อุทัยวรรณ พลประสิทธิ์

 

ปณิธาน!

 

ฟ้าร้องไห้ไหลรินเป็นหยาดฝน

ชุ่มกมลคน-สัตว์ และพันธุ์ไม้

ฉันร้องไห้ไม่มีค่าราคาใด

ยิ่งให้ความทรมานร้าวรานใจ

 

 

ใจสั่งมาให้ฉันก้าวรุดหน้า

ประชา-ชาติรับใช้ไม่หยุดยั้ง

ดั่งเช่นวิญญาณ แผลง “เพื่อมวลชน”

“ขอพลีตนไม่ว่าจะตายกี่ครั้ง”