โดย : ฝุ่นฟ้า ธุลีดิน

ภายใต้สังคมตะปุ่มตะป่ำ
มีสูงมีต่ำ ไม่สม่ำเสมอ
แน่ละ หวังจะราบเรียบคงไม่เจอ
ไม่ละเมอเพ้อฝันจนเกินจริง
กระนั้น เมื่อเหลียวมองรอบข้าง
ดูอ้างว้างห่างไกลเสียทุกสิ่ง
รอยต่อเป็นรอยแยกไร้หลักพิง
ความเหลื่อมล้ำดำดิ่งหลายช่วงตัว
คนได้เปรียบเอาเปรียบคนด้อยโอกาส
คนมีอำนาจใช้อำนาจมากดหัว
คนกุมกฎกติกายิ่งน่ากลัว
คอยกดขี่ไปทั่วดั่งวัวควาย

เศรษฐกิจ การเมือง เรื่องของเขา
พวกเราชาวรากหญ้าอย่าได้หมาย
มาตรวัดค่ามนุษย์สุดเดียวดาย
คล้ายอยู่คนละประเทศ…เสดสานัก!