ภาพที่ไม่อยากเห็น ในที่สุดก็เกิดขึ้นจนได้

มีคนเคยอธิบายว่า คนไร้บ้าน ถูกต่อต้าน ถูกรังเกีบจ เพราะ ตัวตน รูปลักษณ์ สกปรก ไม่ชวนมอง แต่กลับมาแสดงตัวให้เห็นชัดเจนในที่สาธารณะ ต่างจากคนในสลัม ถึงจนก็ยังอยู่ในที่ทางของเขา

ตอนนี้ อยากจะเทียบเคียงว่า เมื่อถึงขั้นมีคนเสียชีวิตข้างถนน เห็นประจักษ์แจ้งแก่สายตา จะปลุกมโนสำนึกของผู้นำรัฐบาล ได้บ้างหรือยังว่า เราบริหารงานผิดพลาด สถานการณ์จึงได้แย่ลง ดังทุกวันนี้ และ เลิกพูดกล่าวโทษประชาชนได้แล้ว

– ไม่อยากให้ประชาชนออกจากบ้าน แต่คนที่ไม่มีรายได้ คนหาเช้ากินค่ำ ไม่ทำงานแปลว่า ไม่มีกิน เคยคิดที่จะช่วยเหลือพวกเขาอย่างถ้วนหน้าหรือไม่

– อยากให้ทุกคนอยู่บ้าน แต่ตอนนี้ คนในบ้านหลายครอบครัวติดเชื้อ และก็ไม่มีพื้นที่ภายในบ้าน ที่จะแยกจากคนอื่น เคยคิดหรือไม่ว่า หน่วยทหาร หน่วยราชการ สนามกีฬา ที่ปิดอยู่ จะเปิดให้ประชาชน ที่เขาไม่อยากแพร่เชื้อให้คนในบ้าน ได้เขาไปพักหรือไม่ เคยคิดระบบรองรับหรือไม่ หรือว่า จะให้เขาอยู่บ้าน เพื่อให้คนในครอบครัวติดทั้งบ้านต่อไป

– เตียงในรพ.ไม่พอ อุปกรณ์ เครื่องช่วยหายใจขาดแคลน อาสาสมัครภาคประชาชน วิ่งรอกเอาถังออกซิเจน ไปให้ตามบ้าน – เคยคิดหรือไม่ว่า จะ อนุมัติงบฉุกเฉิน ซื่อเครื่องช่วยหายใจ ซื้ออุปกรณ์ให้โรงพยาบาล แทนที่จะซื้อข้าวกล่อง ล้านกล่อง

– สุดท้ายเคยนั่งสำนึกผิด ถ้า เราไม่ฝืน จำกัดวัคซีนเฉพาะ ชิโนแวค กับ แอสตร้าเซเนก้า หาวัคซีนให้ทั่วและเร็วกว่านี้ ประชาชนคงไม่เสียชีวิตมากขนาดนี้ โรงพยาบาลคงไม่ต้องล้นขนาดนี้ แพทย์ พยาบาล และบุคคลากร คงไม่ต้องเสี่ยงและเหนื่อยขนาดนี้ เศรษฐกิจคงไม่เสียหายขนาดนี้ เราจะเปิดประเทศ เปิดเมือง รับนักท่องเที่ยว ได้ นักเรียน นักศึกษา จะได้ไปโรงเรียน ไปมหาวิทยาลัย

– จะมีสักชั่วขณะหนึ่งที่คุณสำนึกผิด แล้วหยุดสำคัญตนผิดว่า คุณคือคนกอบกู้ประเทศ ประชาชนจะยากแค้น หากไม่มีนายกรัฐมนตรี ชื่อ ประยุทธ์ จันทร์โอชา