วรรณกรรม - เรื่องสั้น - หนังสือ
เจนวิทย์ เชื้อสาวะถี / “ปักธงอนาคต” : ชีวประวัติ ‘ธนาธร’ (1) “ปักหมุดฐานการผลิตใ...
"ปักธงอนาคต - The Future is Ours" หนังสือชีวประวัติของ "ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ" นักการเมืองหนุ่มที่ได้รับการพูดถึงมากที่สุดคนหนึ่งในเวลานี้ ในฐานะผู้สร...
เรื่องสั้น : ติ้วนา
ฟ้ารอแจ้งยังมืดอยู่ แต่วันวัยแม่เฒ่าก็รบเร้าตนนางให้เร่งลุกตื่น ราวเกรงว่าภาพเช้าที่เก็บสะสมมาทั้งชีวิตจะพร่องไป พลิกผ้าห่มพ้นตัว กระชับเสื้อฝ้ายแขนยา...
อนุสรณ์ ติปยานนท์ : ความรักจากบทกวี
บทกวีรัก
"การอ่านบทกวีรักอาจไม่ทำให้เราเข้าใจความรักก็จริงอยู่ แต่อย่างน้อยมันก็ทำให้เราเข้าใจความรู้สึกของผู้ตกอยู่ในโมงยามแห่งความรักได้"
กวีไ...
ทวีปที่สาบสูญ แฮ่น
เหมือนเวลาจะผ่านไปนานชั่วกัปกัลป์ เป็นความทรมานจนไม่อาจบรรยายได้ ชั่วขณะทำให้หวนนึกถึงครั้งหนึ่งที่เคยอยู่ในห้องเรียน
เป็นช่วงใกล้จบชั้นหกแล้ว วันน...
ทราย เจริญปุระ : ที่ว่างในไดอารี
วันเดือนปีผ่านไป
แต่หลายอย่างในตัวเรากลับแน่นิ่งอยู่ที่เดิม
ไม่เติบโตตามกาลเวลา
หลังๆ เห็นคนถามกันอยู่เรื่อยๆ ว่าอยากกลับไปพูดอะไรกับตัวเองตอ...
เรื่องสั้น : ดาวส่องเมือง (จบ)
คลิกอ่านเรื่องสั้น : ดาวส่องเมือง (ตอนต้น)
เป็นเวลากว่าสองเดือนที่ชาวเขาราวสามสิบครัวเรือนเริ่มจะเดือดร้อนหลังจากพวกเขาย้ายลงมาพร้อมกับข้าวสารจำนวน...
คนมองหนัง : อ่าน “พุทธศักราชอัสดงกับทรงจำของทรงจำของแมวกุหลาบดำ”
ในฐานะคนที่อ่านนิยายรางวัลซีไรต์เรื่อง "ไส้เดือนตาบอดในเขาวงกต" ไม่จบเล่ม
ผมกลับพบว่าตัวเองรู้สึกเพลิดเพลินและสนุกสนานกับ "พุทธศักราชอัสดงกับทรงจำข...
ทวีปที่สาบสูญ : เอ่อรินซึมซาบ มันเกิดขึ้นได้ยังไง
ฉันเคยสงสัยเหมือนกันว่า คนเราเติบใหญ่ขึ้นในยามใด เมื่อสำนึกรู้ตัวอีกครั้ง เราก็พบตัวเรามีขนหนาหยาบหงิกงอขึ้นเรื่อยๆ ในหว่างขา แม้แต่ในซอกขี้แฮ้ก็มีเส้...
ครึ่งหนึ่งของชีวิต (11) “วาทกรรม-มายาคติของความรัก”
"มิใช่เพียงเราที่โดดเดี่ยวในความเดียวดายของตนเอง"
Roland Barthes : A Lover"s Discourse
การพรากจากกันในช่วงเวลาสำคัญมีผลต่อผมมาก อีกไม่กี่เดือน
...
คิดว่าเป็นหนังสืองานศพของเผด็จการ สนทนา ‘พิชญ์ พงษ์สวัสดิ์’ ผู้เขียน “เผด็จการวิ...
"พิชญ์ พงษ์สวัสดิ์" รัฐศาสตร์จุฬาฯ ได้คลอดหนังสือน่าอ่านเล่มล่าสุด "เผด็จการวิทยา" ที่มีเนื้อหาเข้มข้นและเก็บข้อมูลตอลด4ปีนำมาร้อยเรียงอย่างเป็นระบบ
...
เรื่องสั้น : ดาวส่องเมือง (1)
สายลมระคนไอหมอกเย็นยะเยือก กระโชกซัดผ่านชะง่อนผา บนยอดเขาสูงเทียมเมฆ แผ่นฟ้าคืนนี้สีดำสนิท ประดับประดาด้วยหมู่ดาวสีเงินวาวเต้นระยิบระยับ, ณ เบื้องล่าง...
ทวีปที่สาบสูญ กลับบ้าน…ถ้าอ่านมันโดยเข้าใจ
1.
"ไหนว่าจะไม่ร้องเพลงนี้อีก!"
สองร่างที่อยู่ตรงนั้นบิดเบี้ยวพร่าเลือนไปชั่วขณะ เหมือนภาพไหวในน้ำกระเพื่อม ก่อนจะกลับมารวมรูปอีกครั้ง ...