จากยุคของสุมาอี้แห่ง”สามก๊ก” มาถึงยุคการซื้อขายหุ้นใน”ตลาด หลักทรัพย์” เหมือนกับสถานการณ์จะเปลี่ยน

แต่ก็เปลี่ยนเพียง “นวัตกรรม”

กระนั้น “นวัตกรรม”นั้นก็ยังดำรงอยู่ภายใต้เป้าหมายของการปล่อยข่าวด้วย “ข่าวลือ”

ยุคสุมาอี้อาจเพื่อเป้าหมายทางการทหาร ทางการเมือง

แต่ยุค”ตลาดหลักทรัพย์”เป้าหมายเด่นชัดอย่างยิ่งว่าเพื่อเป้า หมายในทางเศรษฐกิจ

ทุกอย่างดำเนินไปอย่างที่ นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์สรุป

“ฝรั่งซื้ออย่างเดียว ฝรั่งคอยเก็บหุ้น มีแต่คนไทยปล่อยข่าวทุบหุ้นกันเอง”

เบื้องหน้าข่าวลือ เบื้องหน้าข่าวปล่อย

ไม่ว่าจะเป็นคนในยุค “สามก๊ก” ไม่ว่าจะเป็นคนในยุค”ตลาดหลักทรัพย์” เหมือนกัน

นั่นคือ “ตื่นตระหนก”

หากใครศึกษา “สามก๊ก” หากใครอ่านจากที่หนังสือ”วิถีแห่งอำนาจ สุมาอี้”

ก็จะเข้าใจในฤทธานุภาพแห่ง”ข่าวลือ”

ก็จะเข้าใจในชะตากรรมอันผันผวนของ “สุมาอี้” ที่มีขึ้น และที่มีลง

“ขงเบ้ง” นั้นต้องการกำจัด”สุมาอี้”อยู่แล้ว

“สุมาอี้ผู้นี้มีสติปัญญาหลักแหลมนัก บัดนี้มาครองเมืองเส เหลียง แม้ซ่องสุมทหารได้มากนานไปเห็นจะเป็นภัยอย่างมหันต์ต่อเมืองเรา เราจึงควรจะยกไปปราบมันเสียก่อน”

แต่”ม้าเจ๊ก”ทัดทานและเสนอ”อุบาย”

มาตรว่าสุมาอี้จะเป็นขุนนางผู้ใหญ่ของเมืองวุยแต่ก็หาเป็นที่ไว้วางใจของโจยอยไม่

ทำไมท่านไม่ลอบส่งคนไปยังเมืองลั่วหยาง เมืองเงียบกุ๋นแลหัเมืองต่างๆ

ปล่อยข่าวเล่าลือและปิดประกาศว่าสุมาอี้คิดขบถ

เพียงเท่านี้ก็จะทำให้โจยอยเกิดระแวงสงสัยจะต้องคิดอ่านฆ่าสุมาอี้เสียเป็นแน่

ผลก็เป็นไปอย่างที่ “ม้าเจ๊ก” วางแผนและดำเนินการ ผลก็เป็นไปดังที่ “ขงเบ้ง” ต้องการ

นั่นก็คือ โจยอยบังเกิดความหวาดระแวง

นั่นก็คือ สุมาอี้ถูกถอดจากขุนนาง เป็นไพร่ ให้ไปทำมาหากินอยู่ ณ บ้านเก่า

พ้นจากความรับผิดชอบเมืองเสเหลียง

นี่คือฤทธานุภาพแห่ง “ข่าวลือ” นวัตกรรมในยุค”สามก๊ก”เสมอเพียงการ

1 ปล่อยข่าวเล่าลือ 1 ปิดประกาศ

แต่ในยุคแห่ง”ตลาดหลักทรัพย์” ข่าวเล่าลือไปไกลยิ่งนักและอาศัย”นวัตกรรม”อันพิสดารมากกว่า

เป็นการปล่อยข่าวผ่าน”เทคโนโลยี”