กวีกระวาด/ผการัมย์ งามธันวา

‘เงา’

 

รัศมีการมองมุมใด

ใหญ่กลายเป็นเล็ก

หน้า-หลัง ไม่ยืนยัน

ภวังค์พัวพันอันลึกซึ้ง

คล้อยเคลื่อนไปในวงกลม

วันเวลาสูญสิ้นนิยาม

ดื่มด่ำ กับสิ่งซึ่งไม่สิ้นสุด

 

เธอถูกกักขัง ในโลกการเห็น

เช่นเดียวกันกับรูปเงาดำลุ่มหลง

ผู้ถูกจองจำ ในโลกสองมิติ