ขอแสดงความนับถือ

 

17 พฤศจิกายนที่ผ่านมา

ครบรอบ 3 ปีการจากไปของอาจินต์ ปัญจพรรค์ (17 พฤศจิกายน พ.ศ.2561– 91 ปี)

อาจินต์ ปัญจพรรค์ ที่ถูกกล่าวขานในหลายบทบาท ทั้งนักเขียน, นักแต่งเพลง, นักหนังสือพิมพ์

และที่สำคัญ ถูกยกย่องเป็น “บรรณาธิการแห่งบรรณาธิการ”

นอกจากนี้ ยังเป็นเจ้าของคอลัมน์ “วาบความคิด” ใน “มติชนสุดสัปดาห์” มาอย่างยาวนานด้วย

 

สํานักพิมพ์มติชน ซึ่งนำคอลัมน์ “วาบความคิด” มารวมเล่ม

เขียนถึงอาจินต์ ปัญจพรรค์ และหนังสือดังกล่าวว่า

“…ลักษณะการเขียนคอลัมน์ของอาจินต์ ปัญจพรรค์ ผู้ได้ชื่อว่าเป็น ‘บรรณาธิการแห่งบรรณาธิการ’ ผู้นี้ เป็นเสมือน ‘การเล่าประวัติศาสตร์ผ่านความทรงจำ’ โดยเฉพาะความทรงจำในด้านละคร หนังสือ โทรทัศน์ เพลง และภาพยนตร์

ผู้เสกตัวละครแห่ง ‘เหมืองแร่’ ผู้นี้ยังคงสไตล์การเขียนฉับไว กินใจ อย่างที่ไม่มีใครเลียนแบบได้เช่นเคย ที่สำคัญนอกจากสไตล์การเขียนนั้นคือ ขุมความทรงจำอันล้ำเลิศ ที่เกี่ยวเนื่องกับบุคคต่างๆ ในอดีต และบุคคลเหล่านั้น ล้วนเป็นบุคคลสำคัญทั้งสิ้น

‘วาบความคิด’ ประวัติศาสตร์จากความทรงจำเล่มนี้ จึงน่าสนใจอย่างยิ่ง ทุกครั้งที่อาจินต์เขียนถึงใครคนหนึ่ง คนนั้นจะต้องมีความเกี่ยวพันบางอย่างกับเรื่องราวในประวัติศาสตร์บางด้าน

และด้วยความที่เขาเป็นนักเขียนผู้ยิ่งยงมีหรือที่เขาจะจับอดีตเหล่านั้นมาขัดให้มันวาว และนำวางบนหน้ากระดาษ ให้ผู้อ่านรู้จัก เคารพและสนิทสนมกับพวกเขาไม่ได้…”

 

แม้วันนี้ “วาบความคิด” จะเสร็จสิ้นภารกิจไปแล้ว

กระนั้น ก็คงเป็นอย่างที่ “ณัช ศรีบุรีรักษ์” เขียนในไปรษณียบัตรมาถึง “มติชนสุดสัปดาห์” นั่นเอง

ว่า อาจินต์ ปัญจพรรค์ ยังเป็นประหนึ่งผู้จุดประกายไฟ “วาบ” ขึ้นในใจของหลายคน

วาบให้เดินบนเส้นทาง “นักเขียน” อย่างมุ่งมั่นต่อไป

แม้ว่ายุคสมัยแห่งการเขียน การอ่าน จะเปลี่ยนแปลงไปสู่ยุคดิจิตอล อย่าง “พลิกโฉม” แล้วก็ตาม

แต่เชื่อว่า หากอาจิตต์ ปัญจพรรค์ ยังอยู่

และยังคงเร่งเร้าให้หลายคนปรับตัวและ “วาบ” ไปสู่การเป็นนักเขียนในยุคใหม่อย่างคึกคัก ไม่หยุดยั้งแน่นอน

 

น่ายินดี มีจดหมายฉบับหนึ่งมาถึง “มติชนสุดสัปดาห์” แจ้งว่า

“…ได้เขียนเรื่องด้วยความระลึกถึงพี่อาจินต์ไว้ชุดหนึ่ง

ตั้งใจจะจะลงในเฟซบุ๊กของพี่อาจินต์ ที่ยศ วีระยศ เขาดูแลมาตลอด

แต่ยศอ่านแล้วบอกเสียดาย อยากให้มติชนสุดสัปดาห์มากกว่า

มันเป็นเรื่องชีวิตความเป็นอยู่ของเราที่แก่งเสี้ยน ตลอดช่วงเวลา 8 ปีสุดท้ายของพี่เขา

ซึ่งดิฉันได้ถ่ายรูปไว้มากมายราวสามหมื่นรูป

เคยมีคนถามและบอกมานานแล้วว่าอยากให้เล่าเรื่องนี้ให้คนที่ติดตามอ่านเรื่องของอาจินต์ได้รับรู้บ้าง

ก็เลยลองทำดู

ทำไปทำมาก็ร่วม 20-21 ตอน รูปก็เยอะ

อย่างที่บอกว่าจะเขียนแบบพูดคุยกันเอง ง่ายๆ สบายๆ กับแฟนหนังสือเก่าๆ

ไม่ได้พิถีพิถันอะไรมาก ไม่แน่ใจว่าจะเหมาะสมกับมติชนสุดสัปดาห์หรือเปล่า…

วันครบรอบ 3 ปีการจากไปของพี่อาจินต์ คือ 17 พฤศจิกายน ค่ะ

ขอบคุณค่ะ

แน่งน้อย ปัญจพรรค์

 

คงไม่ต้องแนะนำ แน่งน้อย ปัญจพรรค์ ที่เป็นคู่ชีวิตของอาจินต์ ปัญจพรรค์

ซึ่งต้องขอบคุณ ที่แน่งน้อย ปัญจพรรค์ ให้โอกาส “มติชนสุดสัปดาห์” เป็นสื่อกลางนำเสนอข้อเขียนอันเป็นการรำลึกถึงอาจินต์ ปัญจพรรค์ ในวาระการจากไปครบ 3 ปี ให้ผู้อ่านมติชนสุดสัปดาห์ ทั้งเก่าและใหม่ได้อ่าน

โปรดพลิกอ่านที่หน้า 70

“อาจินต์รำลึก : แปดปีที่แก่งเสี้ยน”