กวีกระวาด

กรุงเทพกรีฑา | กวีกระวาด : ไพบูลย์ วงษ์เทศ

ที่มามติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 26 พฤษภาคม - 1 มิถุนายน 2566
คอลัมน์กวีกระวาด
เผยแพร่

เจ็บป่วยไข้ร่อนเร่ระเหระหม

ในใจตนสรรพางค์มีทางผ่าน

เพลินอาจอยู่เมืองแมนแดนวิมาน

เพี้ยนย่อมพล่านเพ้ออยู่เพียงผู้เดียว

สมถะไม่เกะกะกรรมฐาน

กรรมของการกรรมการไม่ข้องเกี่ยว

ประเวณีชี้ชัดถนัดเชียว

ผู้โฉบเฉี่ยวบอกว่าเล่ห์ประเพณี

บ้างตีงูพลาดพลั้งเพียงหลังหัก

งูวิจักขณ์วิจัยจบแล้วหลบหนี

จะทำร้ายภายไหนไม่ยินดี

วราหะเห็นสีหราชรบ

เพียงภุชงค์แผ่เกล้าแล้วเกลือกเศียร

สาตาเคียรบอกจบกันคือจันกบ

วาชศรพกามนิตพิศมานพ

แค่พานพบวาสิฏฐีม้วยชีวา

เรื่อยเรื่อยมาเรียงเรียงเผดียงเสร็จ

จบสำเร็จคาหูแค่คูหา

ครั้นแคะหูคู่แหะจีนแคะฮา

หัวเราะฮ่าหลินฮุ่ยร่วมฮุยเล

ทั้งโห่เห่เอละช้าโอละหึก

เฉกมะอึกเอะอะย่อมจ๊ะเอ๋

อรินทราชอริทั้งรัฐนมัสเต

โรงลิเกโรงน้อยค่อยค่อยเลือน

กรุงเทพกว้างทางไกลจนสุดกู่

กรุงเทพกรีฑาดูไม่มีเหมือน

ตะก่อนไกลบัดนี้ใกล้แค่ได้เยือน

เสมอเสมือนท้องถิ่นดินเดียวกัน! •