อาจกล่าวได้ว่า "พลเมืองประเทศแห่งป้าย" ของ ฉมังฉาย คู่ขนานไปกับสังคมที่เราอาศัยอยู่ไม่มากก็น้อย หลายเหตุการณ์ในนิยายชวนให้คลับคล้ายคลับคลา คุ้นๆ ปร...

ผมไม่อยากเจอเธออีกแน่นอน การจากไปของเธอในครั้งนั้นสร้างรอยแผลขนาดใหญ่ไว้ในใจ บ้านของเราเงียบเหงา ความฝันที่เคยคิดก่อร่างด้วยกันพังทลาย เกิดคำถามมากมาย...

จอสี่เหลี่ยมตรงหน้าเคลื่อนไหวไปเรื่อยๆ เสียงที่ออกมาจากจอภาพเงียบสนิทเหมือนละครใบ้ก็ไม่ปาน สองมือของฉันลูบไล้เส้นผมสีน้ำตาลเบาบางนุ่มสลวยที่นอนหนุน...

คําเรียกขวัญจบลงแล้ว พร้อมกับแสงเทียนที่ค่อยๆ กะพริบริบหรี่ แล้วมอดไหม้ไปจนขี้ผึ้งเหลวละลายในจานรอง เย็น...หยาดน้ำมนต์พรมพรูสู่หัว พ่อยกตัวชะโงกหน้...

My Chefs (31) อาหารยามจาริก 3 ผมจับมือทักทายไคลน์ หลังจากนั้นก็โอบกอดไคลน์ ร่างกายของเขาบ่งบอกว่าเขาอ้วนท้วมสมบูรณ์ขึ้นกว่าเดิม กาลเวลาผ่าน ผู้ค...

บทความพิเศษ "ความมั่นคงก็อึดอัด เหมือนเมืองที่เต็มไปด้วยทหารและยานเกราะ เขาบอกเราว่าเมืองนี้ต้องมีทหารเพื่อความมั่นคง แต่คนในเมืองอยากได้ความโล่งโป...

หลังๆ มานี้ฉันได้ยินคนพูดแกมรำพึงในเชิงหวนหาอดีตอยู่บ่อยๆ รำพึงคิดถึงสมัยบ้านเมืองยังดี (ซึ่งเอาจริงๆ ก็อยากถามว่าคือสมัยไหนเหรอ บ้านเมืองเราก็ประมาณน...

เหตุผลที่พวกเขาชวนผมมาอ่านบทกวี--ก่อนที่จะเกิดเรื่องอับอายขายหน้าในวันครบรอบวันเกิดร้านขลุ่ยผิว ร้านอาหารกึ่งผับเรียบคลองชลประทานเชียงใหม่ ในเวลาที่ท้...

"ยามเรียนเราเรียน ยามเล่นเราเล่น" เป็นสโลแกนของการศึกษาในประเทศนอกแถบเอเชีย ฮาวายก็เช่นกัน เมื่อเราเรียนหนักผ่านช่วงการสอบที่เหี้ยมโหด หรือการเตรีย...

เปลวเทียนไหวกะพริบโอนเอน วอมแวมอยู่ในความมืดสลัว เมื่อพ่อบอกว่า "ดับไฟเถอะ" แม่ก็ลุกไปกดสวิตช์ไฟ ทันทีที่หลอดวิทยาศาสตร์ดับลง แต่ยังคงมีแสงลอดส่องจ...

บทความพิเศษ : "ผมยังไม่ได้นอนสักงีบ" กับอันตรายบางอย่าง ของอินเตอร์เน็ต ทุกวันนี้เราทุกคนต่างเป็นผู้เผยแพร่ข้อมูลข่าวสาร ปัจจุบันอินเตอร์เน็ตได้...

เรื่องรักบางเรื่องเราก็ไม่สมควรได้รับรู้ ความรักเป็นเรื่องเร้นลับอย่างยิ่ง ส่วนตัวอย่างยิ่ง และความรักอย่างเดียวก็ไม่มากพอจะประคองกันไปได้ตลอดรอ...