คนเมืองแป๊ะ

ผมเป็นแฟนประจำครับ

คอลัมน์จดหมาย มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับประจำวันที่ 7-13 เมษายน 2560

ที่คุณ “ปักฯ” เขียนถึงแม่ทัพนายกอง ที่เกษียณอายุราชการแล้ว

แต่ยังอาศัยอยู่บ้านหลวง

ผมว่าเป็นคำถามที่คนไทยจำนวนมากแคลงใจ สงสัยอย่างแน่นอน

ความจริงแล้ว ยังมีสิ่งที่ผู้เสียภาษีทั้งหลายอยากทราบต่อไปอีกว่า

ค่าน้ำ ค่าไฟ จ่ายเองหรือเบิกเงินหลวง

และทหารรับใช้ประจำบ้าน อีกอย่างน้อย 1 คน รับเงินเดือน หรือค่าจ้างจากใคร?

ด้วยความนับถือ

คนเมืองแป๊ะ

 

แป๊ะ แป๊ะ แป๊ะ แป๊ะ

แป๊ะ แป๊ะ แป๊ะ แป๊ะ

แป๊ะ แป๊ะ แป๊ะ แป๊ะ

แป๊ะ แป๊ะ แป๊ะ แป๊ะ

แป๊ะ แป๊ะ แป๊ะ ที่นี่มีแต่ แป๊ะ

(ถ้า “จ่าง แซ่ตั้ง” ยังอยู่ ก็คงจะ แป๊ะ เช่นนี้กระมัง)

 

จำนำข้าว

ชาวนาเปรียบขุนพลแกร่งแห่งหนุ่มสาว

กรำปลูกข้าวพลิ้วไสวชนได้เห็น

ทุ่งรวงทองผ่องประกายคลายลำเค็ญ

เช้าจรดเย็นยิ้มสู้เยี่ยงผู้ชนะ

เพราะสังคมเกษตรกรรมย้ำเหตุผล

ให้เป็นคนสมนักสู้รู้เสียสละ

หลอมชีวิตจิตใจไม่ลดละ

ลืมภาระหน้าที่แสนดีงาม

ลงแขกกันอย่างญาติมิตรสนิทสนม

ร่วมเพาะบ่มเอกลักษณ์ศักดิ์สยาม

เลี้ยงชีพตนบนผืนนาใต้ฟ้าคราม

ยังคงความเป็นหนึ่งถึงปัจจุบัน

คมเคียวจึงคมเข้มเต็มสำนึก

ตกผลึกแนวทางที่สร้างสรรค์

เพลงเต้นกำรำเคียวเกี่ยวสัมพันธ์

เป็นสวรรค์ของแผ่นดินเรียกถิ่นไทย

ปูพ่อลูกสอดประสานสู่หลานเหลน

ตามกฎเกณฑ์ความจริงที่ยิ่งใหญ่

รวมความรักสามัคคีมีน้ำใจ

เอกราชอธิปไตยให้ยืนยง

ทุกร่มไม้ใบบังหลังคาบ้าน

แว่วเสียงขานคุณชาวนาน่าพิศวง

ปลุกภวังค์ผู้ท้อกลับทระนง

อานิสงส์…เคียวทุกคันลั่นกลองรบ!

ท่าน “ทำลายจำนำข้าวแต่ฆ่าชาวนา”

ทำกันมาให้เห็นเป็นระบบ

ทนไม่ได้และไม่ทนท้นทำนบ

ถึงเวลาเงื่อนไขครบนับศพกัน…!!

สมบัติ ตั้งก่อเกียรติ

 

หมายเหตุมาในจดหมายว่า

ได้แรงบันดาลใจเขียนกวีบทนี้

จากเหตุการณ์ที่มีการจำหน่ายหนังสือ “ทำลายจำนำข้าว แต่ฆ่าชาวนา”

แล้วมีเจ้าหน้าที่ตำรวจ-ทหารกรูเข้ามาสั่งห้าม โดยอ้างฝ่าฝืนคำสั่ง คสช. ที่ไม่ให้เคลื่อนไหวทางการเมือง

“จึงเขียนบทกวีมาระบายความรู้สึกนึกคิดครับ”–สมบัติ ตั้งก่อเกียรติ ว่า

และไม่รู้จริงๆ ว่า เหตุการณ์ที่ “แม่ทัพ” ของ คนเมืองแป๊ะ บอกว่า หากนำเงินความเสียหายจากโครงการรับจำนำข้าว

ไปซื้อเรือดำน้ำจะได้ถึง 50 ลำนั้น

จะทำให้ “สมบัติ ตั้งก่อเกียรติ” อยากจะร่ายกวีตอบ สัก 50 บทหรือเปล่า!!