เว็บไซต์นี้ใช้คุ้กกี้เพื่อสร้างประสบการณ์ที่ดีมีประสิทธิภาพยิ่งขี้น อ่านเพิ่มเติมคลิก (Privacy Policy) และ (Cookies Policy)
วันศุกร์ที่ 19 เมษายน พ.ศ.2567

วรรณกรรม - เรื่องสั้น - หนังสือ

เรื่องสั้น | เราต่างวิ่งอยู่ในวงกลม

เช้าวันเสาร์ (ของแมว) คุณเชื่อไหม? กับเรื่องคนกลายเป็นหมาหรือแมวโดยไม่รู้ตัว เรื่องเหลือเชื่อแบบนี้พบได้เกลื่อนจากพล็อตชวนขำของภาพยนตร์เกี่ยวกับสัต...

กัปตันมาร์เวล ศิลปินแห่งชาติ และจักรวาลของนักเขียน เมื่อครั้งยุคก่อนที่เฟซบุ๊กยั...

ต้นเดือนมีนาคมจักรวาลมาร์เวลได้ฤกษ์เปิดตัว Captain Marvel ฮีโร่หญิงพันธุ์แกร่ง ผู้ที่จะเข้ามาร่วมทีมกำจัดจอมวายร้ายอย่าง "ธานอส" ใน Avengers Endgame ...

การะเกต์ ศรีปริญญาศิลป์ : ทวีปที่สาบสูญ ในความบิดเบี้ยวเคลื่อนไหว

  ท้องฟ้าสดใสไปด้วยก้อนเมฆสีขาว มีสายลมพัดโบยโบก ดอกหญ้าเล็กๆ ขึ้นอยู่ข้างคันนา ชูช่อสีน้ำตาลระเริงไหว ฉันรู้สึกเต็มไปด้วยความฝันและความหวัง......

ทราย เจริญปุระ | นักสืบ “วัยทอง” ส่อง “บูธหนังสือ” ที่ “คนรุ่นใหม่” เข้า...

ตลกมาก (ประชด) ที่ผ่านไปจะครึ่งเดือนแล้ว ผลเลือกตั้งก็ยังไม่ออก จริงๆ อยากจะด่า อาฆาต และสาปแช่งทุกๆ คนที่อยู่ในกระบวนการเล่นกล เล่นเอาเถิดเจ้าล่อ ...

อนุสรณ์ ติปยานนท์ : คำตอบหัวใจ

รัก/หลง/เมือง (18) "Listen to your heart. It knows all things." Paulo Coelho "ฟังเสียงจากหัวใจของคุณ คำตอบทั้งหมดอยู่ที่นั่น" ปาโล โคเอโย ...

การะเกต์ ศรีปริญญาศิลป์ : ทวีปที่สาบสูญ บนผืนแผ่นดิน

  ฉันเดินออกไปในท้องทุ่งกับคำหวาน อยู่กันมาตั้งนาน ก็เพิ่งรู้ว่าหวานมีชื่อจริงไพเราะไม่น้อย...คำหวาน ฉันออกจะชอบเวลาเปล่งเสียงออกไป และรู้สึกสบ...

เรื่องสั้น | เธอผู้ไม่อยากครองโลก

คุณนายมาแล้ว... ฉันขยับตัวจากอาสนะ ที่นั่งรับลมร้อนใกล้เพลาเพลอยู่ที่นอกชานกุฏิ ชะเง้อข้ามแนวไม้ระแนงออกไปนอกชายคา มองตามต้นเสียงเกรียวกราวของเหล่า...

อนุสรณ์ ติปยานนท์ : เก็บรักเดินฝ่าฟัน

รัก/หลง/เมือง (17) "รู้ดี ว่าฉันไม่ควรที่จะรักเธอ อีกต่อไป เข้าใจ ความรักของเรามันได้จบลง และฉันคงไม่อาจจะฉุดจะรั้งและดึงเธอไว้ ยังไงก็คงไ...

เรื่องสั้น | เพื่อนดื่ม

เสียงเพลงเร้าใจดังขึ้นเมื่อมีคนเปิดประตู และจะเงียบลงเมื่อมีคนปิดประตู มันเป็นประตูเปิดสู่โลกกลางคืนที่ผู้คนมาดื่ม-กินคลายเครียดหรือคลายเหงายามแสงตะวั...

การะเกต์ ศรีปริญญาศิลป์ : ทวีปที่สาบสูญ จักรยานของฉันโซ่หลุด แต่เราก็ไม่หยุดเดิน...

ต้นกล้าใบยาสูบผลิช่อแตกใบอ่อนออกมา ดูเขียวสดชื่นตา งามไสวไปทั่วทุกแปลง พวกเราเหล่าคนงานพากันรดน้ำตามเวลา ถึงคราวเอาหญ้าก็เอาหญ้า ถึงคราวขึ้นแปลงขุดดิน...

อนุสรณ์ ติปยานนท์ : ครึ่งหนึ่งของชีวิต (36) “คำขอบคุณ”

รัก/หลง/เมือง (16) หญิงสาวผู้อ้างตนว่าเป็นภรรยาของเขาลุกขึ้นจากเก้าอี้นั่ง "บ่ายมากแล้ว เราควรกลับกันเสียที หรือหากคุณยังไม่อยากกลับที่พักของเรา...

การะเกต์ ศรีปริญญาศิลป์ : ทวีปที่สาบสูญ ฉันจะต้องใช้ชีวิตแบบไหน?

ในหน้าต้นๆ ของหนังสือ มีภาพชายชราผมขาว หนวดขาวคนหนึ่ง สวมแว่นสายตา ใส่เสื้อมีลวดลายแปลกตา คล้ายๆ เสื้อคลุมยาว กำลังเดินอยู่ในไร่สวน ไม่ไกลนัก ต้นไม้ให...

บทความยอดนิยม