บทสรุปของ พล.อ.เฉลิมชัย สิทธิสาท ที่ว่า “คนส่วนใหญ่” ต้องการ “การเลือกตั้ง” มีความสำคัญ
แม้ว่าจะเป็นบทสรุปจาก “พื้นฐาน”
“เพียงแต่คนส่วนใหญ่เข้าใจเหตุผลและขั้นตอน จึงยอมให้ใช้เวลาสักระยะหนึ่งเพื่อเข้าสู่กระบวนการเลือกตั้ง ดีกว่าออกมาเผชิญหน้ากันทำให้สถานการณ์ย้อนกลับมาสู่ที่เดิม”
แต่เท่ากับยืนยันว่า พล.อ.เฉลิมชัย สิทธิสาท ก็ยอมรับในความเป็นจริง
ความเป็นจริงที่ “การเลือกตั้ง” คือ “ความต้องการ”
“หากคำนวณขั้นตอนตามกฎหมาย ก็จะมีการเลือกตั้งในเดือนกุมภาพันธ์ 2562″
นี่คือ คำมั่น นี่คือ สัญญาประชาคม

ไม่ว่า พล.อ.เฉลิมชัย สิทธิสาท จะนำเสนอบทสรุปนี้จากพื้นฐานและสถานะอย่างไรในทางการเมือง ในทางการทหาร
ในทางการทหาร คือ ผบ.ทบ.
ในทางการเมืองคือ เลขาธิการคณะรักษาความสงบเรียบร้อยแห่งชาติ(คสช.)
แต่บทสรุปย่อมดำรงอยู่อย่างเป็น”บรรทัดฐาน”
อย่างน้อยที่สุด หากมีความเชื่อมั่นต่อ พล.อ.เฉลิมชัย สิทธิสาท ก็เท่ากับเป็นการให้คำมั่นอีกครั้งหนึ่ง
“โรดแมป” ไม่น่าจะมีการ”เลื่อน”ออกไปอีก
เพราะหากมีการเลือนออกไปจากข้อกำหนดที่ว่าภายในเดือนกุมภาพันธ์ 2562 แสดงว่ามีความต้องการที่จะยื้อที่จะถ่วงและหน่วง”การเลือกตั้ง”ดำรงอยู่ในทางเป็นจริง
เดือนกุมภาพันธ์ 2562 จึงเป็นคำตอบสุดท้ายต่อกระบวนการ “เลือกตั้ง”

ความเป็นจริงที่ต้องยอมรับก็คือ กระบวนการเลือกตั้งเป็นการกำหนดโดย “คสช.”
ไม่ว่าจะเรียกว่า “แม่น้ำ 5 สาย” ไม่ว่าจะเรียกว่า “เรือแป๊ะ”
แต่คสช.คือผู้กำหนดและมีบทบาทนับแต่รัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 เป็นต้นมา
การเลื่อนให้เร็ว หรือการเลื่อนให้ช้า จึงอยู่ในความรับผิดชอบโดยตรงของ “คสช.” ทั้งสิ้น ไม่มีใคร
เราจะทำตาม “สัญญา” ขอ “เวลา” อีกไม่นาน