ทั้งๆที่การบินไปยังอุบลราชธานี นั่งรถไปศรีสะเกษ สุรินทร์ แล้วเดินทางกลับกรุงเทพฯของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร

เป็นการจัดฉาก เป็นการสร้างภาพ

เป็นการจัดฉาก เป็นการสร้างภาพ เหมือนๆกับการนำเอาข้าวหอมมะลิที่ซื้อมาไปวางขาย ณ บริเวณหน้าห้างสรรพสินค้าแฟชั่น ไอส์แลนด์ ถนนรามอินทรา

แล้วทำไมจึงเป็นเรื่องฮือฮา แล้วทำไมจึงได้รับความสนใจเป็นอย่างสูง

สูงกระทั่งมีคนหงุดหงิด มีคนไม่พอใจ

สูงกระทั่งหงุดหงิดและไม่พอใจถึงขั้นออกมาโจมตี ออกมาด่าว่า กล่าวหาสาดเสีย เทสี

สาดเสียกระทั่งว่า ต้องการทุบและทำร้าย”ชาวนา”

หากการจัดฉาก การสร้างภาพไม่ประสบความสำเร็จจะเกิดปฏิกิริยา จะสร้างความหงุดหงิดถึงระดับนี้ได้หรือ

คำตอบเพราะการจัดฉาก การสร้างภาพ ดำเนินไปอย่างมีฝีมือ

คำตอบเพราะการจัดฉาก การสร้างภาพ สอดรับกับอารมณ์และความรู้สึกของสังคม

สังคม” ต่างหากที่ให้ “คะแนน”

ในความเป็นจริง น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร เพิ่งออกมาแสดงบทบาทในการช่วยเหลือ”ชาวนา”หรือไม่

มิใช่

อย่างน้อยในฐานะที่รับผิดชอบใน”โครงการรับจำนำข้าว”ก็แสดงว่า น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร เป็นฝ่ายเดียวกับ”ชาวนา”มาอย่าง ยาวนาน

มิใช่เพราะการช่วยเหลือ”ชาวนา”ผ่านโครงการรับจำนำข้าวหรอกหรือที่ทำให้ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ประสบชะตากรรม

ตั้งแต่แรก”ประกาศ” เป็น”นโยบาย”

ก่อนและหลังรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 ก็ถูก”เล่นงาน”อย่างหนักหนา สาหัส

ถูก”ถอดถอน”ก็เพราะ”โครงการ”นี้

ถูกฟ้องร้อง”ดำเนินคดี”และทำท่าว่าอาจถูกยึดทรัพย์เป็นจำนวน 3.5 หมื่นล้านบาทก็เพราะ”โครงการ”นี้

การเข้าหา”ชาวนา”จึงมิได้เป็น”เรื่องใหม่”

ความจริงใจต่างหากที่ทำให้การเคลื่อนไหวของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร สามารถเป็นที่ยอมรับได้

โดยเฉพาะในหมู่”ชาวนา”

แม้จะรู้ว่าเป็นการสร้างภาพ แม้จะรู้ว่าเป็นการจัดฉาก แต่ก็มีชาวนาจำนวนไม่น้อยเห็นด้วย

1 เห็นใจใน”ชะตากรรม”ที่ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ประสบ

ขณะเดียวกัน 1 ซึ่งสำคัญเมื่อ”ชะตากรรม”ของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร กับ “ชะตากรรม”ของชาวนาแทบไม่แตกต่างกัน

การจัดฉาก การสร้างภาพ จึงเนียนนุ่ม ราบรื่น

การจัดฉาก การสร้างภาพ จึงเท่ากับเสริมบารมีให้กับ น.ส.ยิ่ง ลักษณ์ ชินวัตร