เท่าที่ดูก็เป็นประมาณการที่กระทรวงการคลังคาดว่า มาตรการนี้จะทำให้เกิดการหมุนเวียนในระบบเศรษฐกิจประมาณ 316,813 ล้านบาท ซึ่งไม่มีใครทราบว่าจะเกิดขึ้นจริงหรือไม่

ส่วนตัวเลขอื่นๆนั้น เป็นการปะปนกันระหว่างมาตรการทางการคลังกับมาตรการทางการเงินซึ่งไม่สามารถเอาตัวเลขของมาตรการ 2 ประเภทนี้มารวมกันได้

มาตรการทางการคลังเช่น การหักรายจ่ายในการคำนวณภาษี การแจกเงินให้คนไปเที่ยวและการสนับสนุนต้นทุนการผลิตแก่เกษตรกรซึ่งกระทบการคลังหรือต้องใช้งบประมาณ ส่วนมาตรการทางการเงินเช่นสินเชื่อเพื่อที่อยู่อาศัยบ้าง สินเชื่อเพื่อ SME บ้าง ซึ่งตัวเลขสินเชื่อเป็นแสนๆล้านนี้ไม่ใช่งบประมาณ จะคิดเป็นงบประมาณก็ต้องดูจากส่วนที่รัฐบาลอุดหนุนอัตราดอกเบี้ยที่แตกต่างไม่ใช่เอาวงเงินสินเชื่อทั้งหมดมารวมๆกันแล้วเรียกว่างบประมาณ

การสื่อสารเกี่ยวกับมาตรการนี้จึงสับสนคลาดเคลื่อนอยู่มาก อาจทำให้ผู้คนเกิดความหวังว่าจะมีผลต่อเศรษฐกิจชั่วครู่ชั่วยาม แต่ศึกษาจริงๆก็จะพบว่าหวังอะไรไม่ได้เลย

ที่สำคัญยังไม่มีมาตรการที่จะแก้ปัญหาการส่งออก การท่องเที่ยวและการลงทุนที่เป็นเรื่องเป็นราว ไม่มีการแก้ปัญหาสำคัญเกี่ยวกับความเชื่อมั่นที่นักลงทุนมีต่อเศรษฐกิจไทยน้อยลงอย่างมาก ยิ่งปัญหาโครงสร้างและความสามารถในการแข่งขันยิ่งไปไม่ถึงไหนเลยทั้งๆที่บริหารกันมากว่า 5 ปีแล้ว

ส่วนเรื่องเสถียรภาพทางการเมือง ความปลอดภัยจากความรุนแรงก็อย่างที่เห็นกันอยู่ คงไม่ต้องพูดถึงในตอนนี้ละครับ”