กวีกระวาด/เรากำลังกลายเป็นสัตว์น้ำ

กวีกระวาด/วิสุทธิ์ ขาวเนียม

 

เรากำลังกลายเป็นสัตว์น้ำ

เมื่อวานตอนเช้าชายชรารู้สึกได้ถึงความผิดปกติตรงสันหลัง

ลูบคลำดูจึงรู้ว่าชีวิตกำลังมีครีบงอก

ตกบ่ายผิวหนังเริ่มแปรเปลี่ยนสภาพ

กลายเป็นเกล็ดแข็งคล้ายปลาตะเพียน

กรมอุตุนิยมวิทยาส่งข่าวล่าสุด

มวลฝนระลอกใหม่กำลังแผ่คลุมคาบสมุทร

ต้นชุมเห็ดงอกขึ้นจากถุงยังชีพ

ผลิดอกสีเหลืองอีกครั้ง

 

เมื่อเช้านี้เอง

ที่เด็กชายร่างเปลือยเปล่ากลายร่างเป็นตะพาบน้ำ

ขยับตัวอย่างเด็กหัดเดิน

มุดน้ำหายไปท่ามกลางความตกตื่นของช่างต่อเรือ

ทิ้งให้แม่ซึ่งกำลังเขี่ยหนอนออกจากเท้าที่เปื่อยเน่าจากโรคเท้าเปื่อยคร่ำครวญอาลัย

 

ถนนสายนั้นอยู่สูงจากสายตาในระดับสี่สิบห้าองศา

รถยนต์บางคันชะลอความเร็วก่อนเทียบจอด

ใครบางคนเปิดประตูก้าวลงมา

ถ่ายภาพโลกกลางเขื่อนผ่านสมาร์ตโฟน

ความเห็นอกเห็นใจถูกส่งไปทั่วโลก

ดาราสาวหลั่งน้ำตา

มูลนิธิต่างๆ รวมพลกุศลจิต

อดีตนายกรัฐมนตรีเสียงนุ่มสวมบู๊ตยางป้องกันโรคฉี่หนู

พวกเขากำลังมา

ขณะเรากำลังกลายเป็นสัตว์น้ำ

แหวกว่ายไปในชะตากรรมของก้อนน้ำแข็งขั้วโลกเหนือ

หายใจผ่านกลิ่นเน่าเสียของน้ำเน่าจากหมู่ตึกสร้างใหม่

กัดกินซากศพหนังสือกวีนิพนธ์ที่ลอยมากับรวงข้าวฤดูเก็บเกี่ยว

เรากำลังกลายเป็นสัตว์น้ำ

 

มองจากมุมนี้ในระดับเก้าสิบองศา

เหนือสะพานแห่งขบวนของนักแสดงความเมตตากรุณา

เบ็ดคันหนึ่งกำลังเหวี่ยงเหยื่อมาหาเรา

เสียงรอกกรีดลึกผ่านอากาศชื้นฝน

เหมือนเสียงหัวเราะของภูตผี