กวีกระวาด

โชคชัย บัณฑิต’

 

นัยเรตติง

 

คือละครออนไลน์แต่คล้ายข่าว

สืบเรื่องราวเอาพยานมาอ่านบท

หรือแค่ข่าวคล้ายละครอันเคี้ยวคด

จึงร่วมรสอารมณ์ร่วมจมจอ

 

ข้ามเส้นแบ่งแห่งเรื่องจริงอิงเรื่องเล่า

แฝงตัวเรา เขา ใคร คล้ายลวงล่อ

ยิ่งคุ้ยเค้นความเป็นจริงยิ่งเกินพอ

ควรร้องไห้หรือหัวร่อก็ไม่รู้

 

ต่างออนไลน์อารมณ์ต่างชมชื่น

อยู่ในคลื่นโทรศัพท์ร่วมสิงสู่

ปล่อยละครขับเคี่ยวไม่เหลียวดู

ต่างพันตูตัวตนอวตาร

 

ใดเรื่องจริงใดเรื่องแต่งเกินแบ่งชัด

ทุกพิกัดขาดวิ่นสิ้นสัณฐาน

คนละครย้อนคิดยิ่งพิสดาร

ละครคนคืบคลานผ่านร่างคุณ!?

 

เมื่อละครออนไลน์กลับคล้ายข่าว

ผองเรื่องราวเหล่าพยานสืบกันวุ่น

แต่เรื่องจริงยิ่งละครที่เคยคุ้น

ต่างกระตุ้นเรตติงแห่งอัตตา

 

จึงตัวตน คน ละคร ยอกย้อนนัก

ร่วมบทรักบทโศกริษยา

จอเล็กเล็กในมือสื่อข้ามฟ้า

นั้นกว้างกว่าจักรวาลบาดาลใจ •