กวีกระวาด

ถนนมหรรณพ | กวีกระวาด : ไพบูลย์ วงษ์เทศ

ภาพประกอบ : ถนนมหรรณพ /Phoebus 28
ที่มามติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 24 กุมภาพันธ์ - 2 มีนาคม 2566
คอลัมน์กวีกระวาด
เผยแพร่

กวีกระวาด | ไพบูลย์ วงษ์เทศ

ถนนมหรรณพ

 

ชีวิตคือสิ่งไรอย่างไรหนอ

คอยและรอการสำรอกและบอกกล่าว

ยืนระยะสั้นบ้างและอย่างยาว

ไม่อาจก้าวข้ามขวากการตรากตรำ

ผู้วิโยคโศกตรมเป็นลมจับ

ประคองรับป้อนให้ชิมไม่อิ่มหนำ

ผู้แกว่นกล้ากักขฬะฝ่ายอธรรม

ผู้ลากมากดีถลำถลาลึก

โจรใจบาปหยาบช้าแผล่มปรากฏ

ประกาศบทบ้าแต่อัยการศึก

พันสอพลอเผยอผยองสำนองคึก

อึกทึกไล่ล้างผู้สร้างธรรม

เด็กหนุ่มสาวถูกปราบหยามหยาบหนัก

เนติบริกรขยักรอขย้ำ

เสนาบดีขี้ฉ้อยังก่อกรรม

รัฐระยำไม่ระย่อยังก่อกวน

วิปริตผิดประหลาดอากาศเสีย

ทุบตีเมียบีบไข่ผัวกันทั่วถ้วน

มีชู้รักผลักชู้ให้ชูชวน

ตำรวจชั่วทำสำนวนพลิกคดี

ให้ผู้ถูกกล่าวหาพญาโหง

แล้วหยิบโยงกระบวนการศาลขยี้

ผิดเป็นถูกถูกกลายเป็นไพรี

เป็นจำเลยน่านชี้มันจำลอง

ชีวิตเป็นเช่นไรจึงไม่รู้

ลมหายใจมีอยู่รัฐสอดส่อง

ธรรมยุติยุติธรรมแค่สำนอง

ทะลึ่งบ้องละอองบ้าฝ่าธุลี! •