พจนาถ พจนาพิทักษ์

โลกคู่ขนาน

หลับไปตอนหัวใจเป็นรูโบ๋
เลยเที่ยงคืนตื่นมา
คุณพบสังคมที่อ่านหนังสือกันคนละแบบ
รสนิยมคนละทาง
อุดมการณ์คนละสังกัด
เชื่อต่างกันสุดขั้ว
คุณง่วงงุนแต่ไม่งงงัน
คุณฝันทั้งที่ตื่นอยู่
ไม่ได้ฝันร้ายหรือฝันดี
แต่ฝันว่าคุณตื่นอยู่และลืมตา
อยู่ในหน้ากระดาษของเรื่องราว
ตรงกลางระหว่างเรื่องสั้นกับนิยาย
ไปไม่สุดสักทาง
เต็มด้วยเทคนิคกลวิธี
ของความพยายาม
ในการสถาปนาวิธีมีชีวิตของผู้คน

แสงอาทิตย์หลบอยู่หลังม่านขาว
คุณมั่นใจว่าเช้านี้คือความจริง
หยิบโทรศัพท์มาเช็กความเคลื่อนไหวของโลก
ตามความคุ้นชิน
ประเดประดังถั่งโถมสายตา
แล้วคุณก็สงสัยว่า
หัวใจยังเป็นรูโบ๋จริงไหม
คุณลองเอามือทาบที่อก
มือทะลุไปกลางหลัง
คุณยังอยู่ในโลกคู่ขนาน