กวีกระวาด / สมพงษ์ ทวี’

 

คำถามไม่รู้จบ

 

กาลเวลาเก่าแก่

กลืนกินบทบันทึกของโลก

แต่ละหน้ากระดาษแห่งความเท็จ

ร่างกี่แสนล้านร่างทับถมแผ่นดิน

กี่ชั่วนาตาปีแล้วเล่าจากหยาดน้ำตา

 

วันหนึ่งในอนาคต

เมื่อแสงสว่างเรืองรองขอบฟ้า

นั่นกลับไม่ใช่

การเริ่มต้นใหม่

 

มนุษย์ไม่มีวันสำนึกผิด