ที่มา | มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 9 - 15 มิถุนายน 2560 |
---|---|
คอลัมน์ | กวีกระวาด |
เผยแพร่ |
กวีกระวาด/เวิ้งหมาบ้า
เดรัจฉานธรรม
เมื่อนั้น เถรขวาดคืนชีพในชลเชี่ยว
ตีแปลงแผลงผงาดปราดเปรียว ลดเลี้ยวล่องรุดอยุธยา
ค่ำคืนกระชากคนลงขย้ำ คุ้งน้ำเลือดนองทุกท้องท่า
กุมภีล์จอมโหดหวนมา เข่นฆ่าไพร่ฟ้าประชากร
สยดสยองพองขนขยาดเหลือ เศษเนื้อซากศพเป็นต่อนๆ
โลหิตปรีดไปในสาคร พิษแผ่ซอกซอนตอนกลางคืน ฯ
รุ่งสางแปลงตัวเป็นขรัวเฒ่า คนแก่คนเก่าแต่เช้าตื่น
ริมตลิ่งรายสาธุชนยืน สราญรื่นยอยศด้วยรสธรรม
ขรัวครูผู้ถือศีลสัตย์สอน หมู่นิกรกราบเวียนกันเรียนร่ำ
ขรัวครูกล่าวใดให้ท่องจำ ผลบุญนำพาที่สุดพุทธคุณ
“จงเมตตาสรรพสัตว์ทั้งน้อยใหญ่ ร่วมใจตลอดเมืองอย่าเคืองขุ่น
ได้เกิดเป็นคนคือมีบุญ จงการุณต่อกันฉะนั้นดี” ฯ
สาธุการลั่นทุ่งทั่วคุ้งน้ำ วันยังค่ำท่องกันยุ่งทั้งกรุงศรี
เมื่อจระเข้สอนคนเป็นคนดี คนดีๆ ก็ต้องตายอยู่ในน้ำ ฯ