กวีกระวาด : BATTLE / พจนาถ พจนาพิทักษ์

                     BATTLE

หากมึงแสวงหาจุดยืน                    กูจะแสวงหาจุดนั่ง
หากมึงครื้นครึกดึกเสียงดัง              กูจะมุ่งมายังลำเนาไพร
หากมึงเคร่งเครียดเกียรติยศ            กูจะปลดเป้วางข้างธารใส
หากมึงชอบโซเชียลเซาะเสี้ยนไช       กูจะชอบซอกซอนไปที่ไร้คน
หากมึงชอบตรรกะหลายคำตอบ       กูจะชอบสิ่งที่แม่งไร้เหตุผล
หากมึงบ้าอวดฉลาดประกาศชน       กูจะยิ่งรักตัวตนของกูเอง
หากมึงคลั่งพลังอันพวยพุ่ง              กูยิ่งมุ่งความเนิบช้าอย่างรีบเร่ง
มึงปลื้มภูเขาใหญ่คนยำเกรง            กูยิ่งอยากฟังเพลงจากม่อนน้อย

มึงแสวงหาการยอมรับ                   กูยิ่งรักความลับผู้ห่างถอย
มึงรักความสมบูรณ์แบบแอบรอคอย   กูยิ่งรักความด่างพร้อยที่ผ่านมา
มึงเต็มไปด้วยความทะเยอทะยาน      กูยิ่งหลงลักษณาการผู้ก้มหน้า
มึงอวดอุตริอภิปรัชญา                   กูกลับยิ่งศรัทธาความเปล่าดาย
มึงอยากเป็นคนสำคัญ                   กูยิ่งปรบมือให้เหล่านั้นผู้สูญหาย
มึงพร่ำโพสต์โมเดิร์นเวิ่นกระจาย       กูแหวกว่ายกลับป่าลึกดึกดำบรรพ์ฯ