| เผยแพร่ |
|---|
แล้วกรณี “เช่าเหมาลำ” เที่ยวบิน “กรุงเทพฯ-โฮนูลูลู” ก็อยู่ภายใต้ฉายาแห่ง “ความมั่นคง”
หากมองจากกระบวนการของ “ภาษา”
คำว่า “ความมั่นคง” เป็นศัพท์ที่เป็นเงาสะท้อนของทหาร ของกองทัพ
นำไปสู่กระบวนการในทาง “ความลับ”
เมื่อเป็นเรื่องอันสัมพันธ์กับ “ความลับ” นัยยะซึ่งแฝงมาอย่างมากด้วยประสิทธิภาพก็คือ
ต้องการ”ปิด” เรื่องใดเรื่องหนึ่ง
กล่าวสำหรับกรณีเที่ยวบิน”กรุงเทพฯ-โฮนูลูลู” คือการไม่ยอมเปิดเผย “รายชื่อ” ผู้ร่วมเดินทางไปพร้อมกับ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ
แต่นั่นแหละ ยิ่ง”ปิด” คนก็ยิ่ง”อยากรู้”
สภาพไหลเลื่อนในทาง”ศัพท์” ในทาง “ภาษา” มากด้วยเงื่อนงำและชวนให้คลางแคลง สงสัย
เหมือนกับเมื่อกล่าวคำว่า “สามัคคี”
ยิ่งมีการเอ่ยถึงคำว่า “สามัคคี” คำว่า “ปรองดอง” คำว่า”สมาน ฉันท์” ถี่ยิบและมากเพียงใด
หมายถึงมี “ปัญหา” มากเพียงนั้น
ภายในบางวงการจึงต้องมีการจัดงานเลี้ยงพบปะกันระหว่างบุคคล หรือกลุ่มบุคคลที่มีปัญหา
ถ่ายรูปหมู่แล้วประกาศว่า “รักและกลมเกลียว”
ในอีกด้าน เท่ากับเป็นการยอมรับว่าความสัมพันธ์ระหว่าง 2 กลุ่ม หรือ 2 คน กำลังมีปัญหา
ภายใต้ภาพ”จับมือ” จึงมิได้ดำเนินไปอย่างธรรมดา
หากเป็นการจับมือโดยที่แต่ละคนต่างซ่อนบางอย่างอย่างที่ภาษากำลังภายในสรุป
“ซ่อนดาบในรอยยิ้ม”
ข้ออ้างว่าด้วย “ความมั่นคง” อันมาพร้อมกับความอื้อฉาวของเที่ยว บิน “กรุงเทพฯ-โฮนูลูลู”
จึงดำเนินไปในแบบ “กระชับพื้นที่”
จากเรื่องที่เคยเปิดอย่างชนิดอ้าซ่า พลันกลับกลายเป็นเรื่องซึ่งมากด้วยความลี้ลับ
ภายใต้ม่านคลุมแห่ง “ความมั่นคง”
ขณะเดียวกัน ในอีกด้านหนึ่งยิ่งกระตุ้นต่อมแห่ง”ความอยากรู้” ขึ้นมาเป็นทบเท่าทวีคูณ
เป็น”ใคร”หนอที่อยากจะ”ปิด”
บุคคลคนนั้นเป็นใครและมีความสำคัญอย่างไรในกระทรวง กลาโหม
เป็น”ความมั่นคง”ของ”ใคร”
