เมื่อชาติกลายเป็นที่รักสุดหัวใจของพลเมืองแล้ว พลเมืองไม่วายต้องการเข้าครอบครองชาติเพื่อให้เป็นไปตามความปรารถนาของตน ยิ่งรักชาติมากก็ยิ่งอยากเป็นเจ้าของมาก และมักจะ “เจ้ากี้เจ้าการ” กับชาติ แม้ในเรื่องที่ครั้งหนึ่งไม่มีใครเห็นว่าสำคัญนัก เช่น เมื่อดิกชันนารีฝรั่งบอกว่ากรุงเทพฯ เป็นเมืองที่เต็มไปด้วยโสเภณี คู่รักของชาติพากันโกรธแค้น เคลื่อนไหวกดดันจนกระทรวงการต่างประเทศต้องส่งหนังสือประท้วงบริษัทที่ทำดิกชันนารีนั้น หรือเมื่อนายกฯ ไทยพูดภาษาอังกฤษไม่เป็น ได้แต่ชัวร์, ชั่วร์, ชั้วร์, ไปเรื่อย คู่รักของชาติจำนวนมากก็รู้สึกอับอายขายหน้า ว่าทำให้ชาติอันเป็นคู่รักของตนเสียหน้า อาจเป็นที่ดูถูกเหยียดหยามของคนชาติอื่นได้

ชาติ…ยอดรัก โดย นิธิ เอียวศรีวงศ์

อ่านต่อ https://bit.ly/2ON164q