เทพธิดา | กวีกระวาด : ไพบูลย์ วงษ์เทศ

กวีกระวาด | ไพบูลย์ วงษ์เทศ

เทพธิดา

 

สิ่งแวดล้อมกล่อมเกลาเยาวภาพ

รู้บุญบาปเบาหนักงีบพักผ่อน

จากบ้านนอกเข้ามาสู่พระนคร

อาศัยอยู่กินนอนในอาราม

วัดจะดีมีหลักฐานอ้างบ้านหนุน

บ้านสดใสละไมละมุนไม่มองข้าม

ด้วยว่าวัดดัดนิสัยดั่งไม้งาม

วิสุงคามสีมาท่านว่าดี

ปริยัติปฏิเวธปฏิสังขรณ์

ปฏิกรณ์ปรมาณูแกงฉู่ฉี่

เช้าเก็บกวาดอาสนะถูกระฎี

แล้วตะลีตาเหลือกรีบไปโรงเรียน

ไม่ได้กินข้าวเช้าตั้งแต่เช้า

เหมือนใกล้เกลือกินสินเธาว์เขาว่าเลี่ยน

ผจญความยากลำบากด้วยพากเพียร

หัดอ่านเขียนเสมียนสมรรถพัฒนา

เป็นเด็กวัดกินข้าววัดโตในวัด

นอนขดตัวครัวกะทัดรัดยิ่งกว่า

มีพื้นที่ครอบครองราวสองวา

แค่เหยียดขาใต้บันไดหนีบไข่ดัน

รับใช้พระรับใช้เณรเป็นระวิง

เดี๋ยวผลุบวิ่งซื้อนี้โน่นนี่นั่น

พระคุณเจ้าเจ้าประคุณจุ้นทั้งวัน

วุ่นแต่ฉันเพลฉงายเช้าบ่ายเย็น

ค่ำยังมีดินเนอร์เผลอๆ นิ่ง

เออ ก็มึงพล่อยมากจะปากเหม็น

เป็นเด็กวัดเถียงพระเดี๋ยวกระเด็น

อยากอยู่เป็นอย่าพูดมากไอ้ปากแมว! •