ที่มา | มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 28 เมษายน - 4 พฤษภาคม 2560 |
---|---|
คอลัมน์ | กวีกระวาด |
เผยแพร่ |
กวีกระวาด/สิรินทร์
บทกวีที่หายไป
เหงื่อชุ่มโชกแผ่นหลัง
ฉันยังมุ่งหน้าตามหาบางสิ่งบางอย่าง
ท่ามกลางนักศึกษาจอแจ
ถนนพระอาทิตย์อยู่เบื้องหน้า
แว่วเสียงระนาดบรรเลงดนตรีไทย
ฉันหยุดยืนครุ่นคิด
ถึงบทกวีบนกำแพงที่หายไป
เมื่อนานมาแล้วยังปรากฏอยู่ครบถ้วน
บทกวีของ เปลือง วรรณศร*
ซึ่งคราก่อน ไม้โทกับสระอี หล่นหายไป
กระทั่งวันนี้ ไม่หลงเหลือแม้เพียงคำ
ใบมะขามปลิดปลิวตามแรงลม
ทว่า ไม่อาจพัดพาหยาดเหงื่อพ้นจากกาย
ฉันยังคงมุ่งหน้าตามหาบางสิ่งบางอย่าง
หมายเหตุ *บทกวีของ เปลื้อง วรรณศรี บนกำแพงนั้นมีอยู่ว่า
สิ่งเหล่านี้ที่โดมโหมจิตข้า
ให้แกร่งกล้าเดือนปีไม่มีหวั่น
ถ้าขาดโดม…เจ้าพระยา…ท่าพระจันทร์
ก็ขาดสัญลักษณ์พิทักษ์ธรรม
มีโอกาสกลับไปเยือนมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ท่าพระจันทร์ อีกครั้ง พบว่าวันนี้ บทกวีบนกำแพงสูญหายไป