ขอแสดงความนับถือ

 

สงกรานต์ต้องคู่กับการท่องเที่ยว

แต่เมื่อปีนี้ เป็นอีกปีที่ “สงกรานต์แห้ง”

เพราะโรคระบาดโควิด-19 ยังแผลงฤทธิ์

เป็นการระบาดรอบที่ 3 การท่องเที่ยวจึงต้องแห้งไปด้วย

ไม่เหนือความคาดหมาย

 

“สงกรานต์ บ้านป่าอักษร” แฟนประจำ “มติชนสุดสัปดาห์”

ที่ทักทายกันมาทุกสงกรานต์

รวมถึงสงกรานต์ปีนี้ด้วย

โปรดพิจารณา

 

เมื่อทางการเปิดรับนักท่องเที่ยวเข้าประเทศ

การเดินทางย่อมพลุกพล่านกว่าขวบปีที่ผ่านมา

ทั้งๆ ที่ปัญหาการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-19 ยังคงรุนแรงและแพร่กระจายมากกว่าปีก่อน

นั่นย่อมสะท้อนให้เราต้องเฝ้าระวังใจ ไม่ประมาท

การ์ดอย่าตก-ยกบังๆ ทุกรูปแบบการสัมผัสโดยเฉพาะการสวมแมสก์-เว้นระยะห่างและการล้างมือ ทำความสะอาดร่างกาย

ยิ่งเป็นโอกาสทองฉลองการกลับสู่ภูมิลำเนาในเทศกาลสงกรานต์ด้วยแล้ว

พวกเรา “เหล่านักสู้ชีวิต” ยิ่งต้องรอบคอบ รัดกุม

ไม่เลินเล่อ-ชะล่าใจด้วยว่าไม่มีใครจะใกล้ชิด ติดตาม กำกับ ดูแลเราได้เข้มงวดกว่าตัวของเราเอง

…สมัยก่อนโควิด

คิดวาดฝันก่อนวันเดินทางถึงเพื่อนสนิทมิตรสหายได้ม่วนซื่นสัมพันธ์กันดังก่อนเก่า

แต่ปีนี้ “หมู่เฮา” ต้องเคารพกฎ กติกา มารยาทของสังคมด้วยการมีส่วนร่วมเอาใจเขามาใส่ใจเรา (ในการพบปะสังสรรค์-เล่นสาดน้ำแลประแป้ง)

ถือเป็นการประหยัดน้ำ ประหยัด “แป้ง” (แป้งขมิ้นดินสอพอง) และประหยัดการแต่งกาย

อันมีความหมายกับสิ่งแวดล้อมเพราะฤดูร้อนบ้านเราแล้ง, ดินและต้นไม้นานาพันธุ์ต้องการน้ำ

จึงเป็นนิมิตหมายอันดีที่บรรดาลูกเต้าเหล่าข้าวนึ่ง-ข้าวหุงจะมุ่งสู่เรือกสวนไร่นาในท่วงทำนองของคนรุ่นใหม่

ซึ่งในช่วงเวลาตี 5 ถึง 9 โมงกว่า อากาศ “กำลังดี” ที่จะสูบน้ำเข้านาเข้าสวน

เป็นโอกาสเหมาะเจาะอย่างยิ่งที่จะชักชวนกันไป “รดน้ำดำหัว” แด่แผ่นดินถิ่นเกิดบ้านเรา (จะถือโอกาสปิกนิกข้าวห่อและระเริงชลต้นไม้ต้นหญ้าก็น่านิยมยกย่อง)

…ปีละครั้ง ครั้งละ 2-3 ชั่วโมง แต่จะจรรโลงใจเราให้เปี่ยมสุขทุกครั้งที่คิดถึงและยังได้ตระหนักคำนึงถึงความแร้นแค้นแดนกันดารในยุคสมัยของบรรพบุรุษผู้พลิกฟื้นผืนดินหาอยู่หากินเกื้อหนุนพวกเรามาจวบจนถึงทุกวันนี้

…วันที่เรามีผืนดิน ถิ่นอาศัย มีศรัทธาเลื่อมใสจาก “แม่” ผู้รื่นรมย์ชมชอบบุปผามาลีดูแลเอาใจใส่พืชผักสวนครัว “รั้วกินได้”

…มีต้นแบบจาก “พ่อ” ผู้ทะมัดทะแมง ปราดเปรียวเทียวเรือกสวนไร่นาได้อย่างกระฉับกระเฉง

…ความงดงาม เข้มข้นเปี่ยมสีสันเหล่านั้นล้วนเป็นผลผลิตแห่งการกสิกร-กสิกรรม อัน “หมู่เฮาลูกเต้าเหล่าหลาน” สมควรน้อมนำมาศึกษา

เรียนรู้เพื่อดำรงอยู่อย่างสืบสานให้มากค่าคุณประโยชน์ทั้งสิ้น…

ด้วยความเคารพและนับถือ

สงกรานต์ บ้านป่าอักษร

 

แม้สงกรานต์จะไม่ชุ่มฉ่ำ

แต่ก็ขอให้ผู้อ่านมี “เมษามหาสนุก”

ดังที่กวียิปซี “ณัช ศรีบุรีรักษ์” อวยพรและให้สัจธรรมชีวิตมา

“…เมษามหาสนุกสุขทั่วไทย

วันสงกรานต์ กรานกราบ สิ่งศักดิ์สิทธิ์

ให้มวลมิตร สุขเลิศ ประเสริฐศรี

มากมี เงินทอง ใช้ไปทั้งปี

พบสิ่งดี ใครชนะ จะเป็นมาร”

ที่มา : แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร

สำหรับ “ณัช ศรีบุรีรักษ์” ความตายตามมาทุกย่างก้าวแล้ว

ตื่นเช้าจึงรู้ว่ายังมีชีวิตอยู่

รีบเขียนมาเพราะไม่ทราบว่าหลับแล้ว จะได้ตื่นหรือไม่ ค่ะ

พรุ่งนี้ก็สายเสียแล้ว

วลีขึ้นใจของท่านศิลป์ พีระศรี ที่ณัชชอบมากที่สุดค่ะ…”

กวียิปซี

“ณัช ศรีบุรีรักษ์”