ไม่ว่าเสียงอันมาจาก “โฆษก” ทำเนียบรัฐบาล ไม่ว่าเสียงอันมาจาก “โฆษก” คสช.เป้าหมายอยู่ที่การรวมพลของ “คนอยากเลือกตั้ง”
ราวกับการแสดงออกของ “คนอยากเลือกตั้ง” จะกลายเป็นปัญหา
ทั้งๆ ที่ในความเป็นจริง “ปัญหา” มิได้มาจาก “กลุ่มนี้”
หากย้อนกลับไปดูกระบวนการทำให้ “โรดแมป” เลื่อนแล้วเลื่อนอีกตั้งแต่การคว่ำ “ร่างรัฐธรรมนูญ” ฉบับนายบวรศักดิ์ อุวรรณโณ โดยที่ประชุมใหญ่ สปช.เมื่อเดือนกันยายน 2558
ก็จะ “ประจักษ์” ว่าเป็นผู้คนบน “เรือแป๊ะ” ที่ลอยลำอยู่ใน “แม่น้ำ 5 สาย” นั่นเองที่ก่อขึ้น ทำขึ้น
แม้กระทั่งที่เห็นนับแต่ต้นปี 2561 นี้ก็ตาม

ถามว่าการทำให้กระบวนการของร่าง พ.ร.ป.ว่าด้วยการเลือกตั้ง ส.ส. และร่าง พ.ร.ป.ว่าด้วยการได้มาซึ่ง ส.ว. ถ่วง หน่วง รั้งโรดแมป การเลือกตั้งมาจากอะไร
ถามว่าการสอดใส่เนื้อหาให้ พ.ร.ป.ว่าด้วยการเลือกตั้ง ส.ส.มีผลหลังประกาศในราชกิจจานุเบกษาแล้ว 90 วัน
อันทำให้โรดแมปเดิมต้องเลือกตั้งภายในเดือนพฤศจิกายน 2561 ต้องเลื่อนยาวออกไปอีกกระทั่งมีการกำหนดว่าภายในเดือนกุมภาพันธ์ 2562
มาจาก “คนอยากเลือกตั้ง” หรือเพราะ “กรรมาธิการ” และเพราะมติของที่ประชุมใหญ่ สนช.กันแน่
เช่นเดียวกับการยื่นตีความร่าง พ.ร.ป.ว่าด้วยการได้มาซึ่ง ส.ว.ก็มาจากข้อเสนอของ กรธ.และสมาชิก สนช. 30 คนเห็นชอบและดำเนินการ นี่มิได้เป็นการริเริ่มและลงมือกระทำโดย “กลุ่มคนอยากเลือกตั้ง” แต่อย่างใด
ทั้งหมดล้วนมีเหตุปัจจัยมาจาก “ภายใน” คสช.ทั้งสิ้น

แท้จริงแล้ว บทบาทการแสดงออกของ “คนอยากเลือกตั้ง” ไม่ว่าจะเมื่อวันที่ 27 มกราคม ที่แยกปทุมวัน ไม่ว่าจะเมื่อวันที่ 24 มีนาคม ที่บริเวณหน้ากองบัญชาการกองทัพบก
ก็เสมอเป็นเพียง Start Up
นั่นก็คือ นำเอาบทบาทและการกระทำของคนใน “แม่น้ำ 5 สาย” อันล้วนเป็น “คนใน” คสช. ออกมาตีแผ่ ณ เบื้องหน้าประชาชนให้ได้รับทราบ รับรู้
เท่ากับชี้ให้เห็นว่า “คสช.” ต่างหากทำให้ “การเลือกตั้ง” เลื่อน