ที่มา | มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 12 - 18 พฤษภาคม 2560 |
---|---|
คอลัมน์ | กวีกระวาด |
เผยแพร่ |
กวีกระวาด/วิสุทธิ์ ขาวเนียม
เรากำลังกลายเป็นสัตว์น้ำ
เมื่อวานตอนเช้าชายชรารู้สึกได้ถึงความผิดปกติตรงสันหลัง
ลูบคลำดูจึงรู้ว่าชีวิตกำลังมีครีบงอก
ตกบ่ายผิวหนังเริ่มแปรเปลี่ยนสภาพ
กลายเป็นเกล็ดแข็งคล้ายปลาตะเพียน
กรมอุตุนิยมวิทยาส่งข่าวล่าสุด
มวลฝนระลอกใหม่กำลังแผ่คลุมคาบสมุทร
ต้นชุมเห็ดงอกขึ้นจากถุงยังชีพ
ผลิดอกสีเหลืองอีกครั้ง
เมื่อเช้านี้เอง
ที่เด็กชายร่างเปลือยเปล่ากลายร่างเป็นตะพาบน้ำ
ขยับตัวอย่างเด็กหัดเดิน
มุดน้ำหายไปท่ามกลางความตกตื่นของช่างต่อเรือ
ทิ้งให้แม่ซึ่งกำลังเขี่ยหนอนออกจากเท้าที่เปื่อยเน่าจากโรคเท้าเปื่อยคร่ำครวญอาลัย
ถนนสายนั้นอยู่สูงจากสายตาในระดับสี่สิบห้าองศา
รถยนต์บางคันชะลอความเร็วก่อนเทียบจอด
ใครบางคนเปิดประตูก้าวลงมา
ถ่ายภาพโลกกลางเขื่อนผ่านสมาร์ตโฟน
ความเห็นอกเห็นใจถูกส่งไปทั่วโลก
ดาราสาวหลั่งน้ำตา
มูลนิธิต่างๆ รวมพลกุศลจิต
อดีตนายกรัฐมนตรีเสียงนุ่มสวมบู๊ตยางป้องกันโรคฉี่หนู
พวกเขากำลังมา
ขณะเรากำลังกลายเป็นสัตว์น้ำ
แหวกว่ายไปในชะตากรรมของก้อนน้ำแข็งขั้วโลกเหนือ
หายใจผ่านกลิ่นเน่าเสียของน้ำเน่าจากหมู่ตึกสร้างใหม่
กัดกินซากศพหนังสือกวีนิพนธ์ที่ลอยมากับรวงข้าวฤดูเก็บเกี่ยว
เรากำลังกลายเป็นสัตว์น้ำ
มองจากมุมนี้ในระดับเก้าสิบองศา
เหนือสะพานแห่งขบวนของนักแสดงความเมตตากรุณา
เบ็ดคันหนึ่งกำลังเหวี่ยงเหยื่อมาหาเรา
เสียงรอกกรีดลึกผ่านอากาศชื้นฝน
เหมือนเสียงหัวเราะของภูตผี