เรื่องสั้น : หญิงสาวคนนั้นกับความมั่นคงของอ้วน

หญิงสาวคนนั้นกับความมั่นคงของอ้วน (1)

เสียงโอดโอยของชายวัยเกษียณดังขึ้นไม่หยุดหย่อน หากใครย้อนมองใบหน้าของเขาย่อมพบกับความเศร้าหมอง ทว่า ประกายตาอันเรืองรองก็พร้อมจะเล่นงานผู้อื่นได้ทุกเมื่อ กระนั้นอำนาจอันล้นเหลือกลับหักเลี้ยวเข้ามาอยู่ใต้มือหมอซึ่งกำลังผ่าตัดขนาดเล็ก ฉีดยาชาและเปิดเนื้อเยื่อเพื่อทำความสะอาด เจาะหนองและสิ่งแปลกปลอมใส่กะละมังสเตนเลสที่เตรียมไว้ กลิ่นเหม็นฟุ้งตลบอวลแต่ดูเหมือนหมอคนนั้นดูจะชินชาเนื่องจากทำมาหลายครั้ง

“อยู่นิ่งๆ สิครับ เดี๋ยวการผ่าตัดจะผิดพลาดได้” ผู้เป็นหมอกล่าว

“มึงทำบ้าอะไรเนี่ย ทำไมมันเจ็บอย่างนี้วะ” อีกฝ่ายสำรากเสียงลั่น

สุ้มเสียงคู่สนทนาไม่อาจกลบกลิ่นฉุนเน่า โดยเฉพาะช่วงเวลาที่หมอจำต้องเจาะเอาของเหลวซึ่งเป็นสิ่งแปลกปลอมออกมา สองบุรุษพยาบาลช่วยกันนำพาเศษเสียจากกะละมังสเตนเลสใส่ถุงขยะเตรียมไปทำลาย ผู้ป่วยหันมองวัตถุในถุงขยะด้วยความเสียดาย แต่อีกนัยกลับแข็งกร้าวราวกับหมอเป็นผู้พลั้งผิดเสียเอง

สำหรับกายภาพของผู้เข้ารับการรักษา เขาเป็นชายที่มีรูปหน้าอูมใหญ่ ลำตัวม่อต้อคล้ายตือโป๊ยก่าย วงการสื่อจึงนิยามชื่อเล่นของเขาว่า “อ้วน” เขาเป็นคนมีเงิน มีอำนาจ ผู้คนต่างหวาดกลัวแม้แต่จะสบตา ทว่า สิ่งที่ลดทอนพลังอันยิ่งใหญ่กลับเป็นแผลเน่าบริเวณความมั่นคงของเขา มันดำคล้ำรุ่งริ่งราวกับจะร่วงหลุด จิตใจของเขาเสื่อมทรุดแต่ไม่อาจบอกใครเพราะหากตกเป็นประเด็นข่าวจะวุ่นวาย

อ้วนเป็นคนเตี้ยลงพุงสมนิยามอย่างยากจะแก้ไข ในวัยหนุ่มเคยเช่าบ้านกับพรรคพวกวัยไล่เลี่ยกันอีกสองคนจึงไม่ถนัดที่จะมีแฟน แต่หลังจากกอบกุมอำนาจไว้ในมือ เขากลับต้อนหญิงสาวทั้งหลายไว้ในอ้อมแขน แม้จะน้อยใจในกายภาพ ทว่า เขาก็กำกับชีวิตของตนเองและผู้อื่นได้ ในชีวิตเขาผ่านหญิงสาวมามากมายแต่กลับตั้งใจที่จะไม่แต่งงาน ไม่มีลูก เพราะรู้สึกว่ามันเป็นภาระ

ระหว่างคร่ำหวอดอยู่ในวงการปืนผาหน้าไม้ รสนิยมทางเพศของอ้วนพุ่งเป้าไปที่หญิงสาวคราวลูก เขารู้จักพวกหล่อนในห้องทำงาน บางคนเป็นเลขาฯ หน้าห้อง ไกลตัวสักนิดก็เป็นนางเอกมิวสิกวิดีโอ อ้วนมักจะโทร.หาหญิงสาวเหล่านั้นผ่านการประสานงานจากลูกน้อง ก่อนที่ครรลองแห่งความใคร่จะนำพาทั้งเขาและพวกเธอเดินทางไปยังสรวงสวรรค์

อ้วนเป็นคนรักสนุก รักความมั่นคงทางเพศ บางครั้งถึงกับหอบหิ้วหญิงสาวทีละหลายๆ คนไปเที่ยวเมืองนอก โดยในระหว่างวิ่งรอกเชื้อชวนหญิงสาวตระเวนยุโรปและอเมริกา เขาสังเกตว่าหญิงสาวส่วนใหญ่มักชี้ชวนให้ไปเที่ยวชมพิพิธภัณฑ์ศิลปะ อ้วนดูจะหงุดหงิดนิดๆ เพราะสีและพู่กันไม่เคยอยู่ในความคิดแม้เศษเสี้ยว มีเพียงสิ่งเดียวที่เขาติดใจก็คือภาพเขียนอีโรติกในโถงอาคาร เขาเห็นความมั่นคงในภาพเขียนใหญ่โตอลังการ ยิ่งบางครั้งที่เดินผ่านเซ็กซ์ช้อป เผินมองดุ้นพลาสติกเบ้อเริ่มเทิ่ม แม้จะเกิดเป็นชายแต่ก็ให้สะดุดตาน่าฮึกเหิมยิ่งนัก

“หนูชอบความมั่นคงแบบนี้จริงๆ เหรอจ๊ะ แล้วของพี่เป็นยังไงบ้าง”

“พี่ก็น่าจะรู้ ใครๆ ก็ชอบอะไรที่มันใหญ่โตทั้งนั้น มันดูมั่นคงดี หรือพี่คิดว่าหนูไม่ชอบ”

ไม่จำต้องกล่าวอะไรมากไปกว่า เห็นได้ชัดเลยว่าพวกหล่อนชื่นชมความมั่นคงอันบริบูรณ์มากแค่ไหน เพียงสิ้นบทสนทนากับน้องหนูในห้องพักโรงแรมที่คนในแวดวงจัดเตรียมไว้ เขาก็รีบกลับไปเปิดดูภาพยนตร์ผู้ใหญ่ที่พกติดตัวไว้ในมือถือแล้วสังเกตความมั่นคงของแต่ละคน อ้วนรู้สึกฉงนแต่สุดท้ายก็ไม่อาจระงับอาการอิจฉาชายหนุ่มในจอกระจกเหล่านั้น

พลันคิดขยับขยายความมั่นคงของตนเองให้เติบใหญ่มากกว่านี้

ผ่านพ้นนาทีอันแสนทรมาน สีหน้าอ้วนนิ่งเงียบเก็บกด ความเจ็บแผ่ซ่านจากหว่างขาจรดเนื้อสมอง นึกตรองเมื่อครั้งฉีดเสริมความมั่นคงในช่วงเวลาใหม่ๆ เขาคิดว่าหญิงสาวที่ร่วมบรรจถรณ์ต่างปลื้มอกปลื้มใจ แม้จนบัดนี้อ้วนก็ยังปฏิเสธที่จะตอบคำถามว่า การกระทำของตนถูกต้องหรือไม่

อ้วนละเว้นที่จะคิดถึงหญิงสาวทั้งหลายแล้วค่อยๆ หย่อนเท้าลงจากเตียง เท้าเปลือยสัมผัสพื้นคอนกรีตเย็นเฉียบ เขาใส่รองเท้าหนังอย่างลวกๆ แล้วเดินออกจากสถานพยาบาลอย่างเจ็บปวดหัวใจ เส้นทางเบื้องหน้าไร้ผู้คนยืนรอมอบช่อดอกไม้อย่างที่เคยเป็นมา รอบด้านเปลี่ยวร้าง เหลือเพียงคนขับรถและผู้ติดตาม ขณะที่แพทย์และบุรุษพยาบาลเดินตามมาส่ง เขาหันมองด้วยสายตาแห่งคำถาม ตัวเขาเปี่ยมด้วยอำนาจบาตรใหญ่ เหตุใดจึงต้องโคจรเข้าไปในคลินิกผิดกฎหมาย

รถเก๋งคันเล็กจอดรออยู่เบื้องหน้า สายฝนปลิวละอองเข้ามาทีละนิด อ้วนส่งสายตาให้คนสนิทเข็นรถที่ตนเองนั่งเข้าใกล้รถเก๋งแล้วเปิดประตูเพื่อมุดหัวเข้าไปด้านใน รถคันดังกล่าวหาใช่ของเขา แต่เป็นรถส่วนบุคคลของญาติคนติดตาม พลันขึ้นไปบนรถอันคับแคบก็พลันเหม็นอับเกือบอาเจียน ส่วนหนึ่งอาจเพราะฤทธิ์ยาทำปฏิกิริยากับความร้อนของแสงตะวัน แม้จะยอมนุ่งขาสั้นแต่ความแสบสันต์ยังตามมา

“ขับรถให้ดีๆ ด้วย อย่าให้เกิดอุบัติเหตุ อย่าลืมว่าเราไม่ได้มาอย่างเปิดเผย ไม่มีใครอารักขา แล้วขอย้ำเลยนะว่าที่ผมมารักษาที่นี่น่ะ ห้ามไปบอกใครเด็ดขาด”

“ครับนาย”

“ตอนนี้เราไม่มีใครมาดูแลบนถนน ไปช้าๆ เรื่อยๆ น่ะดีแล้ว ผมเจ็บแผล”

อ้วนกัดฟันนิ่ง ใจหนึ่งอยากจะเกาะกุมบาดแผลไว้ แต่อีกใจบอกให้อดทน ในหัวสมองยังเวียนวนถึงคำอธิบายจากหมอหนุ่มว่าหากแผลหายดีเมื่อไหร่เขาจะต้องกลับมาผ่าตัดอีกรอบ เพราะการผ่าตัดเอาน้ำมันมะกอกออกต้องผ่าถึงสองครั้ง ครั้งแรกดูดสิ่งแปลกปลอมทิ้งไปก่อนจะเอาดุ้นเนื้อเก็บไว้ในถุงอัณฑะ อีกครั้งเป็นการผ่าตัดเพื่อทำให้ใกล้เคียงสภาพเดิม

แม้ก่อนและหลังผ่าตัดยังเจ็บเจียนจะขาดใจ แต่อ้วนก็ยังนึกไปถึงหญิงสาวคนล่าสุด เธอคือดาวดวงใหม่ที่สวยสะดุดตา หญิงสาวเป็นพนักงานภายใต้หน่วยกองที่สังกัด เขาจึงสัมผัสรอยยิ้มอบอุ่นอันแจ่มจรัสที่เธอมอบให้ ด้วยความเสียดายเพราะเธอก็แบ่งปันรอยยิ้มนั้นให้แก่หนุ่มๆ ในหน่วยงานเดียวกันไม่น้อย เขาจึงคิดที่จะครอบครองรอยยิ้มนั้นไว้คนเดียว

โชคเข้าข้างที่เธอก็มีใจให้ เรื่องแบบนี้ไม่จำเป็นต้องอธิบาย เซียนผู้หญิงอย่างเขารู้สึกได้นับแต่พบเจอ อ้วนให้ความสำคัญกับเธออย่างเปิดเผย เขาสืบรู้ว่าเธอเคยชนะเลิศการประกวดนางงามระดับจังหวัดก่อนจะมีแฟนและกำลังจะแต่งงานในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ขณะที่ความสามารถอันโดดเด่นก็คือพูดจาภาษาจีนคล่องเป็นไฟ แถมอาชีพหลักคือผู้ประกาศข่าวซึ่งทำให้ผู้คนรู้จักมากมาย สุดท้ายเขาก็อดใจไม่ไหว สั่งลดงานประกาศหน้าจอแล้วย้ายเธอเข้ามาไว้หน้าห้อง เธอจึงกลายเป็นความงดงามอันน่าจับมองเหนือกว่าดอกไม้ริมทางที่เคยสัมผัส

นับแต่วันต่อวัน ชั่วโมงต่อชั่วโมง ไม่ว่าช่วงเวลาใด ภาพงามของเธอมักกระตุ้นความกระชุ่มกระชวยของเขาให้ตื่นตัวอยู่เสมอ อ้วนเผลอคิดอยู่ลึกๆ ว่าเขาจะต้องร่วมเรียงเคียงหมอนกับเธอโดยใช้ความมั่นคงเป็นเครื่องเชื่อมสัมพันธ์ เขามั่นใจว่าสิ่งนั้นจะทำให้เธอติดใจ น่าเสียดายที่เขาใช้พลังไปกับผู้หญิงคนอื่นจนอ่อนล้า ยิ่งมาเจอความซวยแทรกซ้อนจากการฉีดสารแปลกปลอมยิ่งทำให้ความมั่นคงของเขาใช้การไม่ได้ อ้วนเสียดายโอกาสก้อนใหญ่ที่ลอยอวลอยู่ตรงหน้า เขากำลังจะคว้าโอกาสนั้นมาใช้กับเธออยู่แท้ๆ

ภายหลังทบทวนความผิดพลาดท่ามกลางความเงียบเหงา สายตาเขาพลันเหม่อมองท้องฟ้าผ่านกระจกใส เร่งรัดให้คิดถึงเรื่องราวในอดีตที่เขากำลังพยายามแก้ไข เขารู้สึกเสียใจอยู่ลึกๆ ที่ต้องกลับไปผ่าตัดรอบสอง นึกตรองเมื่อครั้งก่อนจะฉีดน้ำมันมะกอกเข้าไป หากเปรียบช่วงเวลาที่ยังเป็นวัยรุ่น อ้วนเคยเล่นสนุกกับความมั่นคงอยู่บ่อยครั้ง แต่อาจเพราะชอบหลั่งไว ด้วยมักตื่นเต้นไปกับความอวบขาวของหญิงสาววัยสะพรั่ง แม้จนบัดนี้เขาก็ยังไม่รู้จะแก้ปัญหาอย่างไร ยิ่งเมื่อล่วงเข้าสู่วัยเกษียณ เขายิ่งทำทุกอย่างเพื่อประคับประคองให้ความมั่นคงยังใช้การได้โดยเฉพาะการกินถั่งเช่าหรือไวอะกร้า แต่สุดท้ายตัวยาเหล่านั้นกลับไม่ช่วยอะไร ยิ่งอายุของอ้วนมากขึ้นเท่าใด เขาก็รู้สึกว่าตนมีอำนาจมากขึ้นเท่านั้น แต่สิ่งที่น่าไหวหวั่นก็คือความมั่นคงของเขาเริ่มจะหดเหี่ยวลงอย่างยากจะแก้ไข

ย้อนคิดไปคราใดก็ให้เจ็บปวดหัวใจในทุกคราว ช่วงเวลาดังกล่าวเป็นวันที่เขาพะวักพะวงถึงเธอนับแต่ร่วมมื้ออาหาร เขาเคยเดินทางไปที่บ้านเธอเพื่อคารวะผู้หลักผู้ใหญ่ เคยให้กำลังใจเธอถึงโต๊ะทำงาน หัวใจเขาไหวหวั่นเมื่อได้พบสบตาพลางสูดกลิ่นน้ำหอมรสหวานเปรี้ยวจากเรือนกาย อ้วนคิดถึงความน่าตื่นเต้นสุขสมที่ควรจะได้รับตอบแทนตามเป้าหมาย กระนั้นเขายังไม่กล้าเข้าใกล้เธอมากเกินไป ทั้งนี้ มิใช่เพราะความขลาด แต่เขารู้สึกว่าทุกครั้งที่ร่วมหมอนกับบรรดาหญิงสาวที่ผ่านมา รสรักระหว่างเขากับผู้หญิงเหล่านั้นไม่เคยเปี่ยมล้น แล้วเขาจะมอบความสุขแก่หญิงสาวคนล่าสุดได้อย่างไร

เมื่อเจ็บใจอวัยวะที่กำลังหลับใหล ตรงข้ามกับในภาพยนตร์ต้องห้ามที่ชอบดูทั้งหลาย ภายหลังคลุกคลีกับมื้อค่ำที่เปี่ยมด้วยความเมามาย เขาก็คว้าขวดน้ำมันมะกอกที่เคยไหว้วานให้แม่บ้านฝากซื้อมาให้โดยอ้างว่าจะเอามาชโลมเส้นผม ดูดดึงด้วยไซรินจ์และเข็มฉีดยาที่หามาได้จากลูกน้อง บรรจงเจาะเข็มแล้วฉีดน้ำมันมะกอกเข้าไป

ความเจ็บปวดรุกเร้ายากจะทานทนได้ แต่สิ่งย้อมใจในความคิดคือความสุขสมหวังระหว่างเขากับเธอกำลังรออยู่เบื้องหน้า