กวีกระวาด/สมพงษ์ ทวี’

ใบไม้

 

ปลิดปลิว

ร่วงลิ่ว

ลงดิน

 

ใบไม้แห้ง

สงบสงัด

เปื่อยสลาย

เพื่อเมล็ดพันธุ์ใหม่

หยัดแทงยอด

สู่แสงอาทิตย์