กลิ่นเหม็นเน่าฉุนเฉียวชัดแรงขึ้นเรื่อยๆ ในทุกย่างก้าวที่ผมและคู่หูเดินย่ำเท้าผ่านพงหญ้าสูงเลยเข่าเข้าไป พร้อมกับความรู้สึกประหวั่นพรั่นพรึงในภาพที่กำลังจะได้มองเห็น

ทั้งที่จะกล่าวไปแล้ว สิ่งที่ผมกำลังย่างเท้าก้าวไปหา ก่อนหน้านั้นมันคือความใฝ่ฝันอย่างลึกลับของมนุษย์ผู้ชายกว่าครึ่งค่อนประเทศ กิจกรรมในจินตนาการเกี่ยวกับสิ่งนั้นอาจถึงแก่ทำให้พวกเขาบรรลุซึ่งความปรารถนาอันน่าละอาย

งานของผมในค่ำวันนี้ มีเค้าเรื่องมาจากเมื่อราวสองสัปดาห์ก่อน ข่าวการหายตัวลึกลับของเด็กหญิงดาริกา แมคคีอาเวลลีเข้าครองพื้นที่บนหน้าจอโทรศัพท์และอุปกรณ์คอมพิวเตอร์ทุกจอ ตลอดจนหน้าสื่อกระแสหลักทั้งวิทยุ-โทรทัศน์ ซึ่งฉวยฉกโอกาสนี้ในการกระตุ้นสัญญาณชีพของสื่อตนขึ้นมา

ชื่อและใบหน้าของเด็กหญิงดาริกานั้น คงไม่มีใครที่ใช้ชีวิตอยู่ในสังคมเมืองในประเทศนี้จะไม่รู้จัก อย่างน้อยเมื่อคุณเดินขึ้นรถไฟฟ้าก็ไม่น่าจะหลีกเลี่ยงคัตเอาต์หรือจอ LED โฆษณาที่มีเธอเป็นแบบแสดงโฆษณาได้ หรือเมื่อเปิดหน้าจออิเล็กทรอนิกส์ของอุปกรณ์อะไรก็ตามที่ต่อเชื่อมเข้ากับเครือข่ายสังคม อย่างไรเสียใบหน้าหรือน้ำเสียงของเธอก็จะปรากฏผ่านออกมาสู่หูตาคุณไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

เด็กหญิงมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักในสื่อและสังคมออนไลน์มาตั้งแต่อายุได้แปดขวบ เมื่อแม่ของเธอ-ภรรยาไทยคนหนึ่งของวิศวกรชาวอิตาลี ได้โพสต์ภาพของเด็กหญิงในแทบทุกอิริยาบถ จนกลายเป็นเพจบนเฟซบุ๊กที่ได้รับความนิยมหลักล้าน ความฉลาดเล่นเป็นของแม่เธอ สามารถที่จะสร้างความรู้สึกปั่นป่วนให้แก่ผู้ชมที่มีรสนิยมทางเพศต่อมนุษย์เพศหญิงได้อย่างเหลือเชื่อ พร้อมกับที่ไล่เลาะขอบเส้นอันหมิ่นเหม่ของกฎหมายและกติกาของเครือข่ายสังคมออนไลน์ได้เหมือนนักกายกรรมผู้พลิ้วไหวเลี้ยงตัวอยู่บนเส้นลวดที่บางเท่าใยแมงมุม ภาพเด็กหญิงสวมเสื้อกล้ามสีเหลืองดูดกินไอศกรีมแท่งที่กำลังละลายเยิ้ม ช้อนยิงสายตาวาวใสไร้เดียงสาเข้าหากล้อง เป็นภาพจดจำแจ้งเกิดของเด็กหญิงในวัยสิบขวบที่สาธารณชนจดจำได้

การเดินทางกลับมาเยี่ยมตา-ยายญาติพี่น้องที่ประเทศไทยครั้งแรกหลังจากเปิดเพจบนเฟซบุ๊ก เป็นปรากฏการณ์ที่สื่อหลักต้องทำข่าวเมื่อมีผู้ไปรอรับเธอที่ท่าอากาศยานอย่างล้นหลามไม่ผิดกับศิลปินนักร้องจากต่างประเทศ นิตยสารทั้งแบบดั้งเดิมและแบบออนไลน์ต่อแถวจองช่องว่างบนตารางเวลาเพื่อขอสัมภาษณ์จนเต็มแน่น แม้ช่วงชั่วโมงสุดท้ายก่อนจะต้องขึ้นเครื่องกลับประเทศบิดาเธอ

ต้องชมว่าแม่ของเธอหาจังหวะ “ปล่อยของ” ได้อย่างเล็งผลเลิศไม่เคยพลาดเป้า ในวัยสิบเอ็ดปี เด็กหญิงร้องเพลงไลฟ์สดให้ถ่ายทอดในเวลาสามทุ่มครึ่งของประเทศไทย ยอดเข้าชมสูงกว่าเรตติ้งละครโทรทัศน์หลายเรื่องเสียอีก หลังจากนั้นปีต่อมาครอบครัว-อันที่จริงคือแม่ของเธอตัดสินใจให้เธอกลับมาประเทศไทยเพื่อเรียนชั้นมัธยมที่โรงเรียนนานาชาติในกรุงเทพมหานคร โดยไม่ใช่ด้วยเหตุผลทางการศึกษา แต่เป็นไปเพื่อให้เด็กหญิงสามารถรับงานออกอีเวนต์ ถ่ายแบบ ร้องเพลงหรือแสดงภาพยนตร์ได้โดยสะดวกง่ายดาย

นั่นคือจุดเริ่มต้นของเด็กสาวมหัศจรรย์ ดาริกาเป็นเครื่องชูชีพช่วยชีวิตสื่อสิ่งพิมพ์ไว้ได้หลายหัว นิตยสารฉบับใดอยากรอดตายขายออก ก็ขอให้ไปติดต่อจองตัวเด็กหญิงให้มาถ่ายแฟชั่นให้สักชุดหนึ่งแล้วประกาศข่าวออกไปทางเครือข่ายสังคมออนไลน์ เพียงเท่านั้นนิตยสารก็จะถูกจับจองจนหมดตั้งแต่ยังไม่ได้แม้แต่ตกแต่งไฟล์ภาพหรือจัดอาร์ตเวิร์ก ยอดพิมพ์ให้ตั้งไว้สูงเพียงใดก็ต้องพิมพ์ซ้ำ สินค้าใดต้องการรีแบรนด์รีบู๊ตสู่ความรับรู้ของสาธารณะ ก็ง่ายดายเพียงส่งข้อความถึงแม่ของเด็กหญิง จากนั้นต่อให้คุณจำหน่ายน้ำยาเคลือบส้นรองเท้าก็รับรองว่ามันจะขายดิบขายดีจนผลิตไม่ทัน

ความรุ่งเรืองมั่งคั่งของแทบทุกวงการโคจรรายล้อมเด็กหญิงเหมือนเป็นดาวฤกษ์สุกใสที่เพิ่งกำเนิดใหม่จากซูเปอร์โนวา แม้ในสภาวะที่อยู่ในช่วงที่เศรษฐกิจตกต่ำเลวร้ายที่สุดหลังจากที่รัฐบาลทหารประกาศเลื่อนการเลือกตั้งออกไปโดยไม่มีกำหนดเป็นหนที่สิบสาม ดาริกาก็ยังเป็นดวงดาวแห่งความหวังที่พราวแสงนำโชคให้แก่ทุกธุรกิจและทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง

จนกระทั่งในวันพฤหัสบดีเมื่อสองสัปดาห์ก่อน มารดาของเธอจำต้องเปิดเผยข่าวสำคัญว่า ดาวจรัสแสงดวงน้อยนั้นหายตัวไปจากโรงเรียนในตอนบ่ายวันอังคารของสัปดาห์เดียวกัน และไม่มีเบาะแสใดๆ หลังจากนั้นเลย

ภาพสุดท้ายของเด็กหญิงในกล้องวงจรปิด เห็นเพียงเบื้องหลังของเธอที่สะพายกระเป๋านักเรียนเดินหายขึ้นไปบนรถตู้ยุโรปราคาแพงสีขาวที่มาสืบทราบภายหลังว่าใช้ป้ายทะเบียนปลอม การลักพาตัวดาวประกายแสงของประเทศชาติไปนั้นง่ายดายเหลือเชื่อ เพียงมนุษย์ลึกลับคนหนึ่งขับรถตู้คันที่ว่ามาจอดที่หน้าโรงเรียน แจ้งกับครู-อาจารย์และเด็กหญิงว่าจะมารับไปงานถ่ายแบบหรือถ่ายโฆษณาอะไรก็สุดจะอ้าง ไม่มีข้อสงสัยไต่ถามทั้งจากทางโรงเรียนและตัวเด็กหญิงเอง ด้วยว่ามีภารกิจเช่นนี้อยู่ทุกวันตามปกติอยู่แล้ว จึงไม่จำเป็นต้องสอบทานกลับไปยังแม่ของเธอ ก็เหมือนกับที่เราไม่เคยตรวจสอบรองเท้าคู่ประจำก่อนหยิบมาสวมว่าจะมีกบ คางคก หรืองูเงี้ยวอะไรไปแอบซ่อนนอนอยู่หรือไม่นั่นแหละ

หลังจากนั้น เมื่อรถตู้สีดำอีกคันจะมารับเธอไปถ่ายงานจริงๆ ตามที่ได้ติดต่อกับแม่ของเธอไว้ ผู้เกี่ยวข้องจึงได้ทราบว่าใครคนหนึ่งได้ลอบมาฉวยพาเอาเด็กหญิงไปแล้ว ความโกลาหลวินาศยับเยินเกิดขึ้นหลังจากนั้น เพราะนิตยสารประกาศไปล่วงหน้าแล้วว่าดาริกาจะมาขึ้นปกถ่ายแฟชั่นชุดนักเรียนฤดูร้อน และมันถูกจองไปจนยอดพิมพ์เกินกว่าห้าแสนฉบับ แม่ของเด็กหญิงวิ่งวุ่น ใช้วิธีสืบหาทางลับด้วยเส้นสายความสามารถที่มี ปิดข่าวเรื่องนี้ไว้ก่อนเพื่อไม่ให้เกิดความเสียหายในภายหลังหากสุดท้ายเป็นเรื่องโอละพ่อ แต่หลังจากผ่านไปสี่สิบแปดชั่วโมงจนมั่นใจได้แล้วว่าไม่สามารถค้นหาพาตัวเด็กหญิงกลับมาได้ หล่อนจึงจำใจต้องเปิดเผยข่าวอันน่าตื่นตระหนกนี้ต่อสาธารณชน

เจ็ดวันจากนั้นเป็นวาระของประเทศชาติ ภาพของเธอทุกภาพถูกส่งกระจายไปทั่วทุกช่องทางการสื่อสารทั้งๆ ที่ไม่จำเป็น เพราะอย่างที่บอกไว้แล้ว ไม่มีใครไม่เคยเห็นหน้าเด็กหญิงดาริกา

นายกรัฐมนตรีออกมาให้สัมภาษณ์ว่าทุกอย่างจะต้องเป็นไปตามกฎหมาย และเจ้าหน้าที่ของรัฐทุกคนจะร่วมปฏิบัติการอย่างเต็มที่เพื่อตามหาเธอ

แท็ก #ดาริกากลับบ้านเถอะ กระจายเป็นคำค้นหลักในโลกออนไลน์ทุกช่องทางของประเทศนี้ ข่าวต้นชั่วโมงจะต้องมีรายงานความคืบหน้าการค้นหาทั้งๆ ที่ไม่มีข้อมูลอันใดเพิ่มเติมเลยก็ตาม

ความตื่นเต้นกระเพื่อมแรงขึ้นหลังจากผ่านไปอีกสิบวัน มีผู้พบรถตู้ปริศนาสีขาวไปจอดทิ้งร้างยางแบนอยู่ในซอยลึกทางรังสิต ลักษณะ รุ่น ยี่ห้อ ป้ายทะเบียนปลอมของรถเหมือนตรงทุกประการกับภาพในกล้องวงจรปิด เว้นแต่สภาพรถเท่านั้นที่เก่าคร่ำคร่าราวกับผ่านกาลเวลามาแล้วกว่าสิบปี บางอย่างเป็นร่องรอยที่ไม่มีใครอาจทำเทียมขึ้นได้ เว้นก็แต่กาลเวลา เช่น ฝุ่นที่จับหนาบนเบาะทุกตัว และหยากไย่ใยแมงมุมที่โยงเกาะไปทั่วห้องโดยสาร

ความแปลกประหลาดของเรื่องนี้ ทำให้มนุษย์หลายคนที่เชื่อว่าตนฉลาดรู้เท่าทันกว่าคนอื่น ลงมติว่าเรื่องนี้เป็นการจัดฉากเพื่อโปรโมตภาพยนตร์หรือสินค้าอะไรสักอย่างหนึ่ง โดยใช้วิธีพิสดารลงทุนสร้างความพิศวงเหลือเชื่อเป็นแน่แท้ ด้วยความคิดเช่นนั้น กระแสสังคมจึงลดคลายความรู้สึกกังวลลงบ้างและตั้งหน้าตั้งตารอว่าเมื่อไรเด็กหญิงจะปรากฏตัวออกมาเพื่อเฉลยเรื่องราวทั้งหลายว่าทั้งหมดเป็นการเปิดตัวของ…อะไรสักอย่างตามแต่จะเติมคำลงไปในช่องว่าง

สามวันหลังจากที่ค้นเจอรถตู้ เด็กหญิงก็ปรากฏตัวขึ้น หากจะกล่าวอย่างเคร่งครัด คือชิ้นส่วนของเธอถูกค้นพบ

เริ่มจากท่อนแขนเขียวดำซึ่งส่งกลิ่นโชยออกมาร้องเรียกชายเก็บขยะคนหนึ่งให้บุกเข้าไปค้นหาจนพบเจอในทุ่งร้างริมถนนราชพฤกษ์ จากนั้นร่างกายเบื้องบนที่ห่มคลุมด้วยหนอนแมลงวันจนขาวปุยก็ปรากฏห่างกันในระยะหนึ่งร้อยเมตร ตามด้วยท่อนขาทั้งสอง ชิ้นที่เป็นขาขวาส่วนน่องนั้นถูกสัตว์บางอย่างกัดเนื้อหายไปจนเหลือแต่กระดูก

อวัยวะปริศนาได้รับการพิสูจน์อัตลักษณ์ทางพันธุกรรม โดยสถาบันนิติวิทยาศาสตร์ยืนยันว่าทุกชิ้นล้วนเป็นส่วนหนึ่งที่เคยประกอบกายเป็นเด็กหญิงดาริกา แมคคีอาเวลลี

จนสิ้นสงสัยด้วยศีรษะที่เคยเป็นเบ้าฐานประกอบเครื่องหน้าอันงดงามน่าเอ็นดูที่สุดในปฐพี ตอนที่คู่หูของผมไปเจอนั้นมันอยู่ในสภาพคล้ายก้อนผลไม้เน่า ศีรษะโล้นเกลี้ยงไม่ปรากฏผมดำอมแดงตรงยาวสลวยที่เคยใช้โฆษณาแชมพูสระผม ดวงตาหายไปข้างหนึ่ง เหลือเพียงช่องว่างโบ๋อันเป็นที่อาศัยฟักกายของหนอนแมลงวัน ส่วนข้างที่ยังเหลือก็ละลายเละเป็นก้อนมูก จมูกโด่งงามนั้นยังพอเหลือเค้าโครงอยู่ แต่ริมฝีปากนั้นหายไปหมด เห็นฟันขาวงามทุกซี่กัดก้อนเนื้อบวมเน่าที่เคยเป็นลิ้นซึ่งแลบจุกอยู่

คู่หูของผมค่อยๆ ประคองศีรษะสยองขวัญนั้นออกมาจากพงหญ้า ถือเป็นความผิดพลาดที่ไม่ทำตามวิธีปฏิบัติเมื่อพบชิ้นส่วนมนุษย์ เขามารู้ถึงความบกพร่องนั้นเมื่อแสงแฟลชจากกล้องสารพัดชนิดนับสิบตัวกระหน่ำยิงใส่เขาเหมือนนายพรานที่เห็นเสือดำปรากฏกาย สำหรับการเผยแพร่ในสื่อหลักมีเพียงภาพของเจ้าหน้าที่กรมสอบสวนคดีพิเศษในชุดปฏิบัติการสีกรมท่า ประคองถือก้อนอะไรสักอย่างอยู่ในมือซึ่งถูกเบลอบังด้วยเทคนิคคอมพิวเตอร์

แต่ใช่ว่าทุกภาพจะถูกอำพรางเช่นนั้น เพราะในอีกทางหนึ่งภาพศพส่วนศีรษะที่เคยงดงามที่สุดในชาติประเทศนี้ก็ถูกเผยแพร่ไปโดยเพจข่าวอาชญากรรมสายมืดในเฟซบุ๊ก ผู้คนสี่แสนกดไลก์ สองแสนแปดหมื่นกดแชร์ประกอบข้อความ “ขออโหสิกรรมที่เข้ามาดู” กว่าที่ทางการบ้านเมืองจะดำเนินคดีกับเพจดังกล่าวและปิดกั้นการเข้าถึงภาพอุจาด คนประมาณห้าจากร้อยคนของชาวไทยทั้งประเทศก็ถูกพรากจินตนาการถึงใบหน้าอันหวานใสงดงามของเด็กหญิงในความทรงจำไปสิ้น เหลือเพียงภาพของศีรษะผุเน่านั้น เสียงเรียกร้องจากนักวิชาการ ผู้เชี่ยวชาญด้านสื่อ เจ้าหน้าที่ของรัฐบาล เรียกร้องขอความเคารพให้เกียรติผู้ตาย โดยวิงวอนให้ใครก็ตามที่ได้เซฟภาพเหล่านั้นไปแล้วขอความร่วมมือลบมันทิ้งด้วย หากผู้ใดฝ่าฝืนจะต้องได้รับโทษตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด

เป็นที่ยุติว่าเด็กหญิงสิ้นชีพแล้วแน่นอนด้วยการถูกฆาตกรรมอย่างโหดเหี้ยม ส่วนวิธีการนั้นจะฟันธงเด็ดขาดได้ว่าด้วยอะไรอย่างใดก็ยังยาก เพราะสภาพศพอันเน่าเปื่อยเท่าที่พบนั้นไม่สามารถบ่งชี้ไปถึงรายละเอียดนั้นได้ ข้อสงสัยสำคัญของทุกคนที่ติดตามข่าวนี้แต่ไม่มีใครกล้าถามตรงๆ คือ เด็กหญิงถูกทารุณกรรมล่วงละเมิดทางเพศด้วยหรือไม่ ข้อนี้ยังไม่อาจหาคำตอบได้

นั่นเพราะอวัยวะชิ้นสุดท้ายที่ยังหาไม่พบซึ่งอาจจะยืนยันชี้เบาะแสนี้ได้ คือชิ้นส่วนร่างกายตั้งแต่ใต้ท้องน้อยลงมาอันเป็นที่บรรจุมดลูก ทวาร และเครื่องเพศ

และนี่คือหน้าที่ซึ่งได้รับมอบหมายของผมและคู่หูในบ่ายคล้อยวันพฤหัสบดี สิบหกวันหลังจากการหายตัวของเด็กหญิง ทีมสืบสวนขีดวงทุ่งหญ้าในละแวกนั้น ตัดพื้นที่ซึ่งค้นพบและสำรวจแล้ว ยังเหลือความเป็นไปได้อยู่อีกราวยี่สิบไร่

เราแบ่งกันออกเป็นสองสาย รับผิดชอบพื้นที่คนละประมาณสิบไร่ ผมได้จับคู่ร่วมค้นหากับผู้มีบทบาทสำคัญในเรื่องที่พบชิ้นส่วนศีรษะเมื่อสองวันก่อน

เราเดินเคียงกันห่างๆ แหวกพงหญ้าไปเป็นทาง ด้วยความเร็วประมาณหนึ่งก้าวต่อวินาที ผมมองไปทางขวา คู่หูมองไปทางซ้าย เดินจนสุดพื้นที่ แล้ววกกลับมาใหม่ ตั้งต้นในบริเวณที่ขอบสายตาในการเดินเที่ยวที่แล้วยังสอดส่ายไม่ถึง มันเป็นทุ่งโล่งก็จริง แต่บางส่วนก็เป็นที่ลุ่มซึ่งน้ำขังเฉอะแฉะ บ้างก็มีดงต้อยติ่งเทศเติบโตถมทับ เราต้องแหวกดูทุกกอ มองหาความเป็นไปได้ในทุกที่ซึ่งอาจมีสิ่งอำพรางไว้

ท้องฟ้าเริ่มเป็นสีแดงฉานยามผีตากผ้าอ้อม เสียงจากวิทยุสื่อสารบอกว่าอีกไม่เกินสามสิบนาที จะถึงเวลายุติภารกิจสำหรับวันนี้ เมื่อนั้นเองที่ผมได้กลิ่นเหม็นเน่าโชยมาจากกอหญ้าที่อยู่ในทิศทางสองนาฬิกา ห่างออกไปประมาณห้าสิบเมตร คู่หูผมได้กลิ่นนั้นเช่นกัน เราจึงค่อยๆ เดินย่างเข้าไปตามทิศทางที่มาของกลิ่นที่ฉุนเฉียวชัดเจนที่เหมือนพยายามร้องบอกว่าเรากำลังมาถูกทางแล้ว

เท้าซึ่งย่างเข้าไปทีละก้าวหนักขึ้นเรื่อยๆ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมค้นหาศพหรือชิ้นส่วนมนุษย์ แต่ครั้งนี้มันพิเศษกว่านั้น ผมกำลังจะไปเก็บกู้ซากดอกไม้ที่เคยงดงามที่สุดของผืนดินนี้ ความคิดรวบรวมข้อมูลต่างๆ นานาประกอบขึ้นเป็นภาพในจินตนาการที่น่าละอาย ภาพของเด็กหญิงในตอนที่ยังมีชีวิต ภาพอวัยวะสืบพันธุ์สตรีทั้งที่เคยเห็นในความเป็นจริงและในภาพนิ่งหรือภาพเคลื่อนไหว ผมจะเป็นมนุษย์ไม่กี่คนในโลกที่จะได้เห็นดอกไม้ของเด็กหญิงดาริกา แมคคีอาเวลลี ในสภาพที่อาจจะสลดหม่นหมองน่าสยองที่สุด

กลิ่นเน่าอวลนั้นกระจายนิ่งเข้มข้นเป็นวงอยู่ในกอหญ้าเบื้องหน้าแล้ว ผมกับคู่หูควักหน้ากากอนามัยขึ้นมาสวมปิดจมูก มันช่วยอะไรไม่ได้มากหรอก เราทำเช่นนั้นไปเพื่อให้เป็นไปตามวิธีปฏิบัติในคู่มือที่เคยอบรม

ผมค่อยๆ ใช้มือแหวกพงหญ้าออกช้าๆ คู่หูยกวิทยุสื่อสารขึ้นระดับปาก เตรียมตัวแจ้งทีมทราบ

ภาพเบื้องหน้าเราเป็นดอกไม้ที่เน่าเหม็นอย่างอุบาทว์ เปล่าเลย นี่ไม่ใช่การเปรียบเปรย ผมหมายความตามตัวอักษรจริงๆ ใช่แล้ว ต่อหน้านั้นไม่ใช่ก้อนเนื้ออวัยวะเบื้องล่างของเด็กหญิง แต่เป็นหมู่ดอกไม้จริงๆ ขนาดเท่าฝ่ามือโตๆ ของผู้ใหญ่ สีแดงอมม่วง มีท่อนเดือยโด่เด่สีเดียวกัน ส่งกลิ่นเหม็นเน่าตลบอบอวล

กออุตพิดที่มีดอกสลอนคือที่มาของกลิ่นซึ่งเรียกร้องให้พวกเราเดินตามมา แม้จะเคยได้กลิ่นศพมาแล้วทุกรูปแบบ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้กลิ่นดอกไม้ชนิดนี้ ดอกไม้ไม่กี่ชนิดที่มีกลิ่นเหม็นเหมือนซากศพ ฝูงแมลงวันบินล้อมตอมเป็นวง บางดอกไม้อาศัยกลิ่นหอมและน้ำหวานเพื่อดึงดูดผึ้งภมร แต่สำหรับอุตพิด มันเลือกที่จะเป็นมิตรพึ่งพาแมลงวันในภารกิจแห่งการสืบเผ่าต่อพันธุ์

ท้องฟ้าสีส้มแดงมืดลงอีก อากาศร้อนอุ่นข้นเหนียวอวลไปด้วยดอกไม้กลิ่นศพนั้นทำให้ผมหูอื้อ เหงื่อออกเต็มหลัง ปวดปัสสาวะหนึบๆ ได้ยินเสียงกระซิบไม่เป็นภาษาในบรรยากาศ ความรู้สึกคล้ายว่ากำลังถูกบีบอัดอยู่ในมดลูกที่กำลังเน่าสลาย

คู่หูที่ในตอนแรกลดวิทยุสื่อสารลงนิดหนึ่ง แต่แล้วเขาก็กลับยกขึ้นกดพูดออกไป ยุติภารกิจ สรุปผลว่าเขตที่พวกเราค้นหาไม่พบชิ้นส่วนหรือเบาะแสร่องรอย

เราเดินกลับขึ้นมาจากทุ่งนั้นโดยไม่มีถ้อยคำต่อกัน ขึ้นรถกลับกรมสอบสวนคดีพิเศษที่ถนนแจ้งวัฒนะ ผมไม่ได้รับภารกิจใดๆ ในคดีนี้อีก โดยที่ชิ้นส่วนสุดท้ายของเด็กหญิงก็หาไม่พบจนแล้วจนรอด อีกหกเดือนต่อมา ภาพของเด็กสาววงไอดอล NHT44 เข้ามาแทนที่บนคัตเอาต์ จอ LED โฆษณา และหน้าจออิเล็กทรอนิกส์ของอุปกรณ์ทุกชนิดที่ต่อเชื่อมเข้ากับเครือข่ายสังคม สิบแปดเดือนหลังจากนั้น เราเก็บแฟ้มคดีนี้เข้าไปไว้ในตู้สำหรับเก็บคดีที่ปิดไม่ลง แม่ของดาริกาจัดงานครบรอบวันหายตัวไปของเด็กหญิงถ่ายภาพลงอินสตาแกรม

มีผู้มากดรูปหัวใจให้สี่พันสามร้อยสี่คน มากที่สุดในโพสต์ที่เกี่ยวกับเด็กหญิงหลังจากนั้น

เรื่องของเธอถูกเล่าเป็นตำนาน หนึ่งในคดีปริศนาที่ปิดไม่ลง ตัวละครโอตาคุโรคจิต ฆาตกรฆ่าหั่นศพผู้ขับรถตู้ปริศนาถูกสร้างขึ้นประกอบเรื่องเล่า รายละเอียดปูมหลังของผู้ร้าย วิธีการล่อลวงกักขังและสังหารถูกเขียนเล่าให้น่ากลัวหวาดเสียวเปลี่ยนแปรหลากหลายไปตามความสามารถของผู้แต่ง บ้างเลยเถิดกว่านั้นก็ต่อเพิ่มเติมฉากการทารุณกรรมทางเพศเด็กหญิงลงไป ทั้งด้วยเจตนาเสริมรสความหดหู่สยองขวัญ และเพื่อเร้าอารมณ์ทางเพศสำหรับบางรสนิยมมืดดำ

จากนั้นอีกสิบปีเมื่อกลับจากงานฌาปนกิจคู่หูซึ่งเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่วัดโคนอนมหาสวัสดิ์ ผมขับรถผ่านไปที่ทุ่งนั้นอีกครั้ง มีต้นตะเบบูย่าต้นหนึ่งเติบโตออกดอกสีชมพูอร่ามอยู่กลางทุ่งที่ถูกปรับสภาพให้กลายเป็นทุ่งดอกทานตะวันตามนโยบายของสำนักงานเขต ที่จริงแล้วผมก็จำไม่ได้แน่ชัด แต่อยากจะเชื่อว่าตรงนั้นเป็นจุดที่ผมกับคู่หูได้เจอกออุตพิดนั้น

ทุ่งทานตะวันนั้นได้รับการพัฒนาให้เป็นตลาดนัดประชารัฐตามโครงการของรัฐบาลในหนึ่งปีถัดมา โชคดีของต้นตะเบบูย่าที่ไม่ได้ถูกโค่นลง อาจเพราะมันพอจะปลอมตัวให้คล้ายเป็นต้นซากุระได้ในบางฤดูกาล จึงถูกไว้ชีวิตให้ตั้งโดดเดี่ยวอยู่กลางพื้นคอนกรีตของถนนที่ทำเลียนบรรยากาศประเทศญี่ปุ่น

โดยไม่มีเหตุผล ไม่ใช่สัญชาตญาณ เป็นเพียงจินตนาการที่พร้อมจะปรุงแต่งให้ทุกอย่างที่ระลึกจำเป็นเรื่องเพ้อฝัน ผมเชื่อว่าชิ้นส่วนที่หายไปของเด็กหญิงดาริกา แมคคีอาเวลลี ถูกฝังอยู่ลึกลงในดินใต้ต้นไม้ต้นนี้