เก่าชะแรแก่ลงวัยหลงเหลือ สลายขั้วครัวเครือครกเครียดขรึม มีความรู้อยู่ในนามความทึบทึม และนั่งซึมกระซาบสั่งเหมือนวังเวง ตาเงยแหงนดูดาวสองเท้...

กวีกระวาด | ปันนารีย์ หัวใจประชาชน   ด้วยฉันคือประชาชนแสนเหนื่อยยาก ท่ามกลางผันผ่านกาลเวลา เที่ยวแสวงหาสิ่งใด ฉันยังคงเป็นประชาชนแสน...

กวีกระวาด | ไพบูลย์ วงษ์เทศ ไอ้ค่อมสแควร์   สมประโยชน์ชนชั้นนำเขาทำได้ ราษฎร์ถอนใจดูเขาหลอกลวงฟอกถ่าน ดีลดำรงทรงอย่างแบ๊ดแซ่ดอย่างบาน ...

กวีกระวาด | สุธีร์ พุ่มกุมาร ต้นมะขามสนามหลวง : วงปีและสีของเนื้อไม้   ๑. จากตรงนี้ห่างออกไปไม่มากนัก สัญลักษณ์ความรักเป็นรากฐาน รา...

โคกสำโรงโคกกระเทียมเสงี่ยมจิต โมเดลลิ่งสิงสถิตไม่คิดหื่น สังขารหนอไม่จีรังลุกนั่งยืน สามโคกฝืนกิริยาเก็บอาการ อาจตื่นเต้นแต่บกพร่องกะพร่อง...

เมื่อไม่คิดก็ไม่มีสิ่งที่คิด ควบคุมจิตมิให้เพริดเตลิดตื่น สั่งพรุ่งนี้ให้เสร็จงานแต่วานซืน ไม่เหมือนฝืนแต่เหมือนฝันสันทนา ปรารถนาสิ่งใดได้...

กวีกระวาด |  ในเมือง รักเสรี มิจฉ- มิตร   ค่อยเป็นและค่อยไป ลมหายใจเรายังมี ซวนเซก็บางที เรื่องแค่นี้ผ่านสบาย เงินทองของหายาก ...

สิทธิท่านสมบูรณ์เพิ่มพูนขึ้น ประชาราษฎร์มีแต่มึนคุ้ยเขี่ยขยะ เห็นแสงวาบก้าวไกลชัยชนะ อำนาจเดิมถึงผงะผลคะแนน เหมือนภูตผีปีศาจปรากฏหลอน ต...

กวีกระวาด | ฤดี ณ หทัย รัฐมนโทบางโก้   หนาวมาแล้วยายเอ่ยเคยหนาวจัด เคยเป่าปัดไม่ดีสิ่งร้ายร้าย หนาวนี้หนาวกว่าก่อนปีกลาย เคยหนาวตายเพราะหน...

กวีกระวาด | ไพบูลย์ วงษ์เทศ สะพานใหม่   ราคาที่ต้องจ่ายหลายโกฏิบาท ในวงจรแห่งอำนาจผงาดผงะ ยากแก่การเปลื้องปลดปล่อยลดละ ให้เจิมนะหน้า...

กวีกระวาด | ฝุ่นฟ้า ธุลีดิน ใครเจ้าของ   ฟ้า-ไม่มีใครเป็นเจ้าของ คิดครอบครองคนเดียวคงไม่ได้ จันทร์-แม้จะขึ้นเหยียบก็เหยียบไป ใช่ว่าใ...

ถึงดอนเมืองดอนผ่านเมืองกาลจักร เจว็ดจวักเวียนวนอลหม่าน อ้างว่าฤกษ์เบิกฟ้าปัญญาญาณ เบิกฤกษ์เบิกผ้าม่านจุดเทียนทอง   ต่างแสงทองส่องทางสว่...