กวีกระวาด/ธารเมฆ

 

ที่โลกยังปรากฏอยู่อย่างแผ่วจาง

 

ถุงพลาสติกพะเยิบไหวบนโต๊ะ

ฉันคว้างปลิวมาจากอดีต

พร้อมถุงพลาสติกมากมาย

 

ดอกไม้สีสดแรกแย้ม

ฟ้าสีเทาเวลาของโลกไหลเลื่อน

ความตายนั่งแกะเปลือกชีวิตออกทีละชั้น

ชีวิตเติบโตและกลืนกิน

 

สุดท้ายเพียงอณูความตายสัมผัสบนแก้มอิ่มของสาวน้อย

ฉันประทับริมฝีปากลงไป