ขอแสดงความนับถือ

ขอแสดงความนับถือ

ที่มามติชนสุดสัปดาห์ ฉบับวันที่ 12 - 18 พฤษภาคม 2566
คอลัมน์ขอแสดงความนับถือ
เผยแพร่

ขอแสดงความนับถือ

 

นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์ แห่งคอลัมน์ “การ์ตูนที่รัก”

ตั้งใจรับเลือกตั้ง 14 พฤษภาคม 2566

ด้วยกราฟิกโนเวลเรื่อง “1984” ของ George Orwell

วาดโดยนักวาดชาวบราซิล Fido Nesti ปกแข็ง หนา 222 หน้า ออกมาล่าสุดเมื่อปี 2564 ที่ผ่านมานี้เอง

ทำไมต้อง 1984

แน่นอน ใครอ่านหนังสือเล่มนี้

ย่อมรู้ซึ้งถึงอำนาจและอิทธิพลของ “บิ๊กบราเธอร์” ต่อชาวโอชันเนีย

บิ๊กบราเธอร์เฝ้าดูชาวโอชันเนียทุกหนแห่งแม้แต่ในห้องพักส่วนตัว

และพยายาม “กำหนด” และควบคุมทุกอย่างให้อยู่ในเงื้อมมือบิ๊กบราเธอร์

 

ตัวอย่างหนึ่ง คือนิวสปีก (Newspeak)

ที่บิ๊กบราเธอร์จะพยายามสร้างภาษาใหม่ พาทีใหม่ ทำพจนานุกรมใหม่ ที่มีจำนวนคำศัพท์ลดลงเรื่อยๆ

จนกระทั่งสุดท้ายแล้วคำศัพท์หลายๆ คำจะหายไป

เมื่อคำศัพท์หายไป ความคิดเรื่องนั้นก็หายไปด้วย

ตัวอย่างที่ดีคือคำว่า “เลือกตั้ง”

ยิ่งการเลือกตั้งหายไปจากบ้านเมืองนานเท่าไร

ความคิดความอ่านและภาษาพาทีของประชาชนก็จะแคบลงเรื่อยๆ

จนไม่มีพื้นที่ให้คำว่า “เลือกตั้ง” อีกต่อไป

 

ประเทศไทย มีบิ๊กบราเธอร์ หรือไม่

คงถกเถียงกันได้

แต่ที่ชัดเจน 9 ปีที่ผ่านมา

คณะรัฐประหารได้พยายามทำให้การเลือกตั้งหายไป

ซึ่งที่สุดแม้จะไม่สามารถทำได้สำเร็จ

แต่ก็ยังพยายามยื้อ ควบคุมการเลือกตั้ง ให้อยู่ภายใต้เงื้อมมือของตนเองต่อไป

ผ่านรัฐธรรมนุญ กฎหมาย และกลไกต่างๆ ที่สร้างขึ้น

แม้ในตอนนี้จะด้อยประสิทธิภาพลงเรื่อยๆ แต่การดิ้นรนเพื่อที่จะควบคุมยังคงมีอยู่

ดังนั้น ในวันที่ 14 พฤษภาคม คนไทยในฐานะเจ้าของสิทธิ

ควรจะร่วมแสดงเจตจำนงว่า เราไม่ต้องการบิ๊กบราเธอร์ หรือคณะรัฐประหารตกยุค

มาฉุดยื้อ หรือทำให้การเลือกตั้ง อันเป็นพื้นฐานการปกครองระบอบประชาธิปไตย “หายไป”

นอกจากต้องไม่ทำให้เลือกตั้งหายไปแล้ว

ยังต้องทำดังที่ “เกษียร เตชะพีระ” กู่ตะโกนผ่านคอลัมน์ “การเมืองวัฒนธรรม” ด้วย

ไปโหวตเปลี่ยนแปลงประเทศกัน!

โดยอาจารย์เกษียรกระตุ้นและย้ำเตือนว่า

“…หลังเลือกตั้ง 2562

(สิ่งที่เราได้คือ) ระบอบอำนาจนิยมจากการเลือกตั้ง (electoral authoritarianism) หรือที่ ส.ว.เสรี สุวรรณภานนท์ เรียกว่า ‘เผด็จการประชาธิปไตย’

(ซึ่ง) ถูกล่ามตรึงไว้ด้วยกลไก ส.ว. 250 คนที่ คสช.แต่งตั้งและมีอำนาจร่วมออกเสียงเลือกนายกรัฐมนตรี

นำไปสู่รัฐบาลผสมของพรรคการเมืองที่อ่อนแอเป็นเบี้ยหัวแตก 19 พรรค

และข่าวการแจกกล้วยเลี้ยงและซื้อลิงข้ามพรรคเป็นนิจศีล

อันรวมศูนย์ความอัปลักษณ์เลวร้ายของระบอบเลือกตั้งไว้อย่างน่าบัดสีอเนจอนาถที่สุด

ดีที่สุดที่เผด็จการทหารศักดินา คสช. กับระบอบประชาธิปไตยแบบไทยๆ ให้เราได้คือแค่นี้

พาประเทศเราวกเวียนหมุนคว้างอยู่ในวังวนอดีตที่จมดิ่งลึกลงไปเรื่อยๆ อย่างไร้ก้นบึ้ง ไม่มีทางออก มีแต่ตีบตัน

ดังนั้น ทางเลือกสำหรับเราและส่วนรวมมันชัดแก่ตากระจ่างแก่ใจ

เราไม่มีอะไรให้สูญเสียเลวร้ายไปกว่าที่เป็นอยู่แล้ว

เราผ่านความมืดมิดที่สุดและความกลัวที่สุดมาแล้ว

เรา ลูกหลานของเรา และคนที่เรารัก พึงต้องมีความหวัง มีชีวิตที่ดีกว่านี้ได้

ไปโหวตเปลี่ยนแปลงประเทศกัน!…”

 

อาจารย์เกษียรตอกย้ำว่า

“…ไม่ต้องกลัวแพ้

แพ้ก็ไม่ต้องกลัว

เราเลยจุดนั้นมาแล้ว

มองไปอีกสิบปีข้างหน้า พวกเขาพวกเราที่อยู่ทุกวันนี้ จะเป็นยังไง จะเหลืออะไร

มีอะไรให้กลัว?

ให้สิ่งเลวร้ายที่สุดระเบิดเกิดขึ้นในวันนี้

พวกเขามีอะไรรับมือ

พวกเรามีอะไรรับมือ

เขากับเราใครมีความหวังในอนาคตยิ่งกว่ากัน?

ดังนั้น ก็ไปโหวตเปลี่ยนแปลงประเทศกัน

สิ่งที่เราสูญเสียมีแต่ความกลัวและความสิ้นหวัง

แต่สิ่งที่เราจะได้มาคือเมืองไทยในหวัง ในฝัน ของเราและลูกหลาน

ที่มีกำลังแข็งแกร่งพอที่จะเดินรุดไปข้างหน้าเรื่อยๆ ไม่หยุด

เพื่อให้เพื่อนไทยร่วมชาติได้อยู่ร่วมกันอย่างมีเกียรติ มีศักดิ์ศรี

ด้วยสิทธิเสรีเสมอภาคกัน…”

14 พฤษภาคม รวมใจไปเลือกตั้ง! •