ที่มา | มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 30 มิถุนายน - 6 กรกฎาคม 2560 |
---|---|
คอลัมน์ | กวีกระวาด |
เผยแพร่ |
กวีกระวาด/สุประวัติ ใจสมุทร
เผื่อได้ทาง
อยากยืนอย่างยืดอก…ยกใบหน้า
จ้องมองตาใครใคร…ได้เต็มนั่น
ชีวิตมีความหมาย…ฉายชีวัน
เพิ่มมิ่งขวัญผ่านคืน…ชื่นชีวี
พูดสิ่งใดในสิทธิ์ที่คิดถึง
อาจลึกซึ้ง งดงามตามวิถี
หรือธรรมดาสามัญบรรดามี
ยังเป็นศรีเป็นศักดิ์เป็นหลักมวล
ใช่ยอมอยู่อย่างยาก ลำบากยิ่ง
ท้องก็กิ่วตัวก็กริ่งทุกสิ่งถ้วน
หวาดผวาอาภัพอับจนล้วน
สติด้วนสมองด้านสถานเดียว
ทรมานมานานมากยากและหมอง
สายตาสองนิ้วทั้งสิบยังหวาดเสียว
จะรอดจน หายเจ็บใจเหน็บเจียว
หรือยังเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่นานเกิน
นิ้วทั้งสิบสายตาสองจ้องทางสาย
ยังขุ่นข้องทุกเครือข่ายให้ขัดเขิน
ยังดุ่มด้นถนนดี…ไม่มีเดิน
ยังบังเอิญคนบังอาจมากราดอำ
อยากยืนอย่างยืดอก…ยกใบหน้า
แต่ชะตามาตระหนกจนตกต่ำ
จึงจำรออีกรอบก่อนเริงรำ
จบคำถาม-ตอบสุดท้ายเผื่อได้ทาง