ชูเกียรติ สุทิน

 

ยังเช้าเกินไป

 

เช้าเกินไป

ใช่มั้ยนะ ถามฝูงนก

กาแฟชืดตามเวลาหรือเปล่า

ถามความคิด

คุยกับตัวเอง

 

สายเกินไป

มิอาจให้เลยไปแม้สักเสี้ยววินาที

ลมหายใจ รั้งรอมิได้

พวกเค้าอาจมิใช่ญาติมิตร

เราคือพี่น้องร่วมชาติ

 

สายเกินไป

หากรอสักปีสองปี

ให้หลายชีวิตได้อยู่ต่อ

ผิวหนังของเขาได้สัมผัสแดดเช้า

ตาของเขาได้เห็นประกายห่วงใย

และใจของเขาได้เต้นระบำด้วยความปีติ

แต่ค่าชีวิตเล็กจ้อยเกินไป

อาจสายเกินไป

สำหรับยุทธภัณฑ์สงคราม

 

เช้าเกินไปหรือเปล่า

ตะกอนความคิดเรียงตัว

ไขรหัสสามัญสำนึก

สายเกินไป

บนหลังเสือป่วยหนักตัวนี้

อีกไม่นานหรอก

หัวจักแขวนประดับฝาผนังหินแกรนิต

หนังจักปูแทนพรมบนพื้นปาร์เก้ต์ไม้พะยอม

กระดูกทุกชิ้นจะแกะสลักรูปวีรกรรม

ในปราสาทไร้กาลเวลา

นัยปราสาทร้างกาลเวลา…

ยังเช้าเกินไป…ฯ