยิ่งขึ้น

เพราะ”การเลือกตั้ง”เป็นเรื่องของ”การเมือง”

เพราะการเมืองเป็นเรื่องในทาง”โลกย์” ย่อมมี”บรรทัดฐาน” อันเป็นของตนที่แน่นอน

นี่เป็นการเลือก”นักการเมือง”ให้มาทำงาน”บริหาร”

บทนิยามความเป็น “คนดี” จึงมีความแตกต่างไปในแต่ละ”พื้นที่”อันแตกต่างกัน

ความเป็น”คนดี”จึงดำเนินไปอย่าง”สัมพัทธ์”

คนดีในโลก 1 ย่อมต่างไปจากคนดีในโลกอีกอย่าง 1 นำมาเปรียบเทียบกันไม่ได้

จึงมีคำถามว่า “คนดี”ของใคร

คนดีของ”ชาวนา”จึงเป็นอย่าง 1 คนดีของ”โรงสี”จึงเป็นอย่าง 1 คนดีของ”พ่อค้าข้าว”จึงเป็นอย่าง 1 คนดีของ”ผู้ส่งออก”จึงเป็นอย่าง 1

คนดีของ “อเมริกา” กับคนดีของ”ไทย”ก็ไม่เหมือนกัน

เช่นนี้เอง โดนัลด์ ทรัมพ์ จึงได้รับเลือก เช่นนี้เอง ฮิลลารี คลินตัน จึงไม่ได้รับเลือก เพราะว่าบรรทัดฐาน

ในการมองและตัดสินว่าเป็นคนดีไม่เหมือนกัน

คน”ไม่ดี” อย่าง โดนัลด์ ทรัมพ์ จึงได้รับเลือกและได้เป็น ประธานาธิบดี