ขอแสดงความนับถือ / [email protected]

ภาณุ บุญพิพัฒนาพงศ์ แห่งคอลัมน์ “อะไร(แม่ง)ก็เป็นศิลปะ”

นั่งสนทนากับ หฤษฏ์ ศรีขาว ศิลปินหนุ่ม

และนี่คือคำพูดบางส่วนจากศิลปินหนุ่มผู้นี้

“การชุมนุมในปี 2553

ทำให้ผมที่กำลังจะกลับมาจากที่เรียนพิเศษ ไม่สามารถกลับบ้านได้

ในความเป็นเด็กอายุ 15 งุนงง ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

ตั้งแต่วันนั้นมาก็เลยมีทัศนคติที่เป็นลบต่อผู้ชุมนุม

โดยเฉพาะเสื้อแดง

ผนวกกับเราเป็นลูกชนชั้นกลางที่พ่อแม่ไม่ชอบเสื้อแดงด้วย

…

รัฐประหารในปี 2549

ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร แค่รู้สึกว่า ก็ดี เพราะโรงเรียนหยุด

แต่พอรัฐประหารปี 2557 เกิดขึ้นตอนที่ผมเรียนอยู่มหาวิทยาลัย

ผมก็เริ่มรู้สึกว่ารัฐประหารมันเยอะไปนะ

มันต้องมีอะไรผิดปกติแน่ๆ

ก็เลยเริ่มศึกษาการเมืองในประเทศตั้งแต่นั้น

พอได้อ่านข้อมูลย้อนกลับไปก็พบว่า ในเหตุการณ์สลายการชุมนุม จริงๆ มีคนตายไปจำนวนมาก

ซึ่งก่อนหน้านั้นเราไม่รู้เลย

…

สิ่งที่เราจำได้หลังจากการสลายการชุมนุมคือ มีการจัด Big Cleaning Day

ซึ่งผมไปร่วมกับพ่อแม่

เห็นดารา-มาทำความสะอาด

ความรู้สึกตอนนั้นคือทุกคนยิ้ม หัวเราะ และดูมีความสุข…”

แต่สิ่งที่ดูมีความสุข ใน Big Cleaning Day ดังกล่าว

กลับทำให้ หฤษฏ์ ศรีขาว รู้สึกแตกต่างไป

และนี่เอง เป็นแรงบันดาลใจให้เขาสร้างผลงานภาพถ่ายและศิลปะจัดวาง ออกมาแสดง

ในชื่อ White Wash หรือ ไร้มลทิน

ซึ่งปรากฏว่าประสบความสำเร็จอย่างสูง

เมื่อผลงานชุด White Wash ได้รับรางวัล Winner of Juror”s prize ในนิทรรศการ “Power and Politic” จาก Filter Photo Festival ประเทศสหรัฐอเมริกา

ได้รางวัล Second Prize Winner Gomma Grant 2016 และรางวัล Special mention by the jury ที่ Dusseldolf Portfolio Review 2017 ประเทศเยอรมนี

ได้ตีพิมพ์งานในนิตยสารภาพถ่ายระดับโลกอย่าง Foam

และในปี 2016 หฤษฏ์ยังได้รับรางวัลยอดเยี่ยม สาขาภาพถ่าย Young Thai Artist Award อีกด้วย

อย่างไรก็ตาม เมื่อ White Wash ถูกนำมาแสดงที่บ้านเกิด ณ แกลเลอรีเว่อร์

ปรากฏว่า วันที่ 15 มิถุนายนที่ผ่านมา

นิทรรศการดังกล่าวถูกทหารและตำรวจเข้ามาตรวจสอบ

และได้สั่งให้ปลดภาพถ่ายบนผนัง 3 ภาพ

ภาพร่างผลงาน 3 ชิ้น

รวมกระดาษบันทึกเรื่องราวส่วนตัวของศิลปินเกี่ยวกับเหตุการณ์ทางการเมืองอีก 7 แผ่น

แต่ก็ยังเป็นความกรุณา

ที่ทหาร-ตำรวจ ยังอนุญาตให้นิทรรศการ “ไร้มลทิน” จัดแสดงต่อไปตามกำหนดการ

หฤษฏ์ ศรีขาว จบการศึกษาจากสถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ สาขาวิชาศิลปกรรม ถือเป็นศิลปินหนุ่มที่มาแรง

ผลงานของเขาได้จัดแสดงทั้งในและนอกประเทศ

อาทิ นิทรรศการ “Cross_Stitch” ที่หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร

นิทรรศการ “Margin of Visual Threshold” ที่ Circle Art Centre ประเทศจีน

เทศกาลภาพถ่าย GETXOPHOTO ประเทศสเปน

นิทรรศการ New Perspectives on Photography ที่จัดโดย Mus”e de l”Elys”e ซึ่งนำงานไปแสดงทั้งในประเทศสวิตเซอร์แลนด์, อังกฤษ และเม็กซิโก

ไม่อยากให้เขาเป็นศิลปินอีกคนหนึ่งที่ไม่มีโอกาสแสดงงานในบ้านเกิด

“ในประเทศไทยยังไม่เคยมีกรณีที่ทหารสั่งให้ปิดนิทรรศการ หรือสั่งปลดงานลง

เพราะฉะนั้น เหตุการณ์นี้ค่อนข้างเป็นเหตุการณ์สำคัญที่ทหารบุกเข้ามาในพื้นที่ศิลปะ

…กลายเป็นว่าทางรัฐบาลทหารทำให้เราเกิดความรู้สึกว่าเราต้องเซ็นเซอร์ตัวเองภายในตัว ซึ่งมันไม่ควรจะเกิดขึ้น”

นี่คือคำพูดของ จิรัสย์ รัฐวงศ์จิรกุล ผู้อำนวยการแกลเลอรีเว่อร์

ที่กล่าวไว้ ในหน้า 80

คอลัมน์ อะไร(แม่ง)ก็เป็นศิลปะ