ที่มา | มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 26 มีนาคม - 1 เมษายน 2564 |
---|---|
คอลัมน์ | กวีกระวาด |
เผยแพร่ |
คมสัน วิเศษธร
บทเพลงเต้นพราว…
ดวงดอกขาวเต้นพราวเต็มถนน เพลงระบำดอกฝนเริงสะพรั่ง
ม่านริ้วพลิ้วสาย…ร่ายรำเต็มกำลัง สรรพสิ่งถูกขังชั่วครู่กาล
นานเนิ่นไหมใครคนหนึ่งจึงร่ำไห้ เขตอดทนต่อมิไหวปริเกินสาน
จะถักเย็บเก็บชอกช้ำสุดทัดทาน ทรมานทุกข์ปริ่มยิ้มทำไม
โลกรอบหมองครรลองจากโควิด สีหม่นคล้ำช้ำชีวิตราวเผาไหม้
ติดจมปลักดักดานขมเรื่อยไป พิษชอนไชทอนบั่นฝันมลาย
นานแล้วนะ…มิได้ดื่มน้ำตาเจ้า หลั่งจากคลองเอ่อคลอเบ้าก่อนเกิดสาย
หล่อเลี้ยงมวลอวลอบซบแก้มชาย ก่อนระบาย…ความหนักพักเปลือกตา
ดวงดอกขาวเต้นพราวร้าวกระหน่ำ เต็มสองตาขอบช้ำรอบเลือนพร่า
สะอึกสะอื้นครื้นเครงเพลงจากฟ้า สิ่งคับข้องจากอุรา…ออกไปแล้ว