กวีกระวาด

ผการัมย์ งามธันวา

ดอกไม้ป่า

โอ้…แม่ดอกไม้ป่า
เริงร่า กลางไพร
ร่ายระบำ ร่ำไล้
เหนือเนินพงศไล ริมภู

โอ้…แม่ดอกไม้ดง
ชวนใหลหลง แม่ยอดชู้
ใคร่อิงแอบ แนบพธู
นวลเนื้อโนม โฉมตรู ลู่ผาย

โอ้…แม่ดอกไม้ดอย
คราวฝนฝอยชะม้อย สาดสาย
อยากจุมพิต สนิทกุมกาย
คลี่คลาย ปมเปลื้อง เบื้องลึก

โอ้…แม่ดอกไม้แห่งทุ่งป่า
กลิ่นผกา ชวนลุ่มหลง ดงดึก
หย่อมหญ้า-ป่าพง พิศวงระทึก
ประดับแดนหลืบลึก วิมานสวรรค์

โอ้…แม่ดอกไม้ศรีสะองสะโอด
กลีบช่อหอมรส เหลืออดสะอ้าน
สัมผัสใด ไขค้น ดลดาล
เผยอูมอิ่มซ่าน ซ่อนยลยิน

โอ้…แม่ดอกไม้สวยสด
แจ่มบรรเจิดหมดจด สะกดสิ้น
วาสนาบ่าวดงคนเดินดิน
ได้ประสบ พานพบเจอ

โอ้…แม่ดอกไม้มาลัยชีวิต
พรพรหมใดลิขิต พิศวาสเพ้อ
หลงคร่ำครวญ ชวนละเมอ
ล่วงเผยอ ภวังค์สรวงบ่วงรัดรึง