กวีกระวาด/ธารเมฆ

คงอยู่กับความนิ่งสงบ

 

ฟ้ากว้าง

ฟ้าสีฟ้ายิ่ง

มนุษย์เดินดินเวียนวน

 

ฟ้ากว้างๆ

แต่ใจคนหลงเวียนวน

ทางของฟ้าใช่แคบคับ

ลมหายใจของวันวาน

 

รําเพยผ่าน

ลมไกวไหวกิ่งใบไม้

แสงฟ้าอุ่นผ่านเปลวตาข้า

สู่ภายใน