กวีกระวาด/เดือนวาด พิมพนา [email protected]

การร่วงหล่นของประชาชน

เหยื่ออธรรม

แม้อยู่ต่ำสุดแล้วในแผ่นดินนี้

กระนั้น ยังคงร่วงหล่นลง… ไม่จบสิ้น

ตราบใดที่กฎหมายและขนบธรรมเนียม

ยังก่อกรรมทำเข็ญต่อผู้คนในสังคม

เปิดขุมนรกขึ้นมา ทั้งๆ ที่อารยธรรมกำลังคืบหน้า

ก่อความวิบัติแก่ชะตาชีวิต

ซึ่งพระผู้เป็นเจ้าประทานมา

ตราบใดที่ประชาชนยังคงถูกกดขี่… *

ตราบใดที่เหยื่ออธรรมยังคงถูกจับขัง,

ยังถูกกล่าวโทษ

ด้วยเหตุแห่งการแสวงหาเสรีภาพ

ตราบใดที่ความคิดต่างของประชาชน

กลายกลับเป็นความกระด้างกระเดื่อง,

เป็นภัยร้ายต่อความมั่นคงของประเทศ

ตราบที่ประชาชนยังไร้สิทธิ์ ไร้เสียง

ตราบที่กระบอกปืนและกฎหมายถูกใช้ร่วมกัน

ตราบที่ระบบยุติธรรมเลือกที่จะเห็น

เลือกที่จะฟัง เลือกที่จะพูด

ตราบนั้น…

เด็กหนุ่มคนหนึ่งจึงถูกพรากจากครอบครัว

ถูกพรากจากสิทธิเสรีภาพทั้งมวล

ท่ามกลางเสียงร่ำร้องให้สมานฉันท์, ประสานความแตกแยกของประเทศ

เด็กหนุ่มคนหนึ่งจึงถูกยึดคืนสิทธิพลเมือง

ท่ามกลางเสียงยืนยันเดินหน้าสู่ประชาธิปไตยที่แท้จริง

เด็กหนุ่มคนหนึ่งจึงถูกเหวี่ยงลงขุมนรก

ตกเป็นเหยื่ออธรรม

ท่ามกลางเสียงโน้มน้าวว่าการปฏิรูปประเทศกำลังคืบหน้า

ในดินแดนที่ประชาธิปไตยถูกฆ่าตายแล้ว

แต่ยังคงถูกฆ่าอีก… ไม่สิ้นสุด

เด็กหนุ่มคนนั้น

ถูกเหยียบย่ำให้ต่ำสุดในแผ่นดินแล้ว

กระนั้น ยังคงถูกเหวี่ยงให้ร่วงหล่น… ไม่จบสิ้น

*วิคตอร์ ฮูโก