ฝัน

หัวใจ ข้าแดดิ้น ทะยาน

ไม่เคย ได้พบพาน สักครั้ง

หยุด ไม่ได้ขอสาน ต่อติด

ฝัน ว่าได้แต่งตั้ง ส.ว. ส.ส. จาก คสช.

ฝันได้ รับแต่งตั้ง เป็นนายกฯ

แต่ หนักใจเข็นครก ไต่เต้า

อย่า คิดอย่าพูดตลก ขำกลิ้ง

หวังเลย เกิดสุดเศร้า ตื่นขึ้นกูเอง

รถไฟ สายใต้ย่อมรู้ อันตราย

รถเมล์ กทม.ทุกสาย เหมือนเดิม

ทอมเกย์ วิปริตจากใจ ก่อเกิด

ตำรวจ เลวยังเหิมเกริม ห่อนเว้นรีดไถ

ทหารเกณฑ์ ผลัด 2

“กระแสนิยม” ขึ้นสูงปรี๊ด เช่นนี้

ใครจะอดใจ ไม่ฝัน ได้ละ คุณทหารเกณฑ์ ผลัด 2

ตัวเล็ก ก็ฝันเล็ก

ตัวใหญ่ ก็ฝันใหญ่

สำหรับ คุณห้อยคุณโหน ส.ว./ส.ส. ก็ไม่ใช่สิ่งไกลเกิน “ฝัน” มิใช่หรือ

เดินตาม

“ชีวิตฉันมีแต่หมาพาไป

จะเดินหนใดมีหมานำ

ชีวิตฉันมีแต่หมานำ

ฉันเดินก้าวตามหมาเดิน

ชีวิตของฉันช่างเพลิดเพลิน

ฉันเดินตามหมานำทาง”

อิอิ สาบานได้ว่า ไม่ได้ประชดประชันใครเขาทั้งนั้น

แต่เพลงที่ หมู-พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ ร้องนั้น มันเข้ากับบรรยกาศตอนนี้ดี

—

น้องหมาน้องแมว เจ้าตูบเจ้าเหมียว กำลังขึ้นหม้อ

ตั้งแต่ พ.ร.บ.ป้องกันทารุณกรรมสัตว์ คลอดออกมา ท่านก็เป็นข่าวหน้า 1 แทบทุกวัน

นำ “ทางผู้คน” มากมายหลายอาชีพ ไปอยู่จุด ที่เห็นปลายอุโมงค์ “คุก” อยู่เบื้องหน้ารำไร

พร้อมทั้งเสียงก่นด่าจากคนทั่วบ้านทั่วเมือง ที่มีคนขาดสติไปทำร้ายพวกสัตว์เลี้ยงจนเกินกว่าเหตุ

ก็เหนื่อยแทนเหมือนกัน

เพราะคนรักหมารักแมวก็มี

คนเกลียดหมาเกลียดแมวก็มี

คนชอบกินหมากินแมวก็มี

มันเลยยุ่งอีนุงตุงนังไปหมด

โดยเฉพาะเจ้าตูบ เจ้าเหมียวที่ไม่มีเจ้าของร่อนเร่พเนจรเต็มบ้านเต็มเมืองไปหมด

เอาไว้โอกาสดีๆ จะเขียนถึงปัญหาเจ้าตูบนางเหมียวเหล่านี้กันอีกที

แต่วันนี้ มาดูความสามารถ และความน่ารักน่าเอ็นดู ของหมาวัดของเราซะก่อนว่าไม่ด้อยความสามารถไปกว่าหมาฝรั่งพันธุ์ดีๆ ราคาหลายหมื่นหลายแสนเช่นกัน

เพราะสามารถนำมาฝึกให้นำทางคนตาบอดได้เช่นกัน

หากท่านชมภาพนี้กันแล้ว

ก็ขอวิงวอน หากไปเจอเจ้าตูบนางเหมียวไม่มีเจ้าของ ร่อนเร่ พเนจร หากพวกมันสร้างความรำคาญหรือเกเรเกตุงใส่ท่านบ้าง

ก็ขอจงเมตตา และให้อภัย

ไม้หรือก้อนหินเงื้อง่า ใส่มันก็เพียงพอแล้ว อย่าถึงกับเอาชีวิตของพวกมันกันเลย

ดารานำแสดง : “บอย” หมาจากวัดห้วยขวางที่เก็บมาเลี้ยงไว้ตั้งแต่ยังไม่อดนม และ “ทองดา” เด็กขอทานตาบอด (แฟนๆ คอลัมน์ที่ อาจินต์ ปัญจพรรค์ ตั้งชื่อให้ “ใครจะรักหมาเหมือนผมบ้าง” ในฟ้าเมืองไทย ช่วงต้นปี 2524 ถึงปลายปี 2525 คงจะจำ “เจ้าบอย” ตัวนี้ได้เพราะเป็นที่รักที่เอ็นดูของแฟนๆ ฟ้าเมืองไทย ในทุกหนทุกแห่ง ที่ฟ้าเมืองไทยไปถึง รวมไปถึงในพ็อกเก็ตบุ๊กที่ขายดีเป็นเทน้ำเทท่า เรื่อง “…หมาหมา” ของสำนักพิพม์ สามสี เล่ม 1 เล่ม 2 และอารามบอยหมาไทยหัวใจฝาหรั่ง ของสำนักพิมพ์จิ๊กซอว์

โลเกชั่น : ซอยอารี 3 พหลโยธิน

ตากล้องและคนฝึก : อีตา “ปิยพงศ์” (เมืองหละปูน) เจ้ฮับ

“ปิยพงศ์” (เมืองหละปูน)

ตอนนี้ กระแสหนึ่งที่พุ่งปรี๊ดอยู่เช่นกัน

คือ ความเป็นไทย-ไทย

แต่งตัว ก็ต้องแต่งเป็นไทย-ไทย

ประชาธิปไตย ก็ยังต้องแบบไทย-ไทย

ส่วน ผู้นำทาง เอ้ย สุนัขนำทาง ก็ไม่แปลก ที่จะเป็น

พันธุ์ไทย-ไทย

เพราะมีความรู้ความสามารถไม่แพ้พันธุ์ต่างประเทศ

ดังนั้น จึงโปรด อย่ารังเกียจ ความเป็น (หมา-แมว) ไทย-ไทยเลย พี่น้อง

และที่ “ปิยพงศ์” (เมืองหละปูน) นำเรื่องนี้มาเสนอ ก็มิได้คิดเป็นอื่น

สงสาร เจ้าตูบนางเหมียว “จรจัด” มากกว่า

ยิ่งตอนนี้เจอข่าว “โรคพิษสุนัขบ้า” ระบาดเข้าไปอีก

อดข้าวอดน้ำกันไปหลายฝูง